Een magie-vrij leven

Ik begon bij te komen.
''Wat wil je van ons?''
Riep ik na een tijdje.
''Laat ons gaan''
Paige was op.
''Laat ons toch gaan''
Ric knikte.
''Is goed''

Ik drukte op het rode knopje.
"Zo gebeurd! " zei ik en glimlachte naar hem.
"Nu moet je het wel altijd zeggen als je je niet goed voelt of als je veel pijn hebt, hé?"
Rob zuchtte.
"Ik wil dat jullie zwijgen !" riep hij toen.
"OK? !"

Ik werd heel boos.
''Geen denken aan''
Zei ik woedend.
''Ik zwijg niet voor jou''
Paige zwijgde wel ze was op.
''An''
Probeerde ze.
Ric knikte.
''Dat beloof ik.''

Ik glimlachte en gaf hem een kus.
"Ik hou van je! " zei ik en zag toen een zuster binnenkomen. Ik liep terug naar Hendrik.
"Waar blijven ze toch?" vroeg ik zachtjes aan mezelf en keek de kamer nog een keer rond. Ze waren nu toch wel lang weg.
Rick gaf Elisa een klap.
"Toch zul je dat moeten! "

Ik scrok ervan.
''Laat in iedergeval Paige dan gaan''
Probeerde ik toen.
''Alsjeblieft"'
Ric keek de zuster aan.
''Me arm vooral bij me eleboog doet pijn''
Zei hij toen.

De zuster keek bezorgd naar zijn arm en begon die te onderzoeken.
"Ik gaeven de dokter halen", zie ze toen en liep de kamer uit.
Bezorgd keek ik naar Ric.
"Dat zag er niet goed uit !"
De zuster vroeg de dokter mee te komen.
Rick shcudde zijn hoofd en wees naar de kleerkast.
"Kies maar iets leuks uit om aan te trekken want je krijgt straks bezoek !"

Ik keek hem aan.
''Ik ga niets uitkiezen''
Zei ik boos tegen hem.
''Ik wil alleen maar naar huis.''
Ik gaf hem een harde klap.
Ric was wat ongerust.
''het zal toch niet iets ergs zijn''

Ik drukte een kus op zijn voorhoofd en probeerde zeker te klinken.
"het zal wel niet !" zei ik tegen hem.
De zuster kwam terug binnen.
"De dokter komt eraan !"
Onzeker bleef ik bij Ric staan.
Rick gaf Elisa een klap terug. HIj duwde haar op het bed en liep toen de kamùer uit en deed die ops lot.
"Je bent thusi !" zei hij en liep toen naar Paiges kamer. Hij opende de deur en liep naar binnen. Zonder iets te zeggen lie phij naar haar kleerkast, gooide die open en bekeek de inhoud.
"Wat wil je aan doen?" vroeg hij haar.

Ik schudde me hoofd.
''Ik ben hier niet thuis.''
Ik deed niet wat hij zei.
''Laat ons gaan''
Riep ik weer.'
Paige schrok heel erg.
''Laat me met rust''

De dokter kwam binnengeloepn.
Bezorgd keek ik van hem naar Ric en hoopte dat het niet te erg zou zijn met Ricardo.
Rob negeerde Elisa en nam toen een setje kleren uit de kleerkast en gaf het aan Paige.
"Hier, doe dit maar aan ! En kleed je maar snel om want het duurt niet lang voor ze hier zijn !"

Ze schudde haar hoofd.
''Ik ga me helemaal niet omkleden''
Zei ze tegen Rob.
''Ik doe helemaal niets voor jou''
Ik begon op de deur te bonken.
De dokter onderzocht Ric zijn arm.
''U elleboog is uit de kom''

Bezorgd keek ik van RIc naar de dokter.
"Is dat erg?" vroeg ik onzeker.
"Ik bedoel ... Dat kan u toch verhelpen hé?" Ik keek even naar Hendrik om te zien of hij in orde was en keek toen de dokter weer aan.
Rob haalde zijn schouders op.
"Veel maakt het niet uit, dan blijf je deze kleren maar aanhouden ..." zei hij en liep de kamer uit. Hij deed de deur wel op slot.
"Ze kunnen hier elk momen zijn ..."

Ze werd erg bang.
''Wie komen er?''
Vroeg ze toen onzeker.
''Wat wil je met ons''
Ik bleef bonken.
''Laat ons gaan''
Riep ik toen.
''Ja dat kunnen we verhelpen maar hij kan er nog een tijdje last van houden''
Ze namen Ric mee en brachten hem na een tijdje terug.

Ik knikte en was blij toen Ric uiteindelijk terug naar de kamer werd gebracht.
"Gaat hij er nu nog last van hebben?" vroeg ik aan de dokter en gaf Ric een kusje. "Gaat het?"
Rob antwoordde niet op Paige.
"Kom op, waar blijven ze?"
er schemerden twee demons binnen.
"Ah;, jullie zijn er !"

Ik stopte uiteindelijk met het binken.
De demons knikte.
''Ja we zijn er''
Zei 1 van hun.
''Waar zijn die 'vrouwen?''
De dokter knikte.
''Ja hij kan er nog last van hebben''
Ric was slaperig door de pijnstillers.

Ik streelde Ric over zijn gezicht en gaf hem nog een kusje. Daarna keek ik de dokter weer aan.
"Moet hij iets speciaals fdoen?" vroeg ik.
"Medicatie of oefeningen ofzo?"
Rob grijnsde en wees naar de deuren."
Daarachter ..." zei hij. "MAar eerst wil ik wel mijn prijs ... De krachten zoals we afgesproken hadden?"

Ik was erg moe.
De demons knikte.
''Ok dan alsjeblieft''
Ze gaven hem die krachten.
''Mogen we nu?''
De dokter knikte.
''Zijn arm rust geven en als het erg pijn doet pijnstillers nemen''

Rob knikte en maakte de deuren los.
"Ga maar naar binnen, ze kunnen hier niet wegorben of schemeren dus ..." zei hij en was blij met zijn krachten.
"Ga maar naar binnen !"
De demons liepen beiden een kamer binnen en deden de deur achter zich dicht.
De ene keