Een magie-vrij leven

Ik omhelsde Noah.
''Dankje, lieverd''
Ik gaf hem een kus.
Paige keek Thomas aan.
''Dankje Thomas.''
Zei ze toen zachtjes.
Lucas liep naar An toe.
''Ok''
Hij kuste haar weer.

Noa glimlachte naar Elisa.
"Graag gedaan ! Voor jou alles !" Hij stond op en liep even de keuken uit en kwam bijna meteen weer terug met pen en papier.
"Zo, schrijf jij een spreuk of ik?" Hij ging weernaast haar zitten.
Thomas glimlachte lichtjes.
"Graag gedaan !"
Ik liet hem een tijdje doen en maakte me toen los uit zijn kus om hem aan te kijken.
"Wanneer gaan we Hendrik proberen terug te krijgen?"

Ik keek Noah aan.
''Wil jij het doen?''
Vroeg ik toen.
Lucas keek An aan.
''We moeten een spreuk maken''
Zei hij toen.
''Om hem zijn geheugen terug te geven''
Hendrik sliep lekker door.

Ik knikte.
"Gaan we dat nu dan doen?" vroeg ik hem. Onzeker keek ik naar een punt naast hem en durfde hem niet aan te kijken. Na een tijdje vroeg ik zachtjes.
"Ik mag mijn familie toch nog wel blijven zien hé? Elisabeth ... mijn ouders ... mijn zusje en broertjes ... Ric ..." Ik kreeg weer tranen in mijn ogen.
Noah knikte.
"Ja, ik zal proberen !" Hij dacht na en begon de spreuk te schrijven.

Ik keek Noah aan.
"'dankje''
Zei ik toen.
''Echt waar''
Lucas knikte.
''Ja dat mag wel, zolang je maar niet de hele tijd gaat''
Zei hij toen.

Ik was hem zo dankbaar dat ik hem om de hals vloog. Met een rood hoofd liet ik hem weer los.
"Zullen we de spreuk dan maar doen?"
Noah glimlachte.
"Zo, klaar !" zei hij. Toch bleef hij onzeker naar de spreuk kijken.
"Wat als er iets misgaat?" vroeg hij.
"Dan is dat mijn schuld ..."

Ik keek Noah aan.
''Er zal niets fout gaan''
Zei ik toen.
''Dat weet ik zeker.''
Lucas knikte.
''Weet je al 1''
Vroeg hij toen.

Noah keek Elisa aan en knikte.
"Okk, dan doe ik het !" Hij had ook een kaars meegebracht en voor hij de spreuk begon op te zeggen, stak hij die aan.
Nieuwsgierig keek hij Elisabeth aan toen hij de spreuk opgezegd had.
"Werkt hij?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee, nog niets ..."

Ik keek hem aan.
''Ik weet het niet''
Zei ik toen onzeker.
''Laten we het uitproberen''
Lucas dacht na.
''We moeten hem dan maar eerst daar weg krijgen.''
Zei hij toen.

Noah knikte en stond op. Toen keek hij Elisa verbaasd aan.
"Hoe wil je het dan gaan testen?" vroeg hij.
"Toch niet naar Diesel toegaan, hé?"
Ik knikte.
"Maar we kunnen er niet binnen", zei ik.
"Hoe geraken we dan bij hem?"
thomas keek Paige bezorgd aan.
"Gaa het weer?"

Ik keek Noah aan.
''Waarom niet''
Zei ik toen.
''Zo kan ik alleen zien of het heeft gewerkt.''
Zei ik tegen Noah.
Lucas dacht na.
''Ik weet een spreuk''
Zei hij toen en pakte An haar hand vast en zei hem op en voelde hou ze verdwenen.

"OK, goed !" zei ik vrolijk en was meteen nog vrolijker omdat ik dacht dat we Hendrik al konden terughalen.
Het moet lukkne !
Noah keek onzeker en knikte.
"Goed dan, maar ik ga met je mee !" zei hij.
"Ik laat je niet aalleen gaan !" Hij keek onzeker en nam haar ahnd vast.
"Ik hoop maar dat het goed gaat !"

Ik keek Noah aan.
''Ik kan hem ook gewoon roepen''
Zei ik toen.
''DIESEL''
Riep ik toen hard.
Lucas verscheen met An bij Hendrik die er wakker door werd.
''Papaaaaaaaaaaaaaaaaa''
Huilde hij.

Jef sprong op.
"Gretha, snel !" riep hij en rende al naar boven.
Ik tilde Hendrik op.
"Rustig lieverd, ik ben het, je mama !"
Noah knikte.
"Is ook goed! " zei hij, maar liet haar hand niet los.
Diesel verscheen.

