Ik kon niet meer. ''Sorry Noah'' Ik stopte met ademen. ''Esther'' Ik zag haar. ''ben jij het echt?'' Cassie knikte. ''ja'' Ze schemerde met hem naar huis. Ric was erg boos. ''Hij is nog maar 15'' Ric ging de kamer uit.
Laatst aangepast door speedy3322 op do 11 jun - 23:10; in totaal 1 keer bewerkt
Esther knikte en liep naar haar moeder. "Mama!" Ik gilde het plots uit van de pijn "Elisa!" Ik orbde meteen nar haar toe en begon haar tehelen, maar ik was te laat. Hevig met mijn hoofd schuddend riep ik. "DIT KAN NIET!" Noah bleef huilend liggen.
Esther hield haar moeder ook goed v ast. "Mama!" Ze ws blij jhaar te zien. "Esther mama missen!" zei ze toen. "Heel elg!" Ik bleef huilend op het lichaam van Elisa liggen. "Dit mag niet!" Kimberlie belde aan bij Ric.
ik bleef haar ook vast houden. ''Mama heeft je ook heel erg gemist'' Ik keek haar aan. ''echt heel erg'' Ric ging naar de deur en deed open. ''Kimberlie'' Hij keek haar aan. ''Sorry voor hoe An deed zostraks''
Kimberlie was erg gewond. Een straaltje bloed liep uit haar neus en haar ogen waren blauw, haar lip was opgezwollen. Toen hij de deur opende, viel ze bewusteloos neer. Esther keek blij. "Nu mama blijven?" vroeg ze zacthejs. Mijn ogen werden duister. "Zankou", zei ik zachtjes.
Ik knikte. ''Ja nu is mama bij je'' Zei ik toen. ''Mama blijft bij je'' Ik zag mijn oma en grams. Ric schrok. ''Kimberlie'' Hij vong haar op en bracht haar naar de bank en legde haar daar weer neer.
Ik darkorbde met Elisa in mijn armen naar huis toe. "Ric!" riep ik ongeduldig. Kimberlie kwam niet bij. Esther was blij. Patty ging naar Elisa toe. "Wat doe jij hier?" vroeg ze geschrokken. "Dit kan niet waar zijn!" Ze omhelsde haar.
Ik bleef mijn oma vast houden. ''Ik heb er vrede mee'' Zei ik toen. ''Ik ben weer bij mijn dochtertje.' Ik keek mijn oma aan. Ric schrok. ''An wat is er'' Hij ging snel naar haar toe.
Patty keek onzkeer. "En wat met je andere dochtertjes?" vroeg ze toen. "En je zoontje?" vroeg ze. "Vind je het niet erg dat je niet bij hen bent?" Noah bleef huielnd op het trottoir liggen. "Dit kan niet", huilde hij. Mijn ogen waren duister. "Houd Elisa vast en laat haar niet los!" zei ik en wilde niet dat ze ergens alleen zou liggen. Ik moest naarZankou en moest haar dan loslaten en daarom moest Ric het overnemen.
Daar had ik niet aangedacht. ''Ik euhhhhh'' Ik keek mijn oma aan. ''Ik was vergeten'' Ik keek naar de grond. Ric was in shock maar deed wel wat An zei. ''Elisa nee''
Ik darkorbde naar Cassie en Zankou toe. "Jullie!" gilde ik. Mijn ogen waren pikzwart van woede en ik liet een vuurbal in mijn hand verschijnen. "Jullie gaan eraan!" Patty knuffelde Elisa. "We moeten je moeder en tantes vragen of ze geen manier vinden om dit op te lossen, want dit is niet jullie lot!"
Ik keek haar aan. ''Ze moeten Esther terug halen'' Zei ik toen. ''dat is het belangrijkste.'' Cassie schrok. ''O ben jij het'' Ric bleef huilend zitten.
Esther begon te huilen. "Nee, bij mama blijven!" Patty keek Elisa aan. "Allebei terug!" zei ze streng. "Zullen we naar hen toegaan?" Kim liep naar Ric en omhelsde hem. "WAt is er gebeurd?" vroeg ze geschokt. Ik keek woedend en darkorbde naar de slaapkamer van Celine en tilde haaar op.
Ik knikte. ''Ja dat is goed'' Zei ik toen zachtjes. ''Laten we het doen'' Ric antwoorde niet en bleef huilen. ''Mijn zusje'' Huilde hij. Cassie keek rond.
Kimberlie vond het vreselijk. "Is er iets dat ik kan doen?" Patty verdween met haar kleindochter en achterkleindochter naar de manor toe en keek om zich heen. "Paige, Prue, Phoebe en Piper?!" Ik darkorbde naar Cassie. "Je eigen schuld!"
Ik keek rond. ''AN'' Riep ik toen ook. ''Zij kan ook helpen'' Cassie schrok. ''Laat haar'' Zei ze toen boos. ''Celine heeft er niets mee te maken.'' Ric schudde alleen maar zijn hoofd.
Ik keek haar nors aan. "Wel, want ze is jouw dochter en ik wil jou en Zankou kwetsen, dus heeft ze er alles mee te maken!" Ik darkorbde met Celine weg. Zankou vloekte. "We moeten haar terug krijgen!" Piper kwam eraan gelopen." Wat is ...?" Ze viel flauw.
Ik was in het park en keek naar het kindje. "Wat heb jij pech met je ouders!" ze iik tegen haar. "Missichen moet ik je ergens te vondeling leggen zodat je betere ouders kan krijgen!" mompelde ik. Zankou omhelsde Cassie. "Waar zou ze zijn?" Pper kwam bij. "Elisa .... een geest?"
Piper jammerde. "MAg ik nog vijf minuutjes terug bewusteloos zijn?" smeekte ze, ging toen toch maar recht zitten en keek Elisa aan. De tranen begonnen te stromen. "Hoe is het gebeurd?" Ik keek onzeker en de duisternis in mijn ogen nam wat af. "Sorry", zei ik zachtjes tegen Celine. "Maar ik kan je niet terugbrengen!" Zankou schemerde met Cassie naar mij toe. Ik had ze niet door.
Ik schudde me hoofd. ''Nee dat mag u niet'' Ik keek haar aan. ''Zankou heeft me gedood'' Zei ik toen. ''Omdat ik hem niet tegen hield.'' Celine bleef hard huilen. Cassie wou Celine pakken.
Index 
Portal 
Viavia's 
do 11 jun - 23:08
