De onverwachte bekentenis

Ik keek hem aan, huilde nog steeds en schudde mijn hoofd.
George kuste haar terug en zuchtte.
"Ik ben gewoon blij dat we van Voldemort af zijn.", zei hij, "Al vind ik het erg dat we zo'n verliezen hebben gemaakt."
Hij keek haar aan.
"Laten we maar zorgen dat we met Leen kunnen praten.", zei hij.

Alex knikte. Ze zweeg en dacht na over wat George net gezegd had. Ze wist het zo niet. Met tranen in haar ogen dacht ze aan Nymphadora die ze altijd als haar zus had beschouwd. Ze balde ahar hand tot een vuist en vermande zich.
Jack streelde Elisa nog altijd en begon haar ook in haar hals te kussen.
"Hmmmmm"

Ik genoot heel erg.
''hmmmm lekker''
Mompelde ik.
Robin keek haar aan.
''Wil je erover praten?''

Ik keek hem aan.
"Er valt niet veel over te praten.", mompelde ik, "Hij is weg en komt nooit meer terug."
Ik keek weg en nam de knuffel nog steviger vast.
George zag dat ze het moeilijk had en hield haar stevig vast.

Alex keek hem aan.
"We moeten gewoon iemand vinnden die haar wil vragen om even naar buiten te komen..." Ze probeerde niet meer te denken aan waar ze net aan dacht.
Jack ging zitten en trok haar naast zich . Hij begon haar vol liefde te kussen.
"Hmmmmm"

Ik kuste hem vurig.
''Hmmmmmm''
Mompelde ik.
''Ik hou van je''
Robin keek haar aan.
''Hij is niet weg, hij is bij je''
Hij pakte haar hand en legde die op de plek waar haar hart zit.
''Hij zit hier en gaat er nooit weg''

Ik keek hem geschrokken aan toen hij mijn hand vastnam en begreep toen wat hij wilde zeggen.
"Dankje", zei ik snikkend tegen hem.
George knikte naar Alex.
"Ik weet het", zei hij, "Maar vooraleer we dat aan iemand vragen wil ik eerst weten of het echt wel met je gaat."

Alex keek hem niet aan.
"Het gaat",z ei ze toen. ZE weigerde nog steeds om hem aan te kijken en zuchtte.
"Maar wie vragen?"
Jack bleef haar ook kussen.
"Ik hou ook van jou!" Hi jging met zijn ahnd onder haar shirt en begon har te strelen.

Ik liet hem doen.
''Hmmmmmm lekker''
Mompelde ik toen.
''Heerlijk''
Robin glimlachte naar haar.
''Graag gedaan''

Ik glimlachte zwakjes en veegde wat tranen weg.
George zorgde dat Alex hem aankeek.
"En nu de waarheid.", zei hij.

Het was een week later, zaterdag. Jack was bloednerveus. HIj was met Elisabeth op weg naar haar huis. Ze zouden vandaag het grote nieuws vertellen. Hij had geen idee hoe haar ouders erop zouden reageren.

Ik was heel zenuwachtig.
''Wat als ze heel boos worden?''
Ik was bang voor hun reactie

Jack omhelsde haar.
"Dat gaan ze ook worden", zei hij zachtjes. Hijkoesterde absoluut geen hoop op een milde Molly.
"Maar we komen hier samen door!"

Ik hield hem goed vast.
''Ok''
Ik zag dat we er waren en ging naar binnen.
''MAM''
Riep ik toen.

*godmode Molly Wemel, aangezien niemand haar speelt*

Mevrouw Wemel kwam door een deur gehold.
''Hallo liefje!'' riep ze naar de twee, omhelsde haar dochter en ook Jack.
''Je bent veel te mager,'' stak ze van wal tegen Jack. ''Je moet eens wat meer eten, krijg je ook een gezonde blos op je wangen! Eet vanavond lekker mee, dan kook ik eens een lekkere, gezonde maaltijd voor jullie beiden! Nou, waaraan heb ik deze eer verdient?''
Molly glimlachte.

Ik keek mijn moeder aan en wist als ik het nu niet zei, dat ik het dan helemaal niet meer gezegt zou krijgen.
''Mama ik ben zwanger al twee en een halve maand''

*Molly Wemel*

Mevrouw Wemel staarde even en begon toen een mevrouw-Wemel-achtige preek te geven, zoals we die van haar kennen.

Jack had Elisa' hand vast en gaf er een kneepje in. Eigenlijk luisterde hij niet naar de preek, maar hoopte gewoon dat die zo snel mogelijk voorbij zou zijn. Hij staarde naar een punt achter haar.

Ik keek naar de grond met tranen in mijn ogen.
Laat die preek snel voorbij zijn

*Molly Wemel*

''Hoe denk je dit te gaan aanpakken, jongedame? Ik dacht dat je zei dat die pillen goed werkten? Je had net zo goed een spreuk kunnen uitspreken, maar nee hoor! Wat wil je nu gaan doen, hmm? Als je maar weet dat je je school afmaakt!''

Ik keek mijn moeder aan.
''Natuurlijk maar ik school af''
Zei ik toen.
''Ik heb toch nooit gezegt dat ik zou stoppen met school''
Zei ik toen nors.

Jack wist dat hij beter kon zwijgen, maar dit was ook gedeeltelijk zijn schuld.
"Wij gaan de baby samen opvoeden! Ik heb werk dus ik kan binnenkort iets huren en het lukt ons wel..."

*Molly Wemel*

''Mooi! Dat is in elk geval slim! En wat doe je met de baby? Je kan toch geen baby verzorgen op school! Wie gaat ervoor zorgen als jij op school zit? En als je gaat werken? Heb je daar al over nagedacht?''

Ik keek mijn moeder aan.
''De baby komt als ik met school klaar ben''
Zei ik toen.

Jack knikte.
"Het lukt ons wel! Er bestaat ook nog zoiets als kinderopvang..."