Een magie-vrij leven

Ik liep naar mijn moeder toe en wilde haar omhelzen, maar deed het toen toch maar niet omdat ik haar niet wilde ziek maken.
"Ik weet het, mama, ik voel me alleen niet zo goed en dan ben ik zo chagrijnig !" Ik zuchtte en lie pterug naar de bank.
"Sorry !"
Esther begon te huilen.
"MEer van Esther zijn !"

Ik knikte toen.
''Ja meer van Esther''
Zei ik toen tegen haar.
''Wil je wat drinken''
Vroeg ik aan haar.
Paige keek haar aan.
''Ga maar lekker rusten''

"Hier of thuis?" vroeg ik onzeker en keek even naar mijn tante.
"Ik wil niemand ziek maken !" zei ik.
"Mama, ik ga wel bij jou thuis in mijn oude bed liggen en blijf daar tot ik beterben in de hoop niemand ziek te makjen."
Esther straalde.
"Ja, iets drinken !" zei ze.
"Lekker !"

Ik keek Esther aan.
''Wat wil je drinken''
Vroeg ik aan haar.
Ik had zelf de laatste tijd te weinig gedronken.
Paige keek haar aan.
''Je kan ook rusten tijdens film kijken''
Stelde ze toen voor.

Ik schudde mijn hoofd.
"Nee, dan maak ik jou en tante Piper ziek !" zei ik.
"Dat wil ik niet !"
Esther geeuwde.
"Appelsap !" zei ze toen.
"Mama ook dat drinken?"
Noah stoind op.
"Zalik gaan halen?"

Ik schudde me hoofd.
''Nee mama hoeft geen drinken''
Zei ik toen.
''Ja doe maar''
Zei ik toen tegen Noah.
''An dat zal zo snel niet gebeuren''
Zei Paige toen.

Noah keek Elisa aan.
"Ik denk dat jij ook best nog eens drinkt, ik trouwens ook, de dokter heeft gezegd dat we genoeg moeten drinken !"
Ik sloeg mijn armen over elkaar.
"Toch wel , mama ! En jij bent zwanger dus je mag zeker niet ziek worden !" Ik keek haar vastbeslote aan.
Piper moest lachen.

Ik schudde me hoofd.
''Ik heb geen dorst''
Zei ik tegen Noah.
''Echt waar''
Paige zuchte.
''Wat ben je koppig''
Lachte ze toen.

Ik wwas al wat vrolijker en keek mijn moeder grijnzend aan.
"Tja ... ik lijk nu éénmaal op mijn moeder !" zei ik. Mijn ogen glinsterden van pret terwijl ik haar reactie afwachtte.
Piper moest lachen.
"Ja, dat kan je wel zeggen !"
Ik keek om naar mijn tante.
"Maar het is eigenlijk eeen kwaal die ook de rest van mijn familie heeft... Vooral dan mijn tantes !"
Noah knikte.
"Ok, goed !" Hij liep naar de keuken om voor Esther drinekn te halen.

Ik keek Noah na.
''Dankje lieverd''
Zei ik toen tegen Noah.
paige moest lachen.
''Ja je tantes zijn nog erger koppig dan wij''
Ze keek haar zus aan.

Noah kwam terug binnen met een beker appelsap voor Esther. Hij gaf het aan haar.
"Alsjeblieft !"
"Dankje", zei Esther en begon toen erg gulzig te drinken.
Ik moest ook lachen.
"Nee, niet waar !" zei Piper grijnzend. "Paige, jij bent de koppigste van allemaal !"
Ik grinnikte.
"Maakt niet uit wie, we zijn het allemaal wel, al ben ik de minst koppige !"

Ik keek glimlachend naar me dochtertje.
''Was het lekker''
Vroeg ik toen aan haar.
''Lekkere appelsap''
Ik gaf Noah een kus.
Paige schudde haar hoofd.
''Jij bent ook heel erg koppig.''

Ik sloeg mijn armen over elkaar en probeerde nors te kijken, hoewel ik erg vrolijk was.
"Niet waar ! Jij bent veel koppiger !"
Esther knikte.
"NOg !" zei ze teon en duwde de beker in Noah's handen.
"Blieft?"
Noah liep terug naar de keuken, maar deed de beker nu minder vol.
"Elisa, jij echt niets?"

