Een magie-vrij leven

Esther dacht na en voelde dat het pijn deed.
"Au doen !" zei ze jammerend.
Ik pakte de schoentjes.
"Ja, dat zijn hele mooie schoentjes !" Ik pakte ze.
"Zullen we ze passen?" vroeg ik hem en keek hem aan.
NIcolaas liep met veel te grote schoenen naar zijn moeder.
"Nico deze !"

Ik deed ze weer uit.
''Dan kijken we naar een maatje groter''
Toen ik die gevonden had deed ik ze bij Esther aan.
''En nu dan''
Ik keek naar de schoenen van Nico.
''Die zijn veelste groot''
Hendrik knikte.
''Ja passen''

Esther knikte.
"GOed !" zei ze opgewekt.
"Niet !" zei Nico koppig.
"Niet te gloot !" zei hij nog een keer.
Ik nam de schoenen en deed ze bij Hendrik aan.
"Zitten ze goed?" vroeg ik hem.
"DOen ze au?"

Ik glimlachte naar Esther.
''ok dan nemen we die''
Zei ik.
''Nico ze zijn wel te groot''
Zei ik.
''Schloenen gloed''
Zei Hendrik.
''Geen au''

Esther was dolblij.
"Ja !" zei ze vrolijk.
NIco ging zitten en begon te huilen.
"Maal Nico schoenen wilt !"
Ik glimlachte naar Hendrik.
"Dus dan nemen we deze? BEn je heel zeker dat je niet nog een keer wil gaan rondkijken?" vroeg ik hem.

Ik tilde Nico op.
''Kom we gaan bij jou maat kijken.''
ik ging met Nico naar schoenen in zijn maat kijken.
hednrik schudde hevig zijn hoofd.
''Nee Hendlik deze''
Zei hij vrolijk.
''geen andele.''

Nico stopte met huilen. HIj keek naar de schoenen, maar zag er geen die hij graag wilde.
Esther bleef zitten en bekeek haar laarsjes.
"Mooi !" zei ze opgewekt.
Noah liep naar haar toe.
"JA, je hebt hele mooie laarsjes !"
"Ok !" zei ik vrolijk. Ik nam de doos waar de schoenen inzaten en liep naar de kassa. Ik betaalde de schoenen en liep dan met Hendrik naar Elisa en Nico toe.

Ik keek rond en zag toen iets.
''Kijk Nico hier staan vleermuizen op''
Ikliet de schoenen zien.
''Hoe vind je ze.''
Hendlik keek heel vrolijk.
''Hendlik mooie schloenen hebben''
Zei hij.

Ik glimlachte en knuffelde Hendrik.
"Ja, Hendrik heeft hele mooie schoenen !"
Nico schudde zijn hoofd.
"Nee niet willen !" zei hij nors. Hij zweeg even.
"Jaweljawel ! NIco wel willen !" zei hij snel.
"Passen !"
Esther was erg blij.

Ik zette Nico neer.
''Ok''
Ik deed de schoenen bij hem aan.
''Hoe zitten ze''
Vroeg ik hem.
''mama ook nieuwe schloenen''
vroeg hij.

Nico liep een beetje rond.
"Nico vliegen kunnen?" vroeg hij en wees naar de vleermuizen.
Ik keek HEndrik aan en schudde mijn hoofd.
"NEe, mama gaat geen nieuwe schoenen kopen !" zei ik hem en keek naar Nico.
Nico liep terug naar zijn moeder.
"Mama, NIco schoenen willen !" zei hij en wees naar de schoenen die hij nu aanhad.
"Schoenen met vleelmuis !"

Ik moest lachen.
''Nee lieverd je kunt er niet mee vliegen.''
Legde ik uit.
''Dan krijg je die''
Ik ging naar de kassa en betaalde ze.
''ZO we kunnen verder''

"Jammel !" zei NIco en liep met zijn moeder naar de kassa. Hij was erg vrolijk.
"Nico nieuwe schoenen !" zong hij de hele tijd zachtjes tegen zichzelf.
IK keek Elisa aan.
"Ok, mooi, laten we gaan !" Ik liep naar buiten.
"Nu klelen?" vroeg Esther en was naast haar moeder gaan huppelen. Ze was erg vrolijk en keek om zich heen.
"Zullen we daar heen gaan?" vroeg ik Elisa en wees naar een klerenwinkel.

