Ik wou hem niet meer los laten. ''Ik hou van je'' Zei ik zachtjes. ''En ik ga dood als ik nog iemand verlies'' Ric schudde zijn hoofd. ''daar moet naar gekeken worden'' Haley schudde haar hoofd. ''Hij had vanochtend gezegd dat hij zo goed geslapen had.''
Nu voelde ik toch wat ongerustheid opborrelen en ik stond op. Onzeker liep ik tot bij haar en gaf haar hendrik. "Ik ga even bij hem kijken", zei ik en liep toen naar de kamer van Scott, klopte aan en ging naar binnen. "Scott, lieverd?" Kimberlie keek hem even woedend aan, maar barstte toen in snikken uit. "Dan vermoordt hij me!" Noah knuffelde Elisa. "Ik hou ook van jou!"
Ik bleef hem vast houden. ''Dankje'' Zei ik toen zachtjes. ''Ik wil je echt niet kwijt'' Ik begon weer te huilen. Scott sliep rustig door. Ric ging op zijn hurken zitten. ''Wie heeft dit gedaan?''
Kimberlie schudde haar hoofd. "Dat kan ik niet zeggen" Onzeker liep ik tot bij het bed. "Scott, lieverd, wakker worden!" zei ik tegen hem. Kim ging naast Haley staan. Charlotte werd nog door haar gedragen en ze keek naar Hendrik. "Pol!" zei ze en probeerde hem een por te geven. Noah hield Elisa goed vast. "Je raakt me nooit helemaal kwijt, ik zit altijd in je hart!"
Ik schudde mijn hoofd. ''Dat bedoel ik niet'' Zei ik zachtjes. Hendrik sliep rustig. Scott werd wakker. ''Huh wat is er?'' Vroeg hij heel slaperig. Ric keek Kimberlie aan. ''Dan kan ik niets doen''
Noah keek onzeker. "Wat bedoel je dan?" vroeg hij. Ik ging bij hem op bed zitten. "Gaat het met je?" Kimberlie keek onzeker. "Ik ben alleen bang dat hij terugkomt", zei ze zachtjes. Charlotte gaf hem een por en begon te giechelen.
Ik keek hem niet aan. ''Laat maar'' Zei ik zachtjes. ''Ik wil gewoon zo even blijven liggen'' Ric keek haar aan. ''Kom anders mee naar mijn huis'' Scott keek heel slaperig. ''Alles is in orde, ben alleen heel erg moe'' Hendrik werd er wakker van en begon te huilen.
Kim schrok. "Charlotte!" zei ze boos. "Sorry", zei ze daarna tegen Haley en ging een eindje van haar afstaan zodat Charlotte het niet meer kon doen. Charlotte begon hard te huilen. Ik legde mijn hand tegen zijn voorhoofd aan en schrok. "Scott, je hebt het erg warm!" Geschrokken stond ik op. "We gaan naar de dokter, kom!" Ik zweeg even en schudde mijn hoofd. "Nee, ik bel de dokter wel! Blijf maar rustig liggen!" Kimberlie shcudde haar hoofd. "Ik denk niet dat dat een goed idee is", zei ze toen tegen hem. noah knikte. "Is goed", zei hij zachtjes terug.
Ik bleef liggen. ''Hmmmm'' Mompelde ik en viel in slaap. ''Esther'' Ik droomde over mijn dochter. Ric keek haar aan. ''Ik moet naar huis'' Zei hij onzeker. Scott viel weer in slaap. Hendrik viel na een tijdje weer in slaap.
Noah bleef stilletjes liggen. "Slaap maar lekker" KImberlie knikte. "Is goed", zei ze zachtjes en zweeg even. Toen zei ze plots. "Mag ik toch mee?" Kim zuchtte opgelucht. Ik ging de dokter bellen en liep daarna terug naar boven en ging bij mijn zoontje op bed zitten.
Kimberlie glimlachte. "Dankje!" zei ze tegen hem en liep naar hem toe. "Dan kan ik je daar ook les geven", zei ze vrolik. Charlotte begon nog harder te huilen. Noah bleef stilletjes liggen. Ik keek bezorgd naar Scott en hoorde de bel. Snel stond ik op en liep naar beneden om de dokter binnen te laten en daarna met hem naar mijn zoontje te gaan en hem wakker te maken.
