Kimberlie bleef huilen. "Sorry", mompelde ze. Noah zuchtte. "Wil je nog even alleen zijn?" Ik knikte. "Ja, ze moet terugkomen", zie ik zachtjes en ging op de bank zitten. Zachtjes wiegde ik hem heen en neer.
Ik bleef met Hendrik zitten. "Slaap lekker, lieverd", zei ik za chtjes tegen hem. "Droom zacht" Kimberlie keek hem aan. "Echt niet?" Noah keek onzeker. "Elisa?"
Ik keek Noah aan maar zei niets. Ric knikte. ''Iedereen huilt wel eens'' Zei hij toen. Hendrik sliep rustig. ''Mama'' Mompelde hij en hield An stevig vast.
Ik bleef rustig zitten en probeerde om ook niet in slaap te vallen zoals de meeste mensen in dit huis. "Mama blijft bij je", zei ik zachtjes. Noah keek onzeker. Kimberlie glimlachte. "Dat is waar", zei ze zachtjes. Ze bleef hem goedvasthouden en wilde hem nooit meer loslaten.
"Als ik jou dan nog mag omhelzen, wel", zei ze zachtjes tegen Ric en sloot haar ogen. Ze bleef staan. Ik glimlachte naar Hendrik. Charlotte kroop wat rond. "Mama" ,mompelde ze verdrietig. "Mama" Noah zuchtte diep.
Ik begon zachtjes te huilen. ''Esther'' Ik bleef zachtjes door huilen. Hendrik sliep rustig. ''Mama'' Mompelde hij zachtjes. Ric knikte. ''Dat mag nog wel''
Noah omhelsde Elisa meteen. "Huil maar even", zei hij. "Huil maar lekker uit!" Ik bleef Hendrik vasthouden. "Ik hou van je", zei ik zachtjes tegen hem. Kimberlie glimlachte. "Dankje!"
Ik schudde mijn hoofd. ''Ik wil niet huilen'' zei ik zachtjes. ''Ik wil Esther.'' Hendrik sliep rustig door. Ric keek Kimberlie aan. ''Ik moet wel zo naar huis toe.''
Kimberlies ogen schoten weer vol met tranen. "Echt?" Kim zat met Nick, Haley en Scott op de zolder van An's huis. "Watg aan we doen? Ik verveel me!" Charlotte schemerde bij hen binnen en huilde erg hard. "Mama!" Ik bleef rustig zitten.
Ik bleef huilen. ''Sorry'' Zei ik zachtjes. Haley haalde haar schouders op. ''Geen idee'' Scott had geen zin om iets te doen. ''IK ga naar mijn kamer'' Hij stond op en ging naar zijn kamer. Ric knikte. ''Ja ik moet, sorry''
Verbaasd keek Nick hem na. "Wat is er met hem?" Kimberlie veegde de tranen los en liet hem los. Ze liep naar de bank en ging daarop zitten. "Wanneer kom je?" Noah knuffelde Elisa. "Daar moet je geen sorry voor zeggen!" zei hij. "Absoluut niet!"
Ik keek hem niet aan. ''Wel waar'' Zei ik huilend. ''Ik hoor sterk te zijn voor de kinderen.'' Scott viel in slaap omdat hij vreselijk moe was de laatste tijd. Haley haalde haar schouders op. ''Ik weet niet wat er met hem is'' Ric keek Kimberlie aan. ''Maandag?'''
Noah hield ELisa goed vast. "Dat moet niet!" zei hij tegen haar. "Trouwens, de kidneren zijn hier niet!" Nick stond op. "Zou ik eens bij hem gaan kijken?" Kimberlie knikte. "Is goed!" Ze was al iets vrolijker. Ik viel ook in slaap.
Ik bleef huilen. ''Ik ben zo in de war'' Huilde ik. ''Hoe kan ik hier ooit mee om gaan?'' Ik was zo bang om nog iemand te verliezen. haley knikte. ''Ja is goed'' Scott was diep in slaap. Ric knikte. ''Ok tot maandag''
Nick klopte op de deur van zijn slaapkamer en liep naar binnen. "scott?" Toen hij zag dat die sliep, ging hij snel de kamer uit en liep terug naar de twee meisjes. "Hij slaapt", zei hij verbaasd. Kimberlie stond op, maar zakte plots neer. "Au" Noah bleef Elisa vasthouden. "Ik weet het niet", zei hij zachtjes. Ik sliep rustig. Charlotte huilde hard.
Ik bleef Noah vast houden. ''Ik wil niet nog iemand kwijt'' Zei ik zachtjes. ''Nooit'' Ric schrok en ondersteunde Kimberlie. ''Wat is er?'' Scott bleef slapen. Haley keek verbaast. ''Nu al''
"Pijn", mompelde ze. "Veel pijn" Nick knikte. "Ja!" Kim was ook verbaasd en tilde Charlotte op. "Dat is raar! Zouden we het niet tegen je moeder moeten gaan zeggen, Haley?" Noah keekn aar Elisa. "Ik wou dat ik ervoor kon zorgen dat dat niet gebeurde, maar dat kan ik niet..." Ik sliep.
Ik bleef huilen. ''Dankje'' Zei ik zachtjes. ''dat je er zo voor mij bent'' Haley knikte. ''Ja dat lijkt me een goed idee'' Ze stond op. Ric keek bezorgt. ''Waar?''
Kim en Nick stonden ook op. "Laten we dan maar gaan naar beneden!" Kimberlie hield zich goed aan hem vas. "mijn buik", mompelde ze zachtjes. Noah glimlachte. "VOor jou zou ik zelfs mijn leven geven, Elisa!" Ik werd nog steeds nie wakker.
Ik schrok wakker. "Huh?" Verdwaasd keek ik haar aan. "Wat is er?" Kim schudde haar hoofd. "Nee, niet doen!" zei ze tegen hem. "Ik weet hoe het komt..." Ze ging zitten en hief haar shirt een stukje naar boven zodat er een grote blauwe plek te zien was. Noah knuffelde Elisa. "Het was bij wijze van spreken, lieverd!"
Ik bleef hem vast houden. ''Dat kan me niet schelen'' Zei ik toen zachtjes. Haley keek haar moeder aan. ''Scott ligt al te slapen'' Zei ze bezorgt. Ric schrok. ''Hoe komt dat?''
Ik knipperde wat verbaasd met mijn ogen. "Hij heeft misschien vorige nacht slecht geslapen", zei ik en wilde niet meteen in paniek schieten. even keek ik naar hendrik. Kimberlie schudde haar hoofd. "Dat maakt niet uit", zei ze zachtjes. "Ga maar naar huis" Noah keek onzeker. "Sorry"
Index 
Portal 
Viavia's 
wo 10 jun - 15:00
