Piper voelde zich pltos schulduig. "Sorry, Elisa", zei ze zachtjes. "Dat begrijp ik!" Ze keek om zich heen. "PAIGE?" Esther liep naar haar moeder en sloeg haar armen om har middel en wilde bij haar blijven. Ik keek verbaasd. Zankou keek Cassie aan. "Ze zei mama!" zei hij vrolijk.
Ik keek naar me tante. ''U hoeft geen sorry te zeggen'' Zei ik zachtjes. ''Ik had beter na moeten denken.'' Paige orbte binnen. ''Wat is er?'' Cassie knikte. ''Ja''
Piper keek onzeker naar Elisa3. "We lossen dit wel op!" zei zen keek haar zusje aan. "Paige, Elisa is gestorven ", ze ze. Patty deed een stap naar voren. "Jullie moeten dit ongedaan maken!" Ik keek onzeker naar Celine enzuchtte. "Ik geef haar terug ...", zei ik toen en liep tot bij hen.
Ik gaf Celine aan Cassie. Zankou had een boog van een darklighter en richtte op mijn buik. meteen schoot hij. "Kom, Cassie, laten we gaan!" Ik hapte naar adem en viel op de grond. Piper ondersteunde Paige". Voor het geval je flauw valt", zei ze zachtjes." Zoals ik!"
Ik keek naar de grond. ''wat kan er gedaan worden?'' Vroeg ik toen onzeker. Piper had het nog maar net gezegt of paige viel flauw. ''Paige nee'' Ik schrok. Celine was erg vrolijk.
Ik zakte op de grond neer. "Smeerlap!" Zankou schemerde weg met zijn vriendin en dochtertje. "gelukkig zijn jullie in orde?" Piper vloekte en zorgde ervoor dat Paige niet hard o pde grond kwam, maar legde haar voorzichtig nere. "Geen idee"
Ik schrok. ''Gaat het met haar?'' Vroeg ik toen. ''Dit is allemaal mijn schuld'' Ik keek verdrietig naar de grond. Paige kwam na een tijdje bij. ''Hu''
Piper zuchtte opgelucht. "GEen paniek je viel gewoon flauw omdat Elisabeth blijkt dood te zijn net zoals Esther !" Patty zuchtte. Esther keek haar moeder aan. "Niet!" Ik hapte naar adem. "Mama", zei ik zachjtes.
Ik keek naar de grond. ''Wel waar'' Zei ik zachtjes. ''Ik had beter moeten nadenken'' Paige voelde An haar pijn. ''An is gewond.'' Ze orbte naar An en deed de pijl weg en heelde An. ''Gaat het'' Doordat ze de pijl had aangeraakt is ze door het gif besmet.
"De baby!" huilde ik. "Mijn baby is dood!" Ik hield mijn hand op mijn buik en bleef hard huieln. Ik had niet door dat mijn moder gewond was. Piper keek stren en omelsde Elisa. "Nietes!" Esther huilde. "Mama!"
Piper knikte. "Nee, Elisa, ik weet niet wat ik zou doen als één van mijn kinderen dood was en dan bedoel ik niet één van mijn toekomstkinderen! Het is normaal dat je helemaal an streek bent, maar we moeten ervoor zorgen dat Esther niet sterft zodat alles weer in orde komt!" Ik keek onzeker naar mijn moeder. "Probeer te helen!"
Ik keek onzeker. "Is de baby in orde denk je?" vreog ik onzeker en legde voorzichtig mijn ahnd op mijn buik en bleef er een tijdlang naar kijken. Daarna hief ik mijn hoofd weer op en keek mijn moeder aan. Piper glimlachte. "We moeten terug in de tijd zien te geraken!" zei ze. Patty knikte.
Ik knikte. ''maar An heeft dat ook al geprobeert'' Zei ik toen tegen hun. ''Dus ik denk het niet dat het gaat werken'' Ik keek weer naar de grond. Paige stond op instorten. ''Ik hoop het''
Piper dacht na. "Wel als we alle krachten van heel de familie gebruiken!" zei ze toen. "We vragen onze voorouders om hulp en dan moet het toch wel ukken?" Patty knuffele Elisa. "Je moet vertrouwen hebben!" Esther keek vrolijk om zich heen. Ik keek bezorgd naar mijn moeder. "Gaat het?"
Ik hield Patty vast. ''Maar het is zo moeilijk'' Zei ik zachtjes. ''Ik heb al sinds Esther overleden was geen vertrouwen meer'' Zei ik toen zachtjes. Paige schudde haar hoofd. ''Nee'' Ze zakte in elkaar.
Patty knikte. "Ik weet het, maar nu gaan we het oplossen, ik beloof het je!" "Mama!" gilde ik en liet me bij haar op de grond vallen. "Word wakker!" Ik begon haar te helen in de hoo pdat het zou helpen. "Word toch wakker!" Ik begno te huilen. "Alsjeblieft ..." Piper dacht na.
Ik zuchtte opgelucht. "Gaat het met je?" vroeg ik. "Wat gebeurde er?" Ik omhelsde haar. "sorry !" Patty glimlachte." Graag gedaan!" Piper wist niet wat te doen.
Ik keek naar me tante. ''We moeten dus de familie erbij halen'' Zei ik toen. Paige knikte. ''Nu gaat het wel'' Zei ze toen. ''Ik had wat gif binnen gekregen''
Ik schrok. "Sorry!" zei ik haar en knuffelde haar. "Waarom zei je dat niet meteen?" Piper knikte. "Ik denk dat dat het beste is, denk je ook niet? Als we met heel de familie zijn, moeten we wel genoeg kracht hebben ... Ik bedoel ook de dode familieleden, zoals ...zoals jij" Patty knikte.
Mijn mond viel open van verbazing. "Is het niet belangrijk dat je misschien dood had kunnen zijn?! Wat bedoel je daar mee?" Ik omhelsde haar en begon te huilen. "Je mag niet ook doodgaan!" Patty knikte. Piperk eek hen aan. "Dan zal ik eerst iedereen maar gaan halen?"