Ik begon een beetje uitgedroogd te raken.
''Nee ik hoef echt niets''
Zei ik toen.
''Toch bedankt.''
Paige moest lachen.
''Zullen we maar film gaan kijken''
Stelde ze toen voor.

Noah schonk voor zichzelf toch iets in.
"Maar ELisa, je moet echt genoeg drinken !" zei hij en was oprecht bezorgd. Hij dronk zijn glas neer en liep dan terug naar de woonkamer en gaf Esther de beker weer.
Deze keer was ze te gulzig en morste bijna alles over haar kleren.
Ik schudde mijn hoofd.
"Ik ga in bed liggen !" zei ik tegen haar en stond op het punt om weg te orben.
Piper knikte en ging terug op de bank zitten.

Ik keek naar Noah.
''Ik weet het''
Zei ik tegen hem.
''Maar ik heb geen dorst''
Ik merkte niet dat Esther zo knoeide.
Paige knikte.
''Ok als er iet is roepen ok''

Noah zuchtte.
"Goed dan !"
Esther begon te huilen.
"Morst !"
Ik knikte en glimlachte.
"Natuurlijk mama !" Ik orbde daarna weg. In mijn kamer ging ik in bed liggen en viel vrijwel direct in slaap.
Piper glimlachte naar Paige.
"Zullen we verder kijken?"

Ik stond op en wou naar Esther lopen.
''Het geeft niet lieverd''
Ik was erg zwak omdat ik erg uitgedroogt was.
''Zal mama je even nieuwe kleren aandoen of je pyama.''
Ik zakte ineens in elkaar.
Paige knikte.
''Ja goed idee''

Esther was nog altijd aan het huilen en knikte.
"Ja, andere kleren !" vroeg ze en keek toen met een boze blik naar haar bevuilde kleren.
Noah rende naar Elisa toe toen hij haar had zien instorten. Meteen liet hij zich bij haar op de grond vallen.
"Word wakker, Elisa !"
Esther begon te huilen.
Ik sliep lekker.
Piper zette de film weer op waar ze geëindigd waren.

Ik kwam langzaam bij.
''Noah''
Zei ik zachtjes.
''Wat is er gebeurt''
Paige stond op en zette de hapjes bij hun.
''Lekker wat te eten''
Zei ze vrolijk tegen Piper.

"Je bent in elkaar gezakt !" zei Noah en hij trilde omdat hij bang was dat er iets ergs was met haar.
"Ik zal meteeen de dokter bellen ..."
Esther huilde.
Piper knikte.
"Ja, ik heb ook honger !" zei ze en pakte een hapje. Ze at het op en pakte daarna nog een hapje.

Ik keek Noah aan.
''Ik voel me niet zo lekker''
Ik probeerde te gaan zitten.
''Waarom voel ik me zo.''
Paige nam ook een hapje.
''Ó lekker zeg''
Ze nam er nog 1.
''Ik wou dat ik zo goed kon koken'''

"Oefenen !" was Piper's simpele antwoord. Ze nam nog een hapje en keek Paige toen met een glimlach aan.
"Vroeger was je ook niet goed in dranken maken, maar kijk nu eens, na veel oefenen ben je zelfs beter geworden dan je lerares !"
Noah was erg bezorgd.
"Blijf maar lekker liggen", zei hij tegen haar en dwong haar zachtjes om weer te gaan liggen.
"Ik weet het niet, lieverd !"

Ik keek hem aan.
'''Ok''
Zie ik tegen Noah.
''Ik blijf liggen''
Ik zuchte even.
Paige keek Piper aan.
''Ik ben niet beter dan jou in drankjes maken.''
Zei ze toen tegen piper.

Noah probeerde naar ELisa te glimlachen, maar het lukte hem niet zo goed omdat hij zich erge zorgen maakte.
"Zal ik ondertussen iets te drinken voor je halen? " vroeg hij toen aan haar.
Piper keek Paige met een glimlach aan en knikte.
"Jawel hoor, veel beter !" zei hij.
Ik werd na een tijdje wakker en bleef in bed liggen. Ik begon Ric, Hendrik en Charisa eigenlijk te missen, amar wilde niet naar hen toegaan omdat ze toen misschien ziek werden. Ik zuchtte diep.
Esther kwam van de bank en ging bij haar moeder liggen.