Een magie-vrij leven

Ik keek hem aan.
''Ik heb daar vroeger geholpen.''
Zei ik toen.
''Daarom weet ik het.''
Paige knikte.
''Het gaat al weer''
Zei ze toen.

Noah keke haar vrolijk aan.
"Dat is goed !" zei hij vrolijk.
"Dan brengen we hem zo snel mogelijk daarheen !" zei hij en keek toen weer vrolijk naar de tinker.
"Je mag ook een naam bedenken !"
Ik keek onzeker.
"Weet je het zeker?"

Ik dacht na.
''Wat dacht je van Tinkerbel?''
vroeg ik toen onzeker aan Noah.
''Is dat een goede naam?''
Paige knikte.
''Ja heel zeker''
Zei ze toen.

"Ok, dan kom ik zo snel mogelijk terug !" zei ik en gaf haar nog een knuffel en een ksuje.
Ik orbde naar het park in het bos waar niemand me azg en liep toen naar mijn vader toe.
"Wij moeten praten !" zei ik boos.
Noah knikte.
"Ik vind het een prachtige naam !"

Ik omhelsde.
''Echt heel erg bedankt''
Zei ik vrolijk.
''Ik hou zielsveel van je''
Ik kuste hem weer.
Henry keek An aan.
''Waarom?''
Hij deed net alsof hij van niets weet.

"Doe maar niet alsof je het niet weet !" Ik ging naast hem zitten. Ikw as erg woedend.
"Je hebt mama erg gekwetst !"
Maria keek trillend van angst om zich heen.
Noah bleef Elisa kussen.
"Wanneer zullen we Tinkerbel naar de wij brengen?" vroeg hij.
"Dan moeten we nog een trailer huren zker?"

Ik knikte.
''Zullen we het morgen doen?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Ik ben erg moe''
Ik nam zijn hand.
''Nu eerst naar huis toe.''
Henry keek haar niet aan.
''Ik zei alleen maar de waarheid''

Ik sprong woedend op.
"Als jij dat vind, dan vind je vast ook dat het allemaal mijn schuld is wat Zankou en Thomas gedaan hebben?"
Noah knikte.
"Natuurlijk !" Hij gaf een kneepje in haar hand.
"We gaan naar huis !" Hij gaf haar een kus en liep weer met haar naar de auto toe.
Maria begon te huilen.

Ik stapte in.
''Wat een dag''
Ik zuchte vermoeid.
''Ik ben moe''
Ik viel in de auto in slaap.
''Mijn paard''
Mompelde ik vrolijk in me slaap.
Henry keek An aan.
''Natuurlijk niet'
Hij zuchte.
''Ik had dat nooit tegen je moeder moeten zeggen''
Zei hij toen eerlijk.
''Maar ze doet net alsof ik er niet voor jullie ben.''

Ik glimlachte en ging naast hem zitten. Ik sloeg mijn armen om hem heen en knuffelde hem.
"Ik denk dat jullie eens gewoon eerlijk met elkaar moeten praten !"
Maria orbde naar gevaarlijke demons toe.
Noah parkeerde de auto thuis. Toen hij naar Elisa keek, zag hij dat ze in slaap gevallen was. Hijs tapte uit, liep om de auto heen en tilde Elisa uit de auto en bracht haar naar binnen.

Ik sliep rustig door.
''Tinkebel''
Ik droomde over me eigen paard.
Henry knikte.
''Je hebt gelijk''
Zei hij toen.
''Zullen we terug gaan?''

Ik knikte en stond op.
"Ja, we gaan terug !" Ik keek hem aan.
"Zal ik anders de kinderen meenemen naar mij thuis zodat jullie een rustige avond samen hebben?"
Noah glimlachte en bracht haar naar bed. HIj legde haar neer, dekte haar toe en ging toen de auto op slot doen. Daarna ging hij terug naar Elisabeth toe en ging bij op het bed zitten.

Ik draaide me om.
''Hmmm''
Mompelde ik in me slaap.
Henry knikte toen uiteindelijk.
''Ok is goed''
Zei hij onzeker.
''Maar wel voorzichtig met Ben.''

