Een magie-vrij leven

Ik glimlachte naar Nico.
''Juist''
Ik liep naar buiten.
''Dankje lieverd''
Hendrik ging ook naar buiten.
''Hendlik zelf klelen uitkiezen''
Vroeg hij aan zijn moeder.

Nicolaas was trots en keek zijn zusje aan.
"Nico juist zegt !"
Esther knikte, maar zei voor de rest niets.
Nicolaas vond het niet erg fijn en liep naar Hendrik.
"Nico juist zegt !"
Ik keek naar Hendrik en knikte.
"Ja, maar mama gaat wel helpen !"

Ik glimlachte.
´´Kom je Nico.´´
Vroeg ik hem.
Hendrik keek zijn broertje aan.
´´Ja Nico goed zeggen´´
Hendrik keek toen zijn moeder aan.
´´Ja mama helpen´´

Nico liep naar zijn moeder toe.
"Wat eelst doen? Knuffel en speelgoed? of klelen?" vroeg hij en liep naast zijn moeder.
Esther wachtte het antwoord af en liep ondertussen nog aan de hand van Noah mee.
"Esthel klelen kopen !" zei ze vrolijk.
Ik liep met Hendrik naar buiten. Ik keek hem vrolijk aan. Ik nam zijn hand weer vast en liep achter Noah en ELisa aan.
"Eerst moeten we wel even stappen.

Ik keek Nico aan.
''We gaan eerst kleren kopen''
Zei ik.
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Hoelang stappen''
Vroeg hij.
''Niet lang''
Hoopte hij

Nico was een beetje teleurgesteld.
"Lang dulen?"
Esther was vrolijk en herhaalde zachtjes tegen zichzelf wat haar moeder had gezegd.
"Klelen eelst !"
Ik moet glimlachen.
"Ik weet het niet... Ik hoop ook niet te lang !" zei ik en wandelde verder. ndertussen keek ik om me heen en genoot ervan om op vakantie te zijn.

Ik keek naar hem.
''Ik denk dat het niet te lang zal duren.''
Zei ik tegen Nico.
Hendrik begon een beetje te huppelen.
''Ja klelen eelst.''
hij rende naarvoren en ging naast esther lopen.
''Hendlik naast Esthel lopen''

NIco was blij.
"OK !" zei hij opgewekt.
Ik keek Hendrik na en raakte even in paniek. Ik rende ook naar voren en ging vlak achter hem lopen zodat ik meteen kon ingrijpen als er iets zou gebeuren.
Esther keek Hendrik aan en was blij.
"Esthel mogen handje Hendlik vasthouden?" vroeg ze en had nog altijd NOah's hand vast, maar haar andere hand stak ze naar Hendrik uit.

Ik keek naar esther en Hendrik.
''Wat schattig''
Zei ik tegen Noah.
''Ja mag''
Zei hendrik en pakte Esther haar hand vast.
''Hendlik en Esthel hand, hand lopen.''
Zei hij vrolijk.

Noah knikte.
"Ja he !"
Nicolaas was jaloers.
"Nico ook schattig?"
Esther nam Hendrik's hand vast en keek vrolijk haar moeder aan.
"Ja, Hendrik en Esther lopen hand in hand !" zei ik vrolijk en vond het leuk dat onze kinderen het zo goed met elkaar konden vinden.

Ik knikte.
''Ja jij bent ook schattig, je bent mijn schatje''
Zei ik tegen Nico.
Hendrik keek rond en keek toen naar Esther.
''Hendlik vind Esthel leuk''
Zei hij toen.

Nicolaas begon helemaal te stralen.
"Nico schatje mama !" Hij huppelde even een eindje en ging toen weer naast zijn moeder lopen. Vrolijk keek hij haar aan.
Ik glimlachte opgewekt.
Esther werd een beetje rood.
"Esthel Hendlik leuk vinden !" zei ze toen.
Noah keek vrolijk naar hen.

We waren bij de stad.
''We zijn er.''
Zei ik.
Hendrik gezicht vertrok soms een beetje van de pijn opeens begon hij te huilen.
''Hendlik voetjes au dool schloentjes''
Huilde hij.
Zijn schoentjes waren kapot gegaan.