Ik hinkte met me krukken naar buiten.
´´Ja nu gaan we naar kleren kijken´´
Zei ik tegen Esther.
´´Ja is goed´´
Zei ik tegen An.
´´Daar hebben ze wel mooie kleren´´
Zag ik

Esther was erg vrolijk.
Ik stak met iedereen de straat over en liep de winkel binnen. TOen we binnen waren, liep ik met mijn zoontje naar de kinderkleren toe.
"Kijk maar eens of je leuke kleren ziet !" zei ik hem en legde mijn hand op mijn buik.
Nicolaas liep achter Hendrik en mij aan.
"mama kom kijken !" riep hij.
"Klelen zoeken NIco !"

Ik hinkte naar nico toe.
´´Heb je al iets gevonden.´´
Vroeg ik hem.
Ik zag een hele leuke jurk en twijfelde of ik die zou passen.
Hendrik keek naar zijn moeder.
´´Waalom mama hand bui´´
Vroeg hij nieuwschierig.

Nico schudde zijn hoofd.
"Mama zoeken vool Nico ! Mama goed kannen !"
Esther begon rond te kijken.
Noah keek ook rond.
Ik ging op mijn hurken zitten en trok Hendrik dichter naar me toe.
"Omdat", zei ik fluisterend, " er een baby in mama's buik zit !" Ik was benieuwd naar zijn reactie.
"Vindt Hendrik het leuk om een broertje of zusje te krijgen?" vroeg ik hem.

Ik keek rond en zag een schattige tuinbroek.
''Wat dacht je van deze''
Ik liet hem zien en keek weer even naar de jurk.
Hendrik keek verbaast.
''Daal nie babay in kan'''
Zei Hendrik terwijl hij naar zijn moeder buik wees.

Nico bekeek de broek en dacht na.
"ja !" zei hij opgewekt.
Noah had Elisa's blik gevolgd en had door dat ze de jurk wilde passen. Daarom liep hij naar de jurk toe en zocht Elisa's maat. Toen liep hij met de jurk naar haar toe.
"Alsjeblieft, ga maar passen !" zei hij met een glimlach.
NIco had iets anders gezien en liep weg.
Ik glimlachte opgewekt.
"Jawel, de baby is nog heeeel erg klein !"

Ik keek Noah aan.
''Ik zou wel willen, maar binnen kort ben ik er toch te dik voor''
Zei ik en liep achter Nico aan.
''Nico kom je moet hem even passen''
Zei ik.
hendrik schudde zijn hoofd.
''Nee daal geen baby''
Hij wou het niet geloven.

Noah keek Elisa verbaasd na en liep haar achterna.
"Nee hoor, schat ! En trouwens, passen kan toch geen kwaad?"
Nicolaas liep weg en begon tussen de kleren door te lopen en vond het erg leuk. Hij verstopte zich toen en begon te giechelen.
Ik moest lachen.
"Zullen we maar kleren gaan kiezen voor Hendrik?" vroeg ik hem.
Esther zag een jurkje.

Ik knikte toen maar.
''Ok ik zal hem gaan passen''
Zei ik toegevend.
''Wil jij dit met Nico gaan passen''
Vroeg ik en gaf hem het tuinbroek. Ik pakte de jurk aan en ging die passen.

Noah knikte en keek om zich heen.
Esther had de jurk gepakt en keek om zich heen naar haar moeder omdat ze graag het jurkje wilde passen.
"Mama...", zei ze zachtjes.
NIcolaas zatnog steeds verstopt tussen kleren.
Ik pakte een t-shirt en liet het aan Hendrik zien.
"Vind je dit een mooi shirt?" vroeg ik hem.

Ik had de jurk aan en kwam het pashokje uit.
''Ik neem het niet, straks ben ik er toch te dik voor.''
Ik zuchte en keek naar me buik.
Ik had nog altijd moeite met deze zwangerschap.
''Ik neem hem niet''
Ik wou de pashokje wee in gaan.

Noah had Nico niet gevonden en zag Elisa uit het pashokje komen.
"Wow, die staat je echt prachtig !" zei hij opgewekt.
"Waarom neem je hem niet?" vroeg hij verbaasd.
Esther liep naar haar moeder toe.
"Esthel passen?"
"Hendrik?" vroeg ik hem onzeker.
"Vind je hem mooi of niet?"