Ik sliep rustig door. Scott werd weer wakker. ''Huh wat'' Hij keek zijn moeder aan. ''Ik wil slapen'' Zei hij zachtjes. Ric liep met haar naar zijn auto. ''Ja''
"Lieverd, de dokter moet je even onderzoeken!" Ik draaide me om naar de dokter en gaf een knikje als teken dat hij Scott kon onderzoeken. Charlotte liet plots een vuurbal verschijnen. Kim schrok zo hard dat ze haar bijna uit haar armen liet vallen. Noah viel zelf ook in slaap. Kimberlie glimlchte. "Maar je moet wel zorgen dat je niet teveel krachten gebruikt!"
Ik werd na een tijdje wakker. ''Ik heb frisse lucht nodig'' Ik stond zachtjes op zonder Noah wakker te maken en ging naar buiten toe. ''dit doet me een beetje goed'' scott liet het toe. ''Mag ik daarna slapen?'' Haley schrok ook erg.
Charlotte zag dat iedereen schrok en liet grijnzend de vuurbal weer verdwijnen. Toen wees ze naar Hendrik. Kim begreep niet wat haar zusje wilde en keek verward. Noah sliep rustig verder. "Elisa", mompelde hij. Kimberlie keek hem aan. "Is het ver?" vroeg ze en stapte in zijn auto. De dokter onderzocht Scott.
Ik bleef wandelen en ging uiteindelijk zitten op een bankje. ''Wat een dag'' Ik voelde me dood van binnen. Scott viel al haast in slaap. Ric schudde zijn hoofd. ''Het is vlak bij''' Hij reed naar zijn huis toe.
Zankou schemerde naar Elisa "Elisa?" DE dokter keek me aan. "Hij heeft de ziekte van Pfeiffer!" Ik schrok. "En nu?" Kimberlie glimlachte. "Mooi!" Kim keek bezorgd naar Haley". Gaat het wel?"
Ik schrok. ''Zankou'' Ik keek hem bang aan. De dokter keek An aan. ''Hij moet veel rusten en zich niet moe maken,'' Zei hij toen. Ric pakeerde de auto. ''We zijn er'' Haley knikte. ''Ja het gaat''
Zankou keek nors. "Kan je Esther nog terugkrijgen?" vroeg hij toen. Ik knikte. "Daar zal ik voor zorgen, bedankt dokter!" zei ik tegen hem en keek erg bezorgd naar Scott. Kim zuchtte opgelucht. Charlotte schemerde in Haley's armen en gaf hendrik weer een por. Kimberlie stapte uit. "Ok, bedankt he Ric!"
Ik keek hem aan. ''Euhhh'' Ik keek hem aan nog steeds. ''Ik weet het niet'' Scott viel haast weer in slaap. De dokter ging weg. Hendrik begon weer te huilen. Ric glimlachte. ''Graag gedaan''
Ik keek bezorgd naar Scott. "Schat toch", zei ik zachtjes en ging bij hem op het bed zitte. Ik dekte hem nog wat beter toe. Kim zuchtte. Charlotte keek onzeker naar Hendrik. Toen sloeg ze haar armen om hem heen en knuffelde hem. Zankou keek woedend. "Ja of nee? !" Kim keek m zich heen. "Welk huis?"
Ik schudde mijn hoofd. ''Denk het niet'' Ik begon te huilen. ''Deze'' Ric wees zijn huis aan. Hendrik werd weer wat rustiger. Haley keek verbaast naar Charlotte. Scott keek zijn moeder aan. ''Mag ik slapen?''
Kimberlie stevende erop af. "Ok!" zei hij. Ik knikte. "Natuurlijk", zei ik tegen hem. "Roep maar als er iets is of wil je dat ik bij je blijf, Scott?" Charlotte straalde. Zankou keek onzeker. "Dan zal ik je moeten doden!"
Ik keek hem aan. ''Dan doe je dat maar'' Ik had geen puf om hem tegen te vechten. ''Het kan mij niet schelen.'' hendrik viel na een tijdje weer in slaap. Scott knikte. ''Ok'' Hij viel weer in slaap.