Een magie-vrij leven

Ik genoot heel erg.
''Hmmm lekker''
Ik keek hem vrolijk aan.
''Je bent mijn schat''
Ik kuste hem met veel passie.
Paige bleef An vast houden.
''Het komt goed, Hendrik is sterk''

Ik trilde op mijn benen omdat ik het niet durfde te geloven. Ik klemde me vast aan mijn moeder om toch mar niet door mijn benen te zakken.
"Het moet goed komen", zei ik en negeerde de pijn die ik voelde aan mijn hals waar ik een wonde had.
Charlotte werd wakker.
"Mama?"
Noah genoot ook heel erg.
"JIj bent mijn prinses !" zei hij vrolijk.

Ik ging uiteindelijk tegen Noah aanliggen.
''Dat was lekker''
Ik was even alles vergeten.
''Ik wil je nooit meer kwijt''
Ik keek hem aan in zijn ogen.
''Echt nooit meer''
Paige merkte het.
''An waarom ga je niet zitten.''

Ik schudde mijn hoofd en bleef mijn moeder vasthouden.
"Wil niet",z ei ik bang en wilde me veilig voelen en de enige manier was door mijn moeder vast te houden, vond ik.
"Wil bij jou blijven",zei ik zachtjes.
Charlotte begon tre huilen en wilde zo graag naar haar moeder toe.
Noah keek haar vcrolijk aan.
"Ik wil jou ook noooit meer kwijt !" zei h ij toen.

Ik keek hem aan.
'''We moeten weer terug''
Zei ik toen.
''Anders mist Charlotte ons als ze wakker word''
Ik gaf hem nog een kus.
Paige keek An aan.
''Ik ga naast je zitten.''
Zei Paige.
''Ik blijf bij je''

Iks chudde mijn hoofd.
"Nee, ik wil niet gaan zitten !" zei ik en bleef mijn moeder stevig vasthouden. "Ik wil niet gaan zitten !" Ik begon te huilen.
"Wil niet gaan zitten !"
Charlotte begon hard te huilen.
"Mama !"
Noah knikte en gaf Elisa nog een kus.
"As het echt moet !"

Ik kleede me weer aan.
''ja het moet echt''
Ik kuste hem weer.
''Laten we gaan''
Ik liep naar Charlotte.
''Hey lieverd, mama is hier''
Paige bleef An vast houden.
''Dan blijven we staan''

Ik knikte.
"Ja, blijven staan", zei ik en werd langzaam aan weer rustiger. Mijn ogen sloten zich en ik viel in slaap.
Noah stond ook op.
"Goed dan !" Hij gaf Elisa ook nog een kus en kleedde zich daarna weer aan en liep achter haar aan.
Charlotte bleef huilen.

Ik probeerde haar te troosten.
''Lieverd mama is hier''
Ik gaf haar een kusje.
''Rustig maar''
Paige keek An aan.
''Slaap maar rustig''
Ze legde haar in bed en ging bij haar zitten.

Ik sliep rustig verder, maar werd uiteindelijk weer wakker en keek mijn moeder slaperig aan.
"Elisa bellen", zei ik zachtjes. "Elisam oeten komen ..." Ik had moeite om wakker te blijven.
Charlotte werd rustiger en knuffeldeh aar moeder.
Noah glimlachte naar Elisa.
Rob was in Magicschool en zocht een spreuk om naar Paige toe te gaan.

Ik glimlachte terug.
''Rustig maar''
Zei ik tegen Charlotte.
''Mama houdt van je''
Paige streelde over An haar haren.
''Ik zal haar bellen''
Paige deed het.
''Elisa komt''
Zei ze na een tijdje

Charlotte straalde.
"Ouden mama !" zei ze toen.
Noah glimlacte.
"Ze begint al goed te praten !"
"Dankje, mama !" zei ik zachtjes en viel terug in slaap. toen mijn moeder terugkwam,w erd ik weer wakker.
"Goed"

Ik glimlachte naar Charlotte.
''Daar is mama blij om''
Zei ik toen.
''Heel erg blij''
Ik keek Noah aan.
''Ik moet nu echt naar An toe.
Paige gaf An een kusje op haar voorhoofd.