Nico keek vrolijk om zich heen.
"Zijn el !" herhaalde hij.
"Welke winkel?"
Esther keek onzeker naar Hendrik.
Ik had niet gezien dat Hendrik's gezicht af en toe vertrok omdat ik achter hem liep. Geschrokken tilde ik hem op toen hij begon te huilen. Ik keek naar zijn schoenen en zag dat die kapot waren.
"We moeten naar een schoenenwinkel !" zei ik. Ik deed zijn schoenen uit.
"Mama draagt Hendrik wel even !" zei ik hem en keek om me heen.

Ik knikte.
''Laten we dat maar eerst doen''
Zei ik.
Hendrik huilde al wat minden maar hij had een blaar door de kapotte schoenen op zijn hak.
''Voetje au''
Zei hij tegen zijn moeder.
''Schloenen kapot?''
Vroeg hij snikkend aan zijn moeder.

Esther liep naar haar moeder toe.
Ik bekeek zijn voeten.
"Je hebt een blaar !" zei ik toen ik het zag.
"Ja, je schoentjes zijn kapot !" IK knuffelde hem.
"Sorry, Hendrik !" zei i k en voelde me erg schuldig. Wat voor moeder was ik wel neit? Ik had nog niet eens door dat zijn schoenen kapot waren ! Ik werd een beetje rood en keek dan maar snel om me heen op zoek naar een schoenenwinkel.

Ik zag een schoenenwinkel.
''Laten we naar die toe gaan.''
Ik liep er al naar toe.
Hendrik keek An verbaast aan.
''Mama toch niet schloen kapot maakt''
Zei hij
''Mama niet solly moeten zeggen''
Hij knuffelde haar.

Ik knikte en volgde Elisa. Dan keek ik weer naar Hendrik.
"NEe, maar mama had moetne zien dat de schoen van Hendrik bijna kapot was !" zei ik en voelde me nog altijd schuldig. Ik glimlachte toen hij me knuffelde.
"JIj bent een schat !"
Nico liep naar zijn moeder.
"Hendlik ook schat !" vertelde hij.
Noah en Esther volgden.

Ik knikte.
''Ja Hendrik is ook een schat.''
Zei ik vrolijk en ging de winkel binnen.
''Mama schlat''
Zei Hendrik.
''Niet mama schluld''
Zei hij een beetje streng.

Nicolaas keek rond.
"Nico nieuwe schoenen?" vroeg hij.
Ik knuffelde HEndrik.
"Goed dan, het is niet mama's schuld !" zei ik en moest lachen omdat hij zo streng klonk. Toch voelde ik me nog altijd schoenen.
"Welke scheonen wil je?" vroeg ik en keek rond.
"Zie je al iets?"

Ik keek Nico aan.
''Ja je mag wel nieuwe schoenen, Esther ook nieuwe schoenen''
Ik keek ook rond.
Hendrik dacht na.
''Hendlik stoele schoenen''
Zei hij.
''Met bob bauwel''

Nicolaas was erg blij en keek rond.
Esther begon te stralen.
"Mama helpen kiezen?" vroeg ze.
Ik glimlachte.
"Ok, stoere schoenen !" IK keek rond en wees toen naar een paar schoenen.
"Wil je die?" vroeg ik en liep erheen.
"Kijk eens hoe een mooie shcoenen !"

Ik knikte.
''Ja mama helpt wel mee''
Ik keek rond.
''Wat dacht je van deze''
Ik liet een paar laarsjes zien aan Esther.
''Die niet mooi''
Zei Hendrik.

Esther zag de laarsjes.
"Oh mooi, mama !" zei ze vrolijk.
"Aandoen !"
Nicolaas pakte enkele schoenen en bekeek ze.
"Ok, dan kijken we verder !" zei ik. Ik liep verder.
"Zie je mooie schoenen?" vroeg ik hem.
"Mooie stoere schoenen?"

Ik deed de laarsjes bij Esther aan.
''Hoe zitten ze''
Vroeg ik.
Hendrik keek naar de schoentjes.
''Die''
Hij wees naar een paar
''Mooi''
Hij wees naar een paar blauwe schoenen met een draak erop.