De prive leraar

Ik keek Noah aan.
''Nee''
Toen keek ik weer weg.
Nico werd rustiger en gaapte.
Ric begon bij te komen.
''Nee he niet weer''
Hij ging zitten.
Hendrik genoot.

Kimberlie keek bezorgd.
"Wat bedoel je?" vroeg ze onzeker.
"Gaat het?"
Ik zuchtte opgelucht.
"Wil je gaan slapen?" vroge ik hem toen.
Charlotte liet HEndrik merken hoeveel ze van hem hield.
Noah keek onzeker.

Ik bleef weer naar de muur staren.
Ric zuchte.
''Als ik die kracht gebruik zak ik meestal ernaar in elkaar''
Zei hij toen.
''Het kost me zoveel kracht.''
Nico schudde zijn hoofd.
''Naal mama, daalna slapen''
Hendrik genoot heel erg en liet Charlotte ook merken hoeveel hij van haar hield.

CHarlotte genoot.
"Hmmmmm"
Ik keek onzeker.
"Maar dat gaat nu niet!" zei ik tegen hem. Samen met hem en Charlotte liep ik terug naar de woonkamer en ging op de bank zitten.
Kimberlie keek bezorgd.
"Dat wist ik niet, sorry!"
Noah gaf Elisa een kus.

Ik reageerde niet.
''Esther.''
Mompelde ik weer.
Ric keek Kimberlie aan.
''Je kon het niet weten''
Hendrik knuffelde Charlotte.
Nico viel haast in slaap.

Ik bleef rustig zitten en voelde steeds waar kleine Hendrik was zodat hij zeker niet weg zou lopen.
Kleine charlotte keek naar Nico en gaf hem plots een por.
Kimberlie schudde haar hoofd.
"Maar toch! Misschien moet je even op de bank gaan liggen?" vroeg ze toen onzeker aan hem.
Noah wist niet wat hij moest doen.
"Moet ik iemand halen?"

Ik zei niets.
''Esther''
Mompelde ik.
Ric knikte.
''Ja misschien wel''
Ric ging op de bank liggen.
Nico begon te huilen.

Kimberlie kwam bij hem zitten.
"is er iets dat ik voor je kan doen?"
Ik had het niet gemerkt.
"Nico, wat is er?"
Charlotte keek onschudlig.
Noah keek onzeker.
"Elisa, ik vind dit vreselijk!"

Ik reageerde nog niet.
''Mijn Esther''
Ik sloot mijn ogen.''
Nico bleef huilen.
''Lotte pollen''
Zei hij.
Ric schudde zijn hoofd.
''Ik moet gewoon even rusten''

Kimberlie knikte.
"Is goed!"
Noah nam Elisa in zijn armen.
"Ik weet het", zei hij zachtjes.
Ik keek naar Charlotte.
"Dat mag je niet doen!" zei ik toen streng tegen haar.
"Nico vindt het niet leuk!"

Ik reageerde nog steeds niet.
''Mijn esther''
Ric sloot even zijn ogen.
Nico werd wat rustiger.
''Lotte stout''
Zei hij zachtjes.

Noah begon te huilen.
"Elisa, ik maak me zo'n zorgen!"
Ik knikte.
"Ja, dat was niet lief van Charlotte!"
Charlotte keek nors.
Onzeker keek ik om me heen.
"Hendrik?" vroeg ik

Ik sloot mijn ogen.
''Hoeft niet''
Reageerde ik uiteindelijk een keer.
Hendrik lag in een hoek te slapen.
''Esther''
Mompelde hij verdrietig.
Nico begon in slaap te vallen.

Ik keek onzeker en voelde waar Hendrik was. Opgelucht omdat hi nog in huis was en nog in orde was,b leef ik zitten zodat nico in slaap zou vallen.
Charlotte grijnsde en gaf Nicolaas nog een keer een por. DEze keer begon ze hard te lachen.
"Charlotte !" brulde ik.
"Houd ermee op!"
Ze begon hard te huilen.
Noah keek verbaasd.
"Wat?"

Ik reageerde nu weer niet.
''Hmmmm''
Mompelde ik.
Nico begon te huilen.
''Niet leuk''
Huilde hij hard.
Hendrik sliep door.

Ik stond op en zette Charlotte neer.
"Dat was niet lief van je!" Ik liep met Nico naar boven en legde hem in het bedje van HEndrik.
"SLaap maar wat, Nico gaat je nu niet meer porren", zei ik vriendelijk tegen hem en gaf hem een kusje.
Noah keek onzeker.
"Elisa?" HIj hield het niet lang meer uit.

Ik reageerde nog niet
Nico knikte.
''Niet pollen''
Hij viel in slaap.
''Hmmmm''
Mompelde hij.
Hendrik had een nachtmerrie.
''Esther''
Ric deed zijn ogen open.

Kimberlie hing met haar gezicht vlak boven zijn gezicht en keek hem diep in zijn ogen aan.
Ik liep naar beneden."
Slaap lekker", zei ik zachtjes. Daarna liep ik naar beneden en keek onzeker om me heen.
"HendriK," Ik vond hem en tilde hem op.
"Lieverd, wakker worden!"
Noah begon te huilen.

Ik keek hem aan.
''Waarom huil je?''
Vroeg ik toen.
''Waarom?''
Hendrik huilde hard.
''Esther''
Nico sliep door.
Ric was slaperig.
''Hey'''

Noah keke haar aan.
"Omdat ik het vreselijk vind dat je zo verdrietig bent!"
KImberlie bewoog haar hoofd dichter naar hem toe.
"Hey", zei ze zachtjes.
Charlotte ging naast hendrik liggen.
"Ik hou van je!"
Ik knuffelde kleine Hendrik.
"Rustig maar, lieverd!"

Ik keek hem aan.
''Ó''
Ik keek weer weg.
Ric voelde hoe Kimberlie haar lippen de zijne raakte.
''Nee''
Hij was nog te zwak om haar weg te duwen.
Hendrik knuffelde Charlotte.
''Ik hou ook van jou''
hendrik schrok wakker.
''Esther''
Huilde hij hard.

>Kimberlie schrok en hief meteen haar hoofd op, stond roch en begon door de kamer te ijsberen.
"Sorry!" zei ze en werd knalrood.
"Dat was niet mijn bedoeling!" Ze begon plots te huilen. "Je doet me alleen zo hard denken aan mijn overleden vriend!"
Charlotte straalde.
"Ik wil je nooit meer kwuijt!"
Ik knuffelde Hendrik.
"Huil maar even, lieverd", zei ik tegen hem.
Noah wist het niet meer.

Ik bleef maar staren.
'''Mijn esther''
Mompelde ik weer.
Ric stond op en omhelsde Kimberlie zo goed mogelijk.
''Het geeft niet, huil maar lekker even uit.''
Hendrik bleef huilen.
''Hendlik Esthel telug willen''
De oudere Hendrik kuste Charlotte.
''Ik wil jou ook niet kwijt''

Charlotte straalde.
Ik bleef Hendrik vasthouden.
"Ik weet het, iedereen wil Esther terug!" Ik was nog vastberadener dan ooit om haar terug te krijgen.
Kimberlie hield hem goed vast en bleef huilen.
Noah keek naar Elisa
"Heb je iets nodig?"

Ik sloot mijn ogen en zei niets.
Hendrik bleef huilen.
''Moet telug komen''
Huilde hij hard. Door het huilen viel hij bijna in slaap.
Ric bleef Kimberlie vast houden.
''Shhhh rustig maar''
Hij wreef over haar rug.