Een magie-vrij leven

Ben sliep rustig verder en had het niet eens door dat hij plots zijn krachten niet meer bezat.
Henry schrok.
"Paige?" vroeg hij onzeker en zag zijn zoon.
"Is alles in orde?"
Noah bleef Elisa kussen.
"Ik hou ook zielsveel van jou !" zei hij uiteindelijk.

Ik bleef tegen hem aanliggen.
''Ik wil je echt nooit meer kwijt''
Zei iok serieus.
''Nooit van me leven''
Paige keek Henry aan.
''Ik heb zijn krachten gebonden.''
Ze legde hem bij Henry op bed.
''Hopelijk worden jullie gelukkig''
Ze orbte naar huis toe en viel na een tijdje in slaap.

Henry keek verbaasd Paige na en tilde toen de slapende Ben op. Onzeker bleef hij naar zijn zoontje kijken.
"Paige, het spijt me", zei hij zachtjes.
Ik zuchtte.
Noah legde zijn armen om haar heen en knuffelde haar.
"Ik wil joui ook nooit meer kwijt !" zei hij tegen haar.
"Echt nooit mee !"

Ik kuste hem.
''Dat is je ook geraden.''
Zei ik toen.
''Anders krijg je met mij te maken''
Ik begon hem te kietelen
Paige werd na een paar minuten al weer wakker en orbte naar Piper.
''Piper''
Riep ze toen.

Ik plofte weer op de bank.
Piper liep naar Paige toe.
"Ja, Paige?" vroeg ze.
Henry viel in slaap op bed.
"Paige"
Noah lachte.
"Wat ga je dan doen?"

Ik dacht na.
''Jou veel meer kietelen''
Zei ik toen.
''Tot je niet meer bijkomt''
Ik kuste hem.
Paige vertelde Piper alles.
''Mogen ik, Maria en Cico hier een paar dagen logeren''
Ze probeerde niet te gaan huilen.

Piper omhelsde Paige en liet haar niet meer los.
"Natuurlijk , schat !" zei ze. Even zweeg ze, maar vroeg toen.
"Wil je Ben nooit mee zien?"
Ik ging bij Ric kijken.
"Ric?" vroeg ik zachtjes.
Noah grijnsde.
"OK, ik zal het niet doen !"

Ik keek Noah aan.
''Dat is je geraden.''
Zei ik erg vrolijk tegen Noah.
''Schatje van me''
Ric sliep nog steeds en was erg rustig.
Paige keek Piper niet aan.
''Hij is beter af bij Henry''
Ze ging naar de logeer kamer.

Pipre gaf niet op en volgde Paige.
"denk je dat echt?" vroeg ze. "Een kind heeft en zijn moeder en zijn vader nodig, niet één van de twee !" Ze zwege even.
"En ik kan het weten ! Kijk maar naar mijn kinderen ! Je hebt geen idee hoe het is om geen vader te hebebn !" Plots kreeg ze tranen in haar ogen.
"Ik heb amper mijn beide ouders gehad, Leo is een Elder en kan hier niet zijn, maar jij hebt wel de kans om er voor al je kinderen te zijn ! Waarom, in godsnaam, laat je hem dan achter?"
Ik ging bij hem liggen.
Noah grijnsde.
"Ik hou van je, pestkopje !" Hij kuste haar.

Ik keek hem aan.
''Ik ben geen pestkopje''
Zei ik toen.
''Ik haat pesters''
Ik dach aan hoe ik op Magicschool gepest word.
Paige keek haar aan en het was haar teveel.
''Omdat ik niets goed kan doen en zonder zijn kracht loopt hij gevaar bij mij en word Henry maar bozer en bozer en ik wil geen ruzie met hem, maar blijkbaar is de liefde over en ik haat het''
Ze stond op instorten.

Piper begreep het en zuchtte.
"het spijt me !" zei ze en liep toen naar PAige toe en omhelsde haar.
"Jullie liefde is niet over omdat julli even ruzie hebben !Elk koppel heeft wel eens ruzie ! Dat is normaal !" Ze zweeg even.
"Misschien moeten jullie naar een therapeut zoals LEo en ik ooit deden ..."
Noah keek haar onzeker aan.
"Sorry, ik bedoelde het zo niet !" zei hij en knuffedel haar. "Jij bent geen pestkop hoor !"

Ik knuffelde Noah terug.
''Ik weet wel dat je het zo niet bedoelde''
Zei ik toen.
''Ik hou van je''
Paige schudde haar hoofd.
''Ik kan het niet meer''
Zei ze toen en stond nog op instorten.

