Een magie-vrij leven

Esther knikte en was heel erg blij.
"Ja, naar het strand en zandkasteel maken met mama, alleen met mama !" NIolaas trekt een pruillipje. "Hendelik wij zand make?" HIj keek naar zijn broertje. An keek ook naar haar zoontje en keek dan Elisa aan.
"Ja, dat is een goed idee !" Ze zette Hendrik op bed en begon de zwemspullen van zichzelf en Hendrik te pakken. Noah knikte ook en zei.
"Ik zal onze spullen wel gaan halen !" Hij liep naar de kamer die hij met Elisa, Nico en Esther deelde.

Ik zag dat Esther helemaal opvrolijkte.
''Ja we gaan een hele grote zandkasteel maken.''
Hendrik knikt naar Nico.
''Ja Hendlik en ico met zand elen'' Zei hij heek erg vrolijk en keek toen vrolijk zijn moeder aan.
''Dankje wel Noah dat je de zwemspullen wil halen.''
Ik gaf Noah even een liefdevolle zoen en bleef hem even een tijdje zoenen.
''Ik hou van jullie''

HIj kwam terug binnen gelopen met de zwemspullen.
"Graag gedaan, Elisa !" zei hij en gaf haar een liefdevolle zoen terug.
"Ik hou ook heel erg veel van jullie !" Nico klapte in zijn handjes en riep:
"NU NAAL STLAND !" Hij wees met zijn vingertje naar de deur en wilde zo snel mogelijk naar het strand en de zee toegaan. An glimlachte en pakte Hendrik weer op.
"Wil jij ook graag naar het strand om dan met Nicolaas met het zand te spelen?" vroeg ze en glimlachte nog steeds.Ze zag er heel ontspannen uit, veel ontspannender dan ze zich de laatste tijd voelde.

Hendrik begon hard te knikken.
''Ja, Hendlik en Ico en mama spelen et and.''
Zei hij erg vrolijk tegen zijn moeder en glimlachte volop.
''Ja laten we dan maar gaan.''
Ik liep het hotel uit en liep naar het strand toe en deed Esther en Nico en mezelf de zwemkleding aan.;
''Zo we zijn er helemaal klaar voor.''
Ik wachte tot iedereen klaar was.

Hij liep met hen mee. An glimlachte naar Hendrik en volgde de rest dan ook. Wanneer ze op het strand was, deed ze eerst Hendrik zijn badkleding aan en dan die van mij. Ook Noah had zich omgekleed en keek met een glimlach naar Elisa. An zette Hendrik op de grond en keek iedereen aan. Nico was heel erg opgewonden want hij had de zee gezien en kon niet meer wachten tot iedereen klaar was. Hij rende al meteen naar de zee toe en wanneer Esther dat zag, wees ze naar hem.
"Nicolaas stout !" Ze had haar moeders hand vast en keek op naar haar .

''Nico, kom eens terug, even wachten op ons ok''
Ik liep met Esther naar Nico toe.
''Willen jullie even lekker zwemmen''
Ik keek glimlachend naar me zoontje en dochter en voelde me dol gelukkig met ze en met Noah. Ik zag Hendrik zo goed mogelijk naar ons toe lopen maar op de helft viel hij op zijn kont en is even verbaast en begon daarna hard op te huilen.
''MAMAAAAAAAAAAAAA"'
Hij wilde zijn moeder.

Hij bleef bij hun spullen en keek naar hen.
An snelde naar Hendrik en pakte hem op.
"Ben je gevallen?" vroeg ik en probeerde hem een beetje te troosten. Nicolaas keek even bezorgd naar zijn broertje, maar werd door de zee afgeleid. Hij rende erheen, maar wanneer hij met zijn voeten in het water kwam, begon hij erg hard te huilen en liep wankel terug naar zijn moeder.
"Watel koud !" zei hij huilend. Esther keek verbaasd naar Nicolaas en keek dan naar de zee. Onzeker zette ze een stap richting de zee, weg van haar moeder.

''Wat is het water koud, stoute water ja''
Ik pakte Nico op en knuffelde hem terwijl ik op Esther lette zodat er haar niets kon overkomen.
''Waarom ga je niet lekker met de zand spelen met Hendrik.''
Hendrik was al wat rustiger geworden.
''Ja ikke vallen, niet euk''
Hij begon met zijn moeders haar te spelen en vergat al waarom hij zat te huilen. Hij keek na een tijdje zijn moeder weer aan en wees toen naar het water.

