Een magie-vrij leven

Ik keek Esther aan.
''Wat wil je dan wel zien, lieverd''
Vroeg ik haar lief.
''Nee mama word niet ziek''
Loog ik.
''Wat wil je zien''

Esther was nog altijd op haar duim aan het zuigen.
"Niets !" zei ze toen en keek haar moeder aan.
"Mama verhaaltje tellen !"
Noah stond op.
"Nee, mama wordt niet ziek als Noah de dokter belt !" zei hij en stond al op het punt om naar de telefoon te lopen.
Ik sliep nog.

Ik keek Noah aan.
''Dat is niet nodig''
Zei ik tegen hem.
''Ik heb alleen last van me keel.''
Ik keek Esther aan.
''Ja mama zal een verhaaltje vertellen.''
Ik begon te vertellen.

Noah zuchtte.
"Goed dan !" Hij ging terug zitte.
Plots begon ik in mijn droom te huilen.
Piper schrok.
Esther keek blij en lusiterde aandachtig naar haar moeder.
"Ooo, mooi haaltje !" zei ze vrolijk en begon in slaap te vallen toen Elisa aan het vertellen was.

Ik bleef door te vertelen.
''Slaap lekker''
Zei ik toen ik zag dat Esther weer sliep.
''Ze slaapt weer''
Ik zuchte even.
Paige schrok ook.
''An word wakker.''

Esther sliep lekker verder.
"Mama haaltje tellen", zei ze in haar slaa tegen zichzelf.
Noah knikte.
"Gelukkih, dan ka n jij ook wat rusten !"
Ik werd niet wakker en bleef uhilen.
"Niet doen !"
Piper zette de film op pauze.

Ik keek naar Esther.
''Ik ben niet moe''
Zei ik tegen Noah.
''Echt waar''
Ik keek hem aan.
Paige schudde An heen en weer.
''An word wakker''

Ik schoot wakker.
"Huh wat?" riep ik uit en toen ik weer wist waarover ik aan het dromen was, begon ik hard te huilen.
Piper keek onzeker even naar Paige en stond toen op.
"Ik laat jullie even !" zei ze en liep daarna naar de keuken toe.
Esther sliep lekker verder.
"Slapen dicht bij mama", mompelde ze in haar slaap.
Noah zuchtte.
"Als je het zeker weet !"

Ik knikte.
''Ja heel zeker''
Ik voelde me plots heel misselijk en rende naar de wc en hong erboven want ik moest overgeven.
''Bah wat vies''
Zei ik na een tijdje.
Paige omhelsde An.
''An wat is er''
Vroeg ze toen bezorgt.

Esther had het niet door.
Noah schrok en volgde Elisa.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd. "Ik ga denk ik toch maar de dokter bellen, Elisa, dat is toch het beste, vindj e niet?"
Ik hield mijn moeder goed vast.
"Nachtmerrie !" zei ik zachtjes.
"DIe jongens..."

Ik ging rillend op de grond zitten.
''Ja misschien heb je wel gelijk''
Ik had het koud en dan weer warm.
''Ik voel me toch niet zo goed''
Gaf ik toen toe.
Paige bleef haar vast houden.
''Rustig maar''

Ik trilde en duwde mijn gezicht in mjn moeders haren en probeerde de beelden kwijt te raken.
Noah voelde aan haar voorhoofd.
"Ja, je hebt het erg warm !" zei hij bezorgd. "Blijf je hier zitten of zal ik je terughelpen naar de bank voor ik de dokter bel?" vroeg hij haar en ging op zijn knieën bij haar op de grond zitten.
Esther sliep nog.

Ik keek Noah aan.
''Ik wil naar de bank''
Zei ik toen.
"'Sorry''
Zei ik over het liegen.
''Ik had eerlijk moeten zeggen hoe ik me voelde.''
Paige bleef An vast houden.

Noah glimlachte.
"Gelukkig ben je nu wel eerlijk !" Hij tilde Elisa op en bracht haar naar de bank. Voorzichtig legde hij haar neer.
"Zo, lig je lekker?" vroeg hij en ging recht staan. Even keek hij naar Esther en dan weer naar Elisa.
"Mag ik gaan bellen?"
"Ik ben bang dat ik ze nog een keer tegen kom ..."