Ik keek mijn vader aan en knikte glimlachte.
"Natuurlijk zal ik voorzichtig zijn met mijn broertje, wees maar gerust !" Ik nam de kinderwagen over.
"JIj en mama hebben het nodig ! Een avondje gezellig met zijn tweetjes !" Ik glimlachte naar hem.
Noah ging ook liggen.
Maria werd aangevallen.

Na een tijdje werd ik wakker.
''Hey''
Zei ik tegen Noah.
''Was ik in slaap gevallen?''
Ik gaf hem een kus.
Henry knikte.
''Laten we gaan''
Hij liep naar huis toe.

Ik liep mee naar huis toe en ging naar binnen.
"Mama, we zijn er weer !" Ik zette de kinderwagen in de hal.
"Ik ga Maria enCico halen, ok?" vroeg ik hem en liep toen al maar naar boven toe.
Henry knikte en ging op zoek naar Paige.
"Paige?"
Noah nikte.
"Ja, je was in slaap gevallen !"

Ik kuste hem nog.
''Nog bedankt''
Zei ik vrolijk.
''Je bent een absoluute schat''
Ik ging met mijn handen onder zijn shirt.
Paige zat nog in de keuken voor zich uit te staren.
''Henry.''

Henry liep naar Paige en nam haar handen beet en keek haar diep in haar ogen aan. "Paige?" vroeg hij.
"Gaat het?" Hij ohmelsde haar en hield haar goed vast.
"Het spijt me !"
Noah glimlachte.
"Graag gedaan !" zei hij en glimlachte.
"Echt waar !"

Ik kuste hem.
''Ik vind het zo lief van je''
Zei ik terwijl ik straalde.
Paige keek hem aan.
''Meende je het''
Vroeg ze met lege ogen.
''Dat het allemaal mijn schuld was.''

Henry schudde zijn hoofd.
"Natuurlijk niet !" zei hij en gaf haar een kus.
"het is gewoon ... soms ... soms heb ik het gevoel dat je me helemaal niet nodig hebt behalve o pde momenten dat ik iets voor je moet doen, maar dat je me anders niet ziet staat ... en dat ik niets goed doe ..."
Ik kwam de kamer binnen gelopen.
"Waar is Maria?"
Noah kuste haar.
"Je hoeft geen dankje mee te zeggen !" zei hij toen .

Ik keek hem vrolijk aan.
''weet ik wel''
Zei ik toen blij.
''maar ik wil het graag''
Paige begon te huilen.
''Maar ik heb je wel nodig''
Huilde ze.
''Ik hou van je''

Henry knuffelde haar.
"Ik hou ook van jou !" zei hij. "Ik denk dat we wat aan onze relatie moeten werken, maar ik ben wel bereid om ervoor te werken !" Hij keek haar aan.
"En jij?"
Ik was in paniek.
"Mama ! Maria is verdwenen en ik voel haar niet !"
Noah glimlachte.
"Ok, dan mag het wel!" Hij begon haar terug te kussen.

Ik weet wel een manier om je te bedanken.
""Zei ik plagend.''
Ik begon zijn broek los te maken en uit te doen.
''Ik laat het je voelen''
Paige knikte.
''Ja ik ben ook bereid er voor te werken''
Zei schrok door wat An zei.
''Wat is Maria weg?''

Ik knikte.
"Verdomme, waar is ze! " Ik draaide me om en rende de trap op naar onze zolder waar ook wij onze heksenspullen hadden liggen. Ik begon meteen te pendelen, maar toen dat niet werkte, rende ik terug naar mijn moeder.
"Ik doe de omgekeerde verloren heks spreuk !" zei ik tegen haar3
Henry schrok ook en ging snel Ben halen en daarna Cico. Daarna rende hij terug naar Paige.
Noah keek haar vrolijk aan.
"OK, laat me maar merken hoe dankbaar ik ben !"

Ik keek hem aan.
''graag''
Ik kuste hem met veel passie en trok mijn broek ook uit,
Paige was in paniek.
''Waar kan ze zijn''
Wat er vandaag was gebeurt was haar gewoon teveel.
''Ik ga mee''
Zei ze tegen An.