"Nee, dat is niet fijn !" Ik begon te glimlachen wanneer hij met mijn haar begon te spelen. Ik keek naar de plek waarheen hij wees en zag dat het het water was.
"Wil je graag naar de zee gaan?" vroeg ik hem en begon met hem dichter naar het water toe te lopen.
NIcolaas huilde nog even en veegde dan zijn traantjes weg. Esther kwam terug naar haar moeder.
"Mama, wij zandkasteel maken?" vroeg ze en Nicolaas klemde zich aan zijn moeder vast.
"Ikke ook !"

´´Zullen we met z´n drieeèn een hele grote zandkasteel maken´´
Ik keek Nico en Esther vrolijk aan en voelde me goed omdat ik me alleen als moeder hoefte te gedragen en niet als heks om hun te beschermen. Hendrik knikte met zijn hoofdje als andwoord op zijn moeder haar vraag.
´´Hendlik met mama naar water.´´
Hij keek zijn moeder aan of ze dat goed vond en bleef naar het water wijzen.
´´Ikke at worden´´
Zei hij vrolijk omdat hij dat wilde.

Esther knikte, maar eigenlijk wilde ze liever alleen met haar moeder een zandkasteel maken. Nicolaas was erg vrolijk en wees naar het zand. Esther ging zitten en begon wat met het zand te spelen.
Ik glimlachte naar mijn zoontje.
"Ok, Hendrik en mama gaan naar het water en dan kan je nat worden!" Wanneer we bijna bij het water waren, zette ik hem op de grond neer en hield zijn handje vast. Dan begon ik langgzaam met hem dichter naar het water toe te lopen.

Ik zette Nico op de grond neer en ging bij hem en Esther zitten en begon samen met hun een grote zandkasteel te maken.
''Wat kunnen jullie dat goed ja, zelfs veel beter dan ik dat kan.''
Ik glimlachte naar Esther en Nico.
Hendrik speelde nog met zijn moeder haar haar terwijl hij naar het water bleef kijken. Toen hij werd neergezet, probeerde hij zo goed mogelijk met zijn moeder mee te lopen naar het water toe.
''Mama bij Hendlik blijven in water''
Zegt hij een beetje bang.

Esther was niet echt vrolijk en stond plots op en liep weg, naar Noah toe, waar ze zich op de grond liet vallen en daar in het zand begon te spelen. Nicolaas knikte naar zijn meoder.
"Ja, heel goed !" Dan keek hij verbaasd zijn zusje na en keek met een vragende blik naar zijn moeder. An hield Hendrik's handje goed vast en knikte.
"Ja, mama blijft bij Hendrik in het water..." We waren nu bij het water en ik voelde een golfje tegen mijn benen. "Oh , koud !" zei ik en keek dan naar Hendrik om te zien of hij het niet te koud zou vinden.

Ik zag Esther weglopen.
''Noah wil jij even met Nico spelen''
Vroeg ik hem terwijl ik naar Esther bleef kijken. Ik stond op en liep naar Esther toe en ging bij haar zitten.
''Mag ik mee spelen met je, lieverd''
Ik glimlachte vrolijk naar Esther.
''Ja koud en ekker nat eh mama''
Zei Hendrik vrolijk tegen zijn moeder.

Esther keek haar moeder zwijgend aan, maar knikte uiteindelijk toch.
"Ja, mama meedoen !" Nicolaas begon met NOah te spelen ,maar vond het na een tijdje niet meer leuk en stond op. Dan wees hij naar het water en keek Noah aan.
"Ja, het is ook nat !" zei ik met een glimlach en hurkte zodat ik niet zo hoog meer boven mijn zoontje uittoornde. Ik streek met de hand, waarmee ik Hendrik's handje niet vasthad, over het gladde wateroppervlak en bleef even in gedachten naar het water kijken, zonder eigenlijk te beseffen dat ik naar het water aan het kijken was.

Ik begon met Esther leuk met het zand te spelen. Ik keek soms even om naar Noah en Nicolaas.
''Wat kun jij goed met zand spelen, lieverd''
Zei ik vrolijk tegen Esther. Hendrik keek vrolijk naar zijn moeder.
''Mama ind watel euk''
Hij glimlacht vrolijk naar zijn moeder en wou verder in het water lopen en vergat even zijn moeder. Hij begon terwijl hij verder met het water zit te spetteren.
''Euk watel''

Esther knikte en er verscheen een grote glimlach op haar gezicht.
"Ik vind leuk met mama spelen !"
Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik zag dat Hendrik verder het water in wilde lopen. Ik liep met hem mee en hield nog altijd zijn handje vast.
"NIet te diep, hé Hendrik ?" zeg ik een beetje bang. Nicolaas kwam plots op het water afgelopen en Noah rende achter hem aan en haalde hem in. Dan nam hij zijn handje vast en liep met Nicolaas naar het water toe.