Ik knikte.
''Ja ik lig lekker, dankje''
Zei ik tegen Noah.
''Ja ga maar bellen''
Zei ik toen.
Paige keek haar aan.
''Maar hun zijn toch gearresteerd;;

Ik keek mijn moeder aan en haalde vermoeid mijn schouders op. de laatste tijd was ik zo erg in de war dat ik gewoon niet meer wist wat nu echt gebeurd was en wat niet. Ik legde mijn hoofd op haar schouder en probeerde wakker te blijven.
"In mijn dromen zijn ze niet gearresteerd", zei ik zachtjes.
Noah knikte en glimlachte.
"Tot zo !" Hij liep weg en ging de dokter bellen. Even later kwam hij teruggelopen.
"FDe dokter kotm !"

Ik glimlachte naar Noah.
''Ok mooi''
Zei ik toen tegen hem.
''Ik moet An voor morgen maar afbellen dan.''
Ik rende opeens weer naar de wc en moest weer overgeven.
Paige knuffelde An.
''Ze kunnen je niet doen''
Zei ze toen.
''Dat beloof ik je''

Noah knikte.
"Ja, dat kan je miss -" Verbaasd keek Hij Elisa na.
"Waar -... "Hij had het toen door en rende haa toen achterna. "Kan ik iets doen?" vroeg hij bezorgd.
"Zal ik An bellen?"
Ik knikte zachtjes.
"Ja, niets kunnen doen", mompelde ik en begon weer in slaa pte vallen.

Ik keek Noah aan.
''Ja bel An maar.''
Zei ik toen.
''Ik voel me helemaal niet goed''
Ik ging zitten en probeerde de misselijkheid weg te krijgen.
Paige bleef An vast houden.
''Ze kunnen je niets doen.

Noah wilde weglopen, maar zag toen dat ze zich nog helemaal niet goed voelde. Hij ging naast haar zitten en sloeg een arm om haar heen.
"Gaat het niet, schat?" vroeg hij bezorgd.
Ik bleef tegen mijn moeder aanliggen en vroeg toen.
"Maar ze kunnen jou en Elisa toch ook niets aandoen hé?" Mijn ogen vulden zich met tranen en ik hoopte dat mijn moeder ze niet kon zien.
Piper was nog in de keuken.

Ik schudde me hoofd.
''Ben zo misselijk''
Zei ik tegen hem.
Paige schudde haar hoofd.
''Nee ons kunnen ze ook niets doen''
Zei ze toen.
''Echt waar.''

Door deze woorden was ik ietwat gerust gesteld.
"Gelukkig !" mompelde ik zachtjes en bleef met gesloten ogen op mijn moeders schouder liggen.
"Mag ik bij jou blijven?" vroeg ik toen, nog steeds erg zachtjes, zodat het nauwelijks nog maar hoorbaar was.
Noah knuffelde Elisa voorzichtig.
"Arme schat !"

Ik ging legde me hoofd op Noah zijn schouder.
''Dankje''
Zei ik zachtjes.
''Ik hou van je'''
Ik viel zo in slaap.
Paige knikte.
''Ik vind het goed , maar dan moet je het Ricardo wel laten weten''
Zei ze toen.

"Maar moe", mompelde ik en had zelfs de kracht niet meer om mijn hoofd op te tillen en mijn ogen open te houden.
"Mama doen?" vroeg ik nog.
Piper zat moedeloos op een stoel.
Noah glimlachte naar Elisa en gaf een kus op haar voorhoofd.
"Ik hou ook van jou !" zei hij toen vriendelijk tegen Elisa. Na een tijdje stond hij op en tilde Elisa op. Hij legde haar bij Esther op de bank.
"An bel ik morgen wel."

Na een tijdje draaide ik me om en viel van de bank.
''Au''
Zei ikn in me slaap maar sliep wel verder.
Paige keek naar An.
''Is goed, ik zal het doen''
Ze belde naar Ricardo.