Een magie-vrij leven

Ik wachte tot An terug kwam.
''Het duurt wel lang voordat ze terug is''
Zei ik tegen Noah.
''Er zal toch niets gebeurt zijn''
Hendrik keek Noah aan.
''Hendlik en mama ook winkelen''
vroeg hij aan hem.

Noah glimlachte.
"dat lijkt alleen maar zo omdat we moeten wachten !" Dan keek hij naar Hendrik en knikte.
"Ja, Hendrik en mama gaan ook mee winkelen !" zei hij opgewekt.
Ik keek boos naar Thomas en wilde voorbij hem lopen, maar hij hield me tegen.
"laat me gerust !" zei ik en probeerde nogmaals om hem voorbij te lopen.
"Ik wil Hendrik en Nicolaas zien !" zei Thomas.
"Dat recht heb ik !"

Ik knikte maar.
An is alles in orde.
Vroeg ik An in gedachten.
Waar ben je
Hendrik was heel erg vrolijk.
''Lekkel winkelen''
Zei hij erg vrolijk.

Thomas laat me niet doorgaan ! zei ik in gedachten tegen Elisa en gaf toen plots een harde mep met één van de krukken tegen zijn knieën. Hij greep naar zijn knie terwijl hij het uitriep van de pijn en ik passeerde hem. Zo snel ik kon ging ik naar Elisa's kamer en was er niet veel later.
"Ik ben terug !" zei ik en gaf Elisa de krukken.
"Alsjeblieft !" zei ik met een glimlach.
Noah knikte.
"Ja, leuk he !"

Ik zuchte opgelucht toen An terug was.
''Dankje An''
Is Thomas weg
Vroeg ik haar.
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Mama en hendlik mee winkelen''
Zei hij vrolijk tegen zijn moeder.

"Graag gedaan !" zei ik opgewekt.
Ik heb hem met een kruk geslagen ! Ik keek haar lachend aan terwijl ik dat in gedachten tegen haar zei. Hopelijk zien we hem een tijdje niet meer! Een hele lange tijd !
Toen keek ik naar Hendrik en knikte.
"Ja, Hendrik en mama gaan mee winkelen !"
Noah keek naar ELisa.
"Ga je nu wel mee-eten of zullen we vragen dat je op je kamer kan eten?"

Ik keek An glimlachend aan.
goed gedaan.
''Ja later we maar naar beneden gaan dan''
Zei ik vrolijk.
''Lekker eten en daarna winkelen''
Ik had er al helemaal zin in.
''Pakken''
Hendrik stak zijn armen uit naar zijn moeder, want hij had geen zin in lopen.

Ik glimlachte vrolijk en tilde Hendrik op. TOen liep ik met iedereen naar beneden.
"Ja, laten we gaan eten !" Vrolijk keek ik Elisa aan.
"En dan shoppen !"
Noah knikte.
NIcolaas was erg blij.
"Knuffel kopen NIco !" zei hij.
"Vleelmuis !"

Ik knikte.
''Ja jij krijgt een vleermuis knuffel van mama''
Zei ik erg vrolijk.
In het restaurand ga ik snel zitten.
''Het is best moeilijk, zo lopen met krukken.''
Zei ik.
'Maar het lukt wel''
Zei ik erachter aan.

NIco was in zijn nopjes.
"Vleelmuis ! Vleelmuis !" Hij kroop op zijn stoel.
"VLEELMUIS !" riep hij toen erg luid.
Ik knikte.
"Ja, dat kan ik geloven !" zei ik en zette Hendrik op zijn stoel.
Esther kroop ook op een stoel.
"Mama, Esthel kopen? Welke?"

Ik keek Esther aan.
''Welke dier vind je het leukste''
Vroeg ik blij aan Esther.
''Mama,hendlik ook knuffel.''
Vroeg hij aan zijn moeder.
''beel knuffel.'''
Zei hij.

Esther dacht na.
"Weet niet !"
Nicolaas ging recht staan op zijn stoel er riep.
"VLEELMUIS KLIJGEN !"
Noah probeerde hem te gaan laten zitten.
Ik keek Hendrik aan en knikte.
"Ja, jij krijgt ook een knuffel..."