Ik keek trots naar Esther.
''Mama vind het ook leuk om met Esther te spelen''
Ik keek weer even naar Nico en Noah en naar AN en Hendrik, Hendrik keek zijn moeder aan.
''Et ord steeds diepel.''
Zei hij erg verbaast. Hij keek om en zag toen Nico en Noah.
''Mam lijk Ico ook nat orden net als Hendlik en mama''
Hij glimlachte vrolijk en begon zijn moeder nat te spetteren.

Esther begon te stralen en begon dan geconcentreerd een groot zandkasteel te maken. NIcolaas huppelde naar het water en vond het nog altijd koud, maar wilde graag naar Hendrik toe.
Ik moest een beetje lachen.
"Ja, daarom mag je niet te ver gaan, het wordt altijd maar dieper !" antwoordde ik en keek dan om naar Nicolaas en Noah.
"Nicolaas en Noah worden ook nat ja !" Ik glimlachte en zag dat Noah en Nicolaas naar ons toekwamen. Nicolaas zei:
"Hendelik ook watel?"

Ik bleef Esther helpen met het maken van een grote zandkasteel.
''Hij word al echt mooi he, lieverd''
Ik keek heel erg vrolijk na haar.
''Wil Esther zo ook met mama gaan zwemmen.''
Vraag ik haar omdat ik eigenlijk ook wel een beetje nat wil worden. Hendrik kijkt naar Nico
''Ja Hendlik ook in watel en ook nat''
Hij begint weer zijn moeder nat te spetteren.

Esther keek aandachtig naar haar zandkasteel en begon dan rond te kijken op zoek naar een schelp. Wanneer ze er een mooie zag, stond ze op en liep erheen en pakte de schelp op. Daarna liep ze terug naar haar moeder en legde de schelp ergens bovenop het zandkasteel.
"Al heel groot !" Dan keek ze naar de zee en dacht na.
"Ja, ik wil met mama zwemmen !" zei ze en glimlachte naar haar moeder. Nicolaas keek naar zijn voetjes.
"Ikke nat ! Ikke wil niet nat !" ER sprongen traantjes in zijn oogjes. Ik werd weer door Hendrik nat gespetterd en spetterde ook naar hem, maar wel zo dat hij niet te nat zou worden.

Ik liep met Esther naar het water toe en keek Nico aan.
''Nico ben je een beetje bang voor het water''
Ik bleef hem aankijken tot hij had geantwoord. Ik liep een beetje verder en stond met me voeten in het water.
''Kijk mama haar voeten zijn nu ook nat en die van Esther zijn nu ook nat.''
Ik keek weer vrolijk naar Esther.
''Hoe vind je het water lieverd.''
Ik keek haar glimlachend aan. Hendruk keek zijn moeder speels aan.
''Hendlik il veel erder in het water et mama''
Hij wees verder naar het water.

Ik keek Hendrik aan en dan naar het water en schudde mijn hoofd.
"Nee, daar is het water veel te diep !" antwoordde ik.
"Daar kan je niet meer staan !"
Nicolaas knikte naar zijn moeder en liep dan naar haar toe en nam haar hand vast terwijl Esther hun moeders andere hand vasthield. Esther lachte blij.
"Water is koud !" zei ze en boog door haar knieën om dan met haar handje op het water te petsen zodat zij, haar moeder en Nicolaas nat werden. Nicolaas begon meteen te huilen omdat nu niet alleen zijn voetjes meer nat waren en hij had het nu heel koud.

Ik pakte Hendrik zijn hand vast en zag dat Esther met het water spetterde, waardoor ik en NIco nat werden en dat Nico begon te huilen.
''Nico wat is er aan de hand, ben je nat geworden''
Vroeg ik erg verbaast aan hem. Hendrik begon te huilen omdat hij wel dieper wou.
''El diepel gaan mama.''
Huilend keek hij naar zijn moeder en wees weer verder na het water.
''Mama et Hendlik vedel.''

"Ik weet het, lieverd, maar dat is echt gevaarlijk !" Ik zweeg even en keek naar mijn huilende zoontje.
"We zullen nog 5 pasjes zetten, maar niet verder, ok ?" stelde ik dan maar voor.
Nicolaas stak zijn handen naar zijn moeder uit.
"Water koud !" Dan keek hij weer even naar Hendrik en vergat dat het water koud was. Hij pakte zijn moeders hand vast en wees naar zijn broertje.
"Hendelik gaan !"