Een magie-vrij leven

Meteen toen ik Lucas hoorde, liet ik mijn moeder los en draaide me om naar hem. Ik werd bleek.
"Wat?" vroeg ik geschokt. "Maar ..." Ik raakte helemaal in paniek.
"Wat moeten we nu dan doen?"
Diesel stond onzichtbaar in de kamer en grijnsde. Zolang Elisa niet wist dat hij het was, zou hij zich niet laten zien.
Noah sliep rustig verder.

Ik keek nog even rond.
''Ik zal het me wel vergist hebben.''
Zei ik en liep naar de keuken en ging wat drinken.
Lucas dacht na.
''Misschien een spreuk.''
Paige zag hem en werd woedend en viel hem aan.
''Blijf bij me dochter uit de buurt''
Ze bleef op hem inslaan.

Noah begon wakker te worden.
"Elisa?" vroeg hij verbaasd toen hij haar niet zag.
Diesel volgde Elisa en legde plots zijn hand op haar schouder.
Ik schrok en rende naar mijn moeder toe.
"Mama, stop !" Ik probeerde haar weg te trekken bij Lucas.
Thomas keek nors naar Lucas en schemerde toen weg. Hij wilde zelf zijn zoontje zoeken en hem terugbrengen.

Ik schrok er en keek achter me.
''Wie is daar''
Zei ik bang.
''Laat jezelf zien''
Paige bleef doorgaan.
''Blijf bij me dochter weg''
Zei woedend.

Diesel zei.
"Wil je dan echt weten wie ik ben?" Hij grijnsde, al wist hij dat Elisa dat niet kon zien.
NOah wachtte tot Elisa terugkwam.
"Mama, stop !" riep ik in paniek.
"Alsjeblieft !" Ik trok haar weg bij Lucas.
"Sorry, Lucas !" zei ik.
"Mama, stop !"

Ik herkende de stem.
''Diesel''
Ik liep naar achteren.
''ga weg''
Zei ik toen.
paige liet zich weg trekken.
Lucas stond op.
''Wil ze haar kleinzoon niet terug.''
Zei hij toen boos.

Diesel schudde zijn hoofd en had niet door dat Elisa het niet kon zien. Zijn rechterhand raakte haar wang aan.
"Ik hou van je !" zei hij.
Noah riep naar beneden.
"Elisa, alles in orde?"
Ik keek boos naar Lucas.
"Dat wil ze wel !"

Ik zag Noah.
´´Diesel is hier´´
Ik keek bang rond en stond met me rug tegen de muur.
´´Ik ben bang´´
Ik keek bang rond.
Lucas keek haar boos aan.
´´Dan moet ze me niet meer aanvallen´´

"Kom hier dan ook niet naar toe !" beet ik hem toe en draaide me om naar mijn moeder.
"Gaat het?" vroeg ik bezorgd.
Noah schrok en rende meteen tot bij Elisa.
"Waar is hiJ?" riep hij uit.
Thomas keek nors naar Lucas.
Diesel gromde. Hij bleef zijn hand tegen Elisa's wang aanleggen en hoopte dat Noah niet wist waar hij was.

Ik voelde het.
´´Hij staat hier bij mij´´
Zei ik toen.
´´Ga weg´´
Zei ik toen tegen Diesel.
Lucas keek haar aan.
´´Ik wil wel gaan maar denk aan het contract´´
Hij wou weg schemeren.
Paige bleef woedend naar Lucas kijken.

Noah liep tot bij Elisa en wilde haar hand vastnemen toen hij tegen iets aanstootte. Meteen werd hij boos en greep Diesel bij zijn schouders en trok hem weg bij Elisabeth. Daarna duwde hij hem tegen de muur aan en vloog meteen naar hem toe en begon op hem te slaan.
Ik had tranen in mijn ogen toen ik weer naar hem keek en knikte.
"Ja, ik kom zo !" zei ik tegen hem. Daarna draaide ik me om ,naar mijn moeder en vroeg zachtjes.
"Wil jij voor Charisa zorgen?"

ik was heel erg bang.
''Noah pas op''
ik ging bang en huilend op de grond tegen de muur zitten.
''Ga weg Diesel''
Zei ik nog een keer.
Paige hield An vast.
''Nee ga niet weg''
Lucas schemerde naar zijn huis.

Ik begon terug te huilen.
"Mama, maak het niet nog moeilijker !" zei ik tegen haar. "Ik moet wel gaan, anders krijg ik Hendrik nooit meer terug !" Ik veegde snel mijn tranen weg en knuffelde toen mijn moeder. "Het komt wel goed", zei ik al had ik er geen idee van hoe dat zou gaan.
Noah viel plots op de grond toen Diesel weggeschemerd was.
"Hij is weg, denk ik !" HIj kwam weer overeind en rende naar Elisa toe. Hij omhelsde haar en zei.
"Het is in orde, ik ben bij je !"

Ik keek Noah aan.
''Waarom ben ik zo bang voor hem?''
Vroeg ik verdrietig.
''Ik wil niet bang zijn''
Zei ik toen.
Paige bleef An vast houden.
''Nee ga alsjeblieft niet, we vinden Hendrik wel''

Noah keek haar aan.
"Omdat hij al vreselijke dingen bij je gedaan heeft !" zei hij.
"Het is normaal dat je bang van hem bent !"
Ik schudde mjn hoofd.
"HOe dan, mama?" vroeg ik.
"De verloren heks spreuken werkten niet, pendelen niet, Thomas wist niet, de enige die kan helpen is Lucas !"

Ik keek Noah aan.
''ik wil niet bang zijn''
Zei ik toen.
''Ik wil het niet''
Paige hield An vast.
''Ik wil je niet kwijt''
Zei Paige toen.

Noah knuffelde Elisa.
"Ik help je om over je angst te komen !" zei hij.
"Ik ga je echt helpen !"
Ik probeerde niet te gaan huilen.
"Ik wil jou ook niet kwijt !" zei ik.
"Maar je raakt me niet kwijt !" vervolgde ik.
"Je moet me nu gewoon laten gaan ... ik kom wel weer terug "

Ik keek Noah aan.
''Hoe dan?''
Vroeg ik aan hem.
''Hoe dan?''
paige schudde haar hoofd.
''Jij denkt dat hij je zal laten gaan''
Zei ze toen.

"Ik weet niet wat ik denk !" antwoordde ik.
"Ik wil gewoon dat Hendrik veilig is en kan opgroeien in onze familie en niet in een ander gezin zoals ik .." Ik begon terug te huilen.
"Ik wil niet dat hij ergens anders opgroeit !" Ik bleef even huilen en zei toen.
"Tot nu toe mag ik toch nog gaan en staan waar ik wil, zolang ik maar terug kom ..."
Noah dacht na.
"Dat weet ik nog niet !"

Ik hield hem vast.
''Ik wil echt niet meer bang zijn''
Zei ik toen.
Paige keek haar aan.
''Dan moet je maar gaan he''
Ze liep de kamer uit naar buiten.

Noah dacht na.
"Misschien kunnen we een spreuk gebruiken, maar dat loopt vaak niet goed af ... Of ..." Hij dacht na.
Ik keek mijn moeder na en draaide me toen om naar Charisa. Ik tilde haar op en knuffelde haar.Dan gaf ik haar een kusje enzette haar weer naar. Meteen daarna orbde ik weg, naar Lucas toe.
"Ik ben er ..."

Ik keek Noah aan.
''Laten we het doen''
Zei ik toen.
''Dan ben ik niet meer bang.''
Paige zakte toen plots huilend neer.
Lucas liep naar hem toe.
''Gelukkig''
Hij begon haar te kussen.

Ik duwde hem weg.
"Stop !" zei ik.
Thomas liep Paige achterna. Hij ging naast haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen. "Rustig, we krijgen haar wel terug !"
Noah knikte.
"Maar wat als die misgaat?" vroeg hij onzeker.
"Wat als er een bijwerking is?"

ik keek Noah aan.
''Maar ik wil niet meer bang zijn''
Begon ik te huilen.
''Nooit meer''
Paige liet zicht troosten.
''Ik weet het niet meer''
Lucas keek haar aan.
''Ik mag me vrouw wel kussen.''

Ik keek Lucas onzeker aan en knikte toen maar.
"Ja, ik schrok alleen", zei ik zonder hem aan te kijken.
Noah knuffelde Elisa.
"Goed, we doen die spreuk !" zei hij omdat hij er niet tegen kon wanneer Elisa verdrietig en bang was.
"We doen hem !"
Thomas bleef Paige vasthouden.