Noah glimlahcte.
"Gelukkig !" zei hij en kuste haar.
"Gelukkig !" herhaalde hij nog een keer.
Piper leidde haar zusje naar het bed en liet haar zitten.
"Ga lekker slape n!" zei ze.
"De dageraad brengt oplossingen ofzo ...", zei ze en probeerde te glimlachen. "En ook een lekker ontbijtje dat ik voor je zal klaarmaken !"

Ik kuste hem.
''Ik word nog gepest op magicschool''
Zei ik toen tegen hem.
''Ik kan er niet meer tegen''
IK hield Noah vast.
''Ze vinden me allemaal een hoer''
Ik begon te huilen.
Paige ging liggen.
''Ik hoef geen ontbijtje.''

Noah schrok.
"Wat? Echt?" vroeg hij verbaasd. Plots werd hij woedend. "Dan doen ze het op momenten dat ik het niet zie !" Hij sprong overeind.
"We gaan het Paige vertellen !" Daarna ging jhij snel weer zitten en knuffelde Elisa. "Rustig maar, lieverd !"
Piper keek haar zusje streng aan.
"O jawel !"

Ik bleef huilen.
''Ik wil er niet mee naar Paige''
Zei ik toen en keek huilend naar de grond.
''Anders word het alleen maar erger''
Ik bleef Noah vast houden.
Paige ging met haar rug naar Piper liggen.
''Ik hoef geen ontbijt.''

"Dat is ook de eerste keer dat je iets wat ik klaargemaakt heb, afwijst !" zei zij en keek beteuterd.
"Toch maak ik het !" vervolgde ze toen koppig en draaide zich om om de kamer uit te lopen.
"Als je iets nodig hebt, roep je maar !"
Noah knuffelde ELisa.
"Maar hoe wil je anders dat het ophoudt?"

Ik bleef Noah vast houden.
''Ik zal het wel moeten negeren''
Zei ik toen.
''Anders word het echt erger als ik naar Paige ga''
Ik keek Noah nog steeds niet aan.
Paige schudde haar hoofd.
''Ik wil helemaal niets''
Ze voelde zich helemaal leeg en alleen.

Piper draaide zich om.
"Paige, lieverd, ik weet dat je je vreselijk voelt, maar ..." Ze zweeg. Een tijdjelater opende ze haar mond, maar wist al nie tmeer wat ze wilde zeggen.
"Ik weet het niet..." , zei ze en liep terug naar het bed van haar zusje en ging bij haar liggen. Ze sloeg haar armen om Paige heen.
"Het komt wel goed", zei ze zachtjes. Ze dacht even na.
"Moet ik An bellen?"
Noah schudde zijn hoofd.
"Er moet iets gedaan worden !" zei hij. "Ze mogen je niet zomaar pesten, je moet het gaan zeggen !" Vastbesloten keek hij haar aan.
"En anders doe ik het !"

ik keek Noah aan.
''Je gaat het niet zeggen''
Zei ik toen onzeker.
''Ik wil het niet hebben''
Paige schudde haar hoofd.
''Nee dat hoeft niet''
Zei ze verdrietig.
''Ik wil slapen.''

"Slaap lekker", zei piper en stond op.
"Je weet me te vinden als je me nbodig hebt hé?" Ze was wel van plan om An te bellen want ze was bang dat Paige iets doms zou doen. Ze draaide zich nog één keer om en liep toen de kamer uit.
Noah zuchtte.
"Elisa, het wordt alleen maar erger nog ! Het enige wat je kan doen is het gaan zeggen !"

Ik schudde me hoofd.
''nee dan word het juist erger''
Zei ik toen.
''Ik wil het niet''
Paige zei niets en viel in slaap.
''Henry''
Mompelde ze in haar slaap.

Noah zuchtte.
"Goed dan !" zei hij, maar nam zichzelf voor om het toch tegen Paige te gaan zeggen zodra hij kon.
"Wie zijn het?"
Piper zuchtte en liep naar beneden.
"Eerst maar even An bellen !"
Ik hoorde mijn mobiel en nam op.

Ik schudde me hoofd.
''Dat zeg ik niet''
Ik stond op.
''Anders zeg je het tegen paige.''
Ik ging tv kijken.
Paige sliep rustig.
''Henry''

Ik schrok toen ik hoorde wat mijn tante me vertelde."
Ik kom er zo aan !" zei ik en hing op. Snel rende ik naar boven toe en maakte Ric wakker.
"Ric?"
Henry sliep rustig.
Noah zuchtte.
"Elisa, kom op ! Wil je dan niet dat het stopt?"