Ik glimlachte.
"Mama", zei ik en sloot mijn ogne. "Is ... is hij al wakker?" vroeg ik en kreeg weer wat meer last van mijn ademhaling.
"En ... Ric ... in orde?"
Naoh keek haar verbaasd aan.
"Waarom?" vroeg hij.
"En moet ik Charlotte bijhouden?"
Charlotte begon met haar moeders haren te spelen.

''Het was paige die met net belde''
Zei ik toen tegen Noah.
''Ze hebben een auto ongeluk gehad.''
Ik gaf hem Charlotte.
''Tot straks''
Ik orbte naar Paige en An toe.
Paige schudde haar hoofd.
''Nee Hendrik is nog niet wakker en Ric slaapt.''

Ik knikte lichtjes.
"OK", zei ik en zuchtte. Ik begon steeds meer en meer het gevoel te krijgen dat Hendrik niet meer wakker zou worden en had nog niet door dat Elisa ook al binnen georbd was.
Naoh schrok.
"Wat?" vroeg hij.
"Zijnz e in orde?"

Ik liep naar het bed.
''An gaat het?''
Vroeg ik onzeker.
''Hoe is het met Hendrik?''
Ik keek naar Hendrik.
'''Hij moet wakker worden''
Zei ik zachtjes.

Ik opende mijn ogen en zag Elisa. Meteen verscheen er een lichte glimlach op mijn gezicht.
"Dankje dat je er bent !" zei ik tegen haar. Daarna keek ik zelf ook naar mijn zoontje en slikte een brok in mijn keel weg.
"Hij is nog steeds niet wakker... "Ik keek weg en keek toen even naar Ric en dan weer naar Elisa.
"Met Ric gaat het wel redelijk denk ik ..."

Ik knuffelde An even.
''En hoe gaat het met jou?''
Vroeg ik haar onzeker.
''Gaat het?''
Ik was heel bezorgt.
''Het moet goed komen''
Ik keek even naar me broer.

Ik antwoordde niet en keek naar Ric.
"Ja, het moet goed komen !" zei ik uiteindelijk en had geen zin om te zeggen hoe het met me ging omdat ik zelf niet eens goed wist hoe ik me ech voelde. Ik zuchtte en keek weer naar Hendrik.
"Wanneer zou hij wakker worden," vroeg ik en voeldem ijn ogen zich weer met tranen vullen.
"Nooit meer?"

Ik keek Noah aan.
''Hij word wakker''
Zei ik streng tegen An.
''Je moet erin geloven''
Zei ik daarna.
''Hij heeft je nodig''
Ik pakte An haar hand vast.

Rob verscheen plots in de kamer, vlak achter Paige, legde zijn hand op haar schouder, zei een spreuk op en verdween met haar weer naar Magicschool. Daar keek hij haar aan.
"Hallo !"
Ik begon te hulen en had niet doro dat mijn moeder weg was. Ik omhelsde Elisa en hield haar goed vast
"Hij moet wakker worden !Ik mag hem niet verliezen !"

Ik bleef haar vast houden.
''Ik blijf bij je''
Zei ik toen.
''Tot hij wakker word''
IK glimlachte naar haar.
Hendrik knipperde een beetje met zijn ogen.
''Zag je dat?''
Vroeg ik toen aan An.
Paige schrok erg.
''Rob.''

"Dankje !" zei ik en keek haar dankbaar aan. Ik liet Elisa half los en keek toen naar mijn zoontje.
"Wat?" vroeg ik en ook al wilde ik geen hoop hebben omdat de teleurstelling anders misschien te groot was, toch blonk mijn stem uit van de hoop.
Rob grijsnde.
"Ik heb gehoord dat het niet zo goed gaat tussen jou en je geliefde man !" zei hij vrlijk en duwde Paige tegen de muur aan.

Ik keek naar An.
''Hij knipperde met zijn ogen''
Zei ik toen.
Hendrik begon wakker te worden.
''Mama''
Zei hij toen zwakjes.
Ric was ook net wakker geworden.
Paige duwde hem naar achter.
''Blijf uit me buurt''