Een magie-vrij leven

Ik keek hem aan.
''Het geeft niet''
Zei ik toen tegen hem.
''Echt waar''
Ik keek hem aan.
''Ik heb geen zin in koken zullen we gewoon wat bestellen''
Ric knikte.
''Ja best al wel lang''
Zei hij toen ook bezorgt.

Ik werd bleek, draaide me vliegensvlug om en ging naar boven op een tempo dat net niet rennen genoemd kon worden. Ik probeerde wel om de deur niet te hard open te gooien, maar ik was bang dat ze misschien ontvoerd was ofzo.
"Charisa?" vroeg ik meteen zodra ik haar kamer binnen gelopen was. Binnen een paar tellen stond ik bij haar bedje.
Noah knikte.
"Ja, is goed !" zei hij met een glimlach en gaf haar nog een kus.

Ik keek hem aan.
''Wat zullen we bestellen?''
Vroeg ik aan Noah.
''Waar heb je zin in?''
Ik keek hem aan.
Charisa werd wakker.
''Mama''
Ze voelde zich niet zo lekker.

Noah dacht even na.
"Wat dacht je van pizza?" vroeg hij.
"Dat zal Esther ook wel graag eten !"
Esther knikte.
"ja ! Pizza !"
Ik tilde Charisa uit haar bedje en knuffelde haar.
"Alles ok, lieverd?"

Ik knikte.
''Dan word het Pizza''
Ik pakte de telefoon.
''Welke willen jullie''
Vroeg ik toen.
Ricardo haalde de pizza's uit de oven.
Charisa begon te huilen omdat ze zich niet lekker voelde.

Ik gaf haar een kusje en voelde toen dat haar voorhoofd warm was.
"Lieverd, voel je je ook niet goed?3 vroeg ik haar bezorgd en bleef haar aankijken. Daarna liep ik met haar naar beneden terwijl ik nog steeds op antwoord wachtte.
Esther dacht na en riep toen.
"Margaritha !"
Noah knikte.
"Voor mij is die oo kgoed !"

Ik keek hem aan.
''Is goed''
Ik belde naar de pizza bezorger''
''Goededag, ik wil graag 2 pizza margaretha en 1 pizza colifornia''
charisa knikte.
''Niet lekkel''
Zei ze toen.

Ik gaf haar een kus.
"Mijn arme schat toch !" Ik zuchtte en liep met haar naar de keuken toe.
"Charisa is ziek", zei ik.
"Waarschijnlijk word jij dan ook nog ziek, voel je je wel goed?" vroeg ik en was bezorgd om Ric.
Noah knikte.
"Ok,i s goed !"

Ik hong op.
''Het komt eraan''
Zei ik toen.
''Daarna moeten we Nico en Charlotte ophalen''
Zei ik.
''Of daarvoor.''
Ric knikte.
''Ik voel me prima''

Noah knikte.
"Ok, dat is goed !" zei hij met een glimlach.
"Ehm ... maar brengen we ze je dan naar je ouders?" vroeg hij.
"Als dat het geval is dan kunnen we beter eerst eten en hen dan pas gaan eten !"
An glimlachte naar Ric.
"Gelukkig !" Ze liep naar de woonakmer en ging met Charisa op de bank zitten.
"Wil je wat tv kijken?"

Ik knikte.
''We eten dus eerst''
Zei ik toen.
''Ze kunnen echt beter naar me ouders voor hun ook ziek worden''
Ik hoorde de deurbel en betaalde voor de pizza's.
''Pizza's zijn er''
Ric bracht de Pizza's naar An en haar kinderen.

Noah knikte en glimlachte.
"Ja, ik wil niet dat zij ook ziek worden !" zei hij. Noah liep mee met Elisa naar de voordeur en nam de pizza's van haar over. Daarna liep hij ermee naar de keuken en legde ze op tafel.
"Of eten we in de woonkamer?" vroeg hij.
Estherkwam de keuken binnengelopen en straalde.
"Pizza !"
An keek op."
We gaan eten !" zei ze en stond op met Charisa.