Ik zag wat Nico deed.
''Nicolaas zitten''
Zei ik tegen hem.
''Vind je paarden mooi''
vroeg ik aan Esther.
''Of dolfijnen''
Hendrik keek blij.
''Okknuffel''
Zij hij tegen Esther.

Nicolaas ging zitten en ging toen van zijn stoel af en kroop onder tafel.
Esther dacht na.
"Dolfijn !" zei ze toen vrolijk.
"Maal ook paald !"
Ik glimlachte naar Hendrik. Plots hoorde ik mijn maag rammelde. Ik grijnsde.
Noah keek onzeker.
"Waar is Nico?"

Ik voelde waar Nico is.
''Nico kom onder de tafel vandaan.''
Zei ik tegen hem.
''Je krijgt dan een mooie dolfijn knuffel''
Zei ik tegen Esther.
Hendrik keek verbaast.
''Mama maag doet knolknol''
Zei Hendrik

Nico bleef zitten en begon tegen zichzelf te praten.
"NEE !" riep hij en wilde blijven.
Esther kee k blij.
"En paald knuffel?"
Ik knikte naar Hendrik.
"Ja,want mama heeft heel veel honger !" vertelde ik hem.
"Heeft Hendrik honger?"

Nicolaas zuchtte diep en keek om zich heen. Hij verveelde zich en zocht iets om mee te spelen. Hij keek onzeker zijn moeder toen aan.
"Wat Nico eten?"
Esther knikte.
Ik glimlachte en bestelde eten voor mij en Hendrik.
Noah bestelde ook eten voor hem.
"Nee, je moet nu geen groenten eten !" zei ik tegen Hendrik.

Ik keek Nico aan.
''je krijgt pannenkoekjes''
Zei ik tegen Nico.
''Of lust je dat niet''
Plaagde ik hem.
Hendrik keek An vrolijk aan.
''Geen gloenten''
Zei hij erg vrolijk.

Nicolaas' ogen begonnen te schitteren.
"PANNEKOEKEN !" riep hij uit en begon ongeduldig met zijn beentjes te trappelen.
"Waal zijn?" vroeg hij en keek om zich heen.
Esther keek haar moeder aan."
Esthel ook pannekoekjes?"
Ik glimlachte vrolijk naar Hendrik.
Noah keek vrolijk van Nicolaas naar Esther.

Ik glimlachte naar Nico.
''Ze moeten eerst gemaakt worden.''
Toen keek ik naar Etsher.
''Ja jij krijgt ook pannekoekjes''
Zei ik vrolijk tegen haar.
hendrik had gehoord wat esther kreeg.
''Mama Hendlik ook koekjes''
Vroeg hij.

NIco zei teleurgesteld.
"Oh !"
Esther keek erg blij.
Ik knikte naar Hendrik.
"Ja, jij krijgt ook pannekoeken !" Ik keek om me heen en zag toen plots Thomas het restaurant binnen komen.
"Nee he !"

Ik zag het ook en stond op en liep megt me krukken naar Thomas.
''Ga weg nu''
Zei ik boos
''Laat ons nu eens met rust.''
Ik begon heel boos te worden.
Hendrik had niet door dat zijn vader er is.
''Hendlik ook koekjes''
Zei hij tegen Esther.

Thomas glimlachte naar Elisa.
"Dus jij hebt krukken nodig? Wat is er gebeurd? Wees maar voorzichtig want krukken kunnen gevaarlijk zijn ! Ik kom mijn zoons bezoeken !"
Nicolaas zag zijn vader wel.
"PAPA !" riep hij uit.
Esther keek vrolijk naar Hendrik.
"Hendlik en Esthel koekjes eten !"

Ik werd heel boos.
''Ga weg''
Ik keek hem woedend aan.
''We zijn op vakantie om demons niet te hoeven zien.''
Zei ik woedend.
''Dus ga weg of ik laat zien hoe gevaarlijk deze krukken zijn.''
Hendrik knikte.
''Ja Hendlik en Esthel koekjes eten''