Een magie-vrij leven

Noah knikte.
"OK", antwoordde hij.
Henry keek haar aan en zuchtte diep. Toen liep hij naar haar toe en omhelsde haar even.
"Sorry, lieverd !"
Maria was erg verdrietig.
"Malia stout !"

Ik stond op.
''Laten we het maar doen''
Zei ik toen vrolijk.
Paige hield hem goed vast.
''Waarom word je zo gauw boos?''
Vroeg ze toen aan hem.
''Waarom?''

Henry keek PAige aan.
"Ik weet niet", zei hij onzeker.
"Ik wil gewoon van elk moment met hem genietne !"
Maria verstopte zich on der de lakens.
Noah knikte.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd.
Ik ging iets drinken om de vieze smaak in mijn mond weg te krijgen.

Ik gaf hem een kus.
''Het gaat prima''
Zei ik toen.
''Echt waar''
Paige keek hem aan.
''Maar je gezin is er ook nog''
Zei ze en gaf hem een kus.

Henry keek haar aan.
""Het is niet hetzelfde !" zeih ij tegen haar.
"Ze zijn niet echt mijn kinderen !"
Maria was net naar beneden komen lopen om iets tegen haar moeder te zeggen toen ze hoorde wat henry zei. ZE bleef staan.
Noah glimlachte.
"Ok !" Hij begon in te pakken.

Ik hielp mee.
''Zo we zijn klaar''
Zei ik toen vrolijk.
''Dat hebben we goed gedaan.'''
Paige keek hem boos aan.
''Misschien ben je niet hun vader, maar het zijn wel je kinderen''
Zei ze toen boos.

Henry keek haar aan en haalde zijn schouders op.
"Het is no altijd anders !" zei hij. Plots werd hij boos.
"VOor mij is het ook niet gemakkelijk hoor !" zei hij boos. "Ik heb mijn eigen dochter niet kunnen zien opgroeien en dan heb je nog twee kinderen van een andere man gehad, mag ik blij zijn als ik zelf nog eens een kind van je heb? !"
Maria zei niets.
Noah knikte.
"INderdaad! Moet de dokter nog een keer langskomen voor je naar huis mag komen?"

Ik schudde me hoofd.
''Hij is vanmorgen al geweest''
Zei ik tegen hem.
Paige keek gekwetst naar Henry.
''Dus het is allemaal mijn schuld''
Zei ze gekwetst.
''Ik ga''
Ze liep naar de keuken.

Noah glimlachte.
"Dus kunnen we nu m eteen naar huis gaan?" vroeg hij.
"Naar de verrassing bedoel i k !" zei hij toen lachend en knuffelde Elisabeth en gaf haar een kus.
Henry ging wandelen met Benjamin.
Maria voelde zich shculdig en orbde weg.
Ik belde naar min moeder.

Ik knikte.
''Ja laten we gaan''
Zei ik toen.
''Op naar de verassing.''
Paige zat huilend in de keuken.
''Met Paige''
Zei ze na een tijdje toen ze had opgenomen.

Ik hoorde meteen dat er iets mis was en zei.
"Wacht even !" Ik hing op.
"Ric, pas jij op de kinderen? Ik moet even gaan !" Ik wachtte ongeduldig op antwoord want ik wilde naar mijn moeder toe.
"Ric? !"
Noah nam haar spullen en liep naarbuiten.
"Ja, we gaan !"

Ik liep met hem mee.
''Ik kan niet wachten''
Zei ik vrolijk.
''Laten we snel gaan''
Ik stapt in de auto.
Ric kwam eraan.
''Is goed''

"Dankje " Ik orbde naar mijn moeder .
"Mama?" vroeg ik.
Henry liep naar het park.
Noah deed zijn gordel aan en startte de wagen.
"Daar gaan we !" zei hij vrolijk.
"De kinderen zijn bij je ouders !" zei hij tegen haar en reed naar de manege waar ze gaan rijden waren.

Ik zag plots de manege.
''Wat komen we hier doen?''
Vroeg ik toen verbaast.
''We gingen toch naar die verassing.''
Paige keek An huilend aan.
''Hey''
Zei ze zachtjes.

Ik omhelsde haar en hield haar goed vast.
"Wat is er gebeurd?" vroeg ik haar.
"Wat is er aan de hand?"
Noah grijnsde.
"Je zal het wel zien !" zei hij vrolijk.
"NOg even geduld !" HIj parkeerde de wagen.
"We zijn er"

Ik stapte uit.
''Ik snap het niet''
Zei ik toen.
Paige keek haar aan.
''Je vader en ik hebben ruzie''
Ze legde alles uit.
''Hij vind het allemaal mijn schuld''

Ik wist evne niets wat zeggen en bleef mijn moeder goed vasthouden.
"Het is jouw schuld niet!" zei ik toenstreng tegen haar "dat mag je niet denken, wat hij ook zegt !" Ik keek haar aan en was woedend op mijn vader, echt heel erg woedend.
Noah nam haar hand vast.
"Het wordt zo wel duidelijk !" zei hij en leidde haar naar de stal. Hij bleef staan bij een mooie tinker, niet die ene waar Elisa al op gereden had, maar een andere, nog mooiere tinker.

Ik keek hem aan.
''Wat een mooi paard''
Zei ik toen.
''Maar ik kan nu niet gaan rijden''
Paige hield An goed vast.
''Ik weet het niet meer''
Huilde ze.

Noah glimlachte.
"Hoeft ook niet !" zei hij.
"Jek an erop rijden wanneer je maar wil !" zei hij toen.
"Hij is van jou !"
Ik knuffelde mijn moeder."
Vind je het mijn of Elisa's schuld dat we .... we verkracht azijn?" vroeg ik haar en keek haar aan.

Ik draaide me verbaast om naar Noah.
''Wat?''
Ik begon te stralen.
''Dat meen je niet''
Ik begon hem te kussen.
''Dankje''
Paige schudde haar hoofd.
''Nee''

"Dan is het ook jouw schuld niet!" zei ik tegen haar en knuffelde haar nog een keer. "Je moet niet luisteren naar wat papa zegt, ok?"
Maria was naar de onderwereld georbd.
Noah knikte.
"Ik meen het wel !" zei hij vrolijk.
"Hij is helemaal van jou !" Hij was erg blij omdat Elisa er zo blij mee was en straalde helemaal.

Ik kuste hem met veel liefde.
''Waar heb ik dit aan te danken?''
Vroeg ik aan hem.
''Je bent een echte schat.''
Paige bleef huilen.
'"Wat moet ik nu?''
Vroeg ze toen huilend.

Noah kuste haar.
"Ik wil je gelukkig maken !" zei hij.
"En n hoef je geen lessen te betalen ! Hij mag hier zelfs gratis staan, maar dan moeten er ook nog wel andere op rjden ..." Hij keek haar aan.
"Maar het is jouw paard en jij mag kiezen !"
Ik knuffelde mijn moeder.
"zal ik met hem gaan praten?"

Ik keek hem aan.
''Hij kan ook gratis in het wieland dicht bij onze huis staan''
Zei ik toen.
''Dan heb ik hem helemaal voor mezelf dankzij jou''
Ik kuste hem met veel passie.
Paige knikte.
''Ja is goed''

Noah grijnsde.
"Dat is pas een goed idee !" zei hij vrolijk.
"Hoe weet je dat hij daar gratis mag staan?" vroeg hij toen verbaasd en kuste Elisa terug vol liefde.
Ik glimlachte.
"Maar kan ik je wel alleen laten?" vroeg ik haar teon en veegde wat haar uit haar gezicht.