Ik liep Noah achterna.
''In de keuken is goed''
Zéi ik tegen hem.
Ik sneed Esther haar pizza.
''Ga maar lekker eten.''
Hendrik hoorde het.
''Eten''
Zei hij en stond ook op.

Noah ging aan tafel zitten.
Esther ging op een stoel zitten en wachtte ongeduldig tot haar moeder haar pizza gesneden had.
"Eten !"
An glimlachte en liep naar de keuken toe . Ze zette Charisa in haar kinderstoel en ging toen aan de tafel zitten.
"Het ruikt lekker !"

Ik keek Esther aan.
''Eet smakelijk''
Ik begon me pizza op te eten.
''Hmm lekker''
Ric had de pizza's gesneden
Het lukte Hendrik niet om op zijn stoel te klimmen.
''Mama'' Huilde hij.

Esther straalde.
"Ja, eet lekker !"
Noah at zijn pizza ook op.
"Ja, lekker !"
An stond op van haar stoel en liep naar haar zoontje toe. Ze tilde hem op en zette hem op zijn stoel.
"Zo !"

Ik had uiteindelijk me pizza op.
'Dat was lekker''
Zei ik toen.
''Ik ben klaar''
Ik keek naar Noah en Esther.
Hendrik keek huilend zijn moeder aan.
''Waarom Hendlik niet zelf kunnen.''
Hendrik was erg huilerig omdat hij ziek is.

Noah was ook net klaar.
"Ik ben ook klaar !" zei hij en keek naar Esther.
Esther had maar een klein beetje gegeten.
"Geen honger meer ..."
An tilde Hendrik van zijn stoel en zette hem bij haar op schoot.
"Omdat Hendrik ziek is ", ze ize tegen hem.
"Maar nu gaan we lekkere pizza eten !"

Ik keek Esther aan.
''Wil je niet meer?''
Vroeg ik aan Esther.
''Ik heb lekkere ijs als toetje''
Zei ik toen.
''Wil je daar een beetje van''
Hendrik knikte.
''Pizza eten''

An zette Hendrik weer op zijn eigen stoel.
"Ja, lekkere pizza !"
Esther keek op.
"Ijsje eten !" zei ze.
"Esther ijsje willen !"
Noah glimlachte.
"Ja, daar heb ik ook wel zin in !"

Ik gaf hun wat ijs.
''kijk eens''
Zei ik toen.
''Eet maar lekker op''
Ik at mijn ijs ook op.
Hendrik at zijn pizza op.

Esther begon haar ijsje op te eten.
"Lekker !"
Noah knikte.
"Ja, lekker !"
Ik keek naar Hendrik.
"vind je het lekker?" vroeg ik en at mijn pizza ook op. Even keek ik naar Ric en glimlachte naar hem.

Ik keek vrolijk naar Esther.
''Ik ben blij dat te horen''
Zei ik toen tegen haar.
Hendrik knikte.
''Hendlik ovelgeven''
Zei hij toen en alles kwam naar buiten.
''Mamaaaaaaaaaaaaaaaaaaa''
Huilde hij erg hard.

Noah glimlachte.
Esther straalde.
An keek verbaasd naar Hendrik.
"Wat ? Moet je overgeven?" vroeg ze en wilde rechtspringen om hem naar het toilet te brengen. Toen ze Hendrik zag overgeven,s laakte ze even een gil van het schrikken, maar tilde hem toen snel op.
"Oh help !" zei ze omdat ze het gevoel had dat ze ook moest overgeven

Ik keek hun aan.
''Zullen we zo Nico en Charlotte dan halen?''
Vroeg ik toen aan Noah.
''of wachten we nog even''
Hendrik bleef huilen.
''Hendlik niet lekkel''
Huilde hij.
Ric zag dat An ook over moest geven en nam Hendrik over.
''Ga maar snel naar de wc.'' Zei hij tegen An.