Ik keek Diesel aan en liep naar hem toe.
''Ik ben niet meer bang voor je''
Ik gaf hem een harde klap in zijn gezicht.
''Monster''
Gretha rende mee naar boven.
''Mama papa''
Huilde Hendrik. Hij probeerde bij An weg te komen.

Noah zei opgelucht.
"De spreeuk heeft gewerkt !"
Diesel was een beetje verbaasd, maar nal haar toen bij haar polsen vast.
"Dat zou je beter wel zijn !"
Ik begon te huilen.
"Hendrik, ik ben je moeder !"
Jef werd woedend.
"Laat onze zoon met rust !"

Ik keek Diesel aan.
''Laat me los''
Zei ik woedend.
hendrik schemerde in zijn vaders handen.
''Papa''
Hij bleef Jeff goed vast houden.
Gretha was heel boos.
''Blijf uit de buurt van onze zoon''

Ik werd woedend en vloog Gretha naar de keel.
"JIj durft jij !" gilde ik.
"Je steelt mijn zoon en zit dan nog te zeiken over het feit dat ik hem terug wil? !"
Jef knuffelde Hendrik en bracht hem naar een andere kamer.
"Blijf hier !" zei hij. "Kom alleen naar mij toe als ze naar je toekomen, ok?" Daarna liep hij terug en trok me weg bij Gretha.
Diesel liet Noah met een hoofdknikje naara chteren vliegen.
"Nee, nooit !"

Ik gaf Diesel een trap tussen zijn benen.
''Au dat moet pijn doen''
Zei ik vrolijk.
''Mooi, dat moet ook''
Ik trok me polsen los en pakte een mes.
''Nu ga je er echt aan''
Ik keek hem woedend aan.
Gretha gooide veel vuurballen naar An.
Hendrik huilde maar dee wat Jeff had gezegd.

Ik werd hard geraakt door de vuurballen en orbde met mijn laatste restje kracht naar mijn zoontje toe.
"HEndrik !" zei ik zwakjes.
Jef gromde en keek zijn vrouw aan.
"Ga jij naar Charlie, dan reken ik af met Lucas! " Nadat hij dat gezegd had, draaide hij zich naar hem om en begon hem te bekogelen met vuurballen.
Diesel bukte.
"Au !" vloekte hij en richtte zich, toen de pijn een beetje weggetrokken was, weer ope n keek Elisa aan.
"Je kan me toch niet doden !" zei hij spottend."
Want diep in je hart weet je, dat je van me houdt !"

Ik keek hem aan.
''Ik zal nooit van je houden''
Zei ik woedend.
''Ik hou zielsveel van Noah.''
Om Diesel pijn te doen, kuste ik Noah met heel veel liefde en Passie.
''Zie je wel''
hendrik was erg bang en schemerde bij gretha in haar armen toen ze binnen liep.
''Mama Challie bang''
Huilde hij. Gretha gooide weer een vuurbal naar An.
Lucas werd hard geraakt uiteindelijk.

Noah was net weer opgestaan toen hij zo door Elisa gekust werd.
Diesel werd woedend en wierp een vuurbal naar Noah.
"Ik wil het niet !"
Ik vloog weg en orbde naar Lucas toe.
"Lucas, gaat het?" vroeg ik onzeker.
"Lucas?" Ik orbde met hem weg.
Thomas keek onzeker naar PAige."
Gaat het?"

Ik ging voor Noah staan en werd geraakt.
''Het kan me niet schelen wat jij wil''
Zei ik toen.
''Het kan me absoluut niet schelen.''
Lucas was erg gewond.
''Het gaat wel''
Zei hij toen.
Paige was door het huilen in slaap gevallen.

Noah schrok.
"Elisa, gaat het?" vroeg hij bezorgd en had het gevoel dat zijn spreuk die hij niet zo lang geleden verzonnen had en opgezegd had, helemaal niet zo gegaan was, als hij het verwacht had.
Diesel gromde.
"Mij wel !"
Thomas tilde haar op en bracht haar de kamer binnen.
Ik probeerde hem te helen, maar het ging niet.
"Heb je een drankje voor wonden te helen?"

Ik knikte.
''Ja het gaat prima''
Zei ik toen en keek Diesel weer aan.
''Dan heb jij pech'''
Ik gooide een aantal hoog geladen vuurballen naar hem en daarna de mes.
''Je gaat eraan.''
Paige sliep rustig door.
Hij knikte.
''In de kamer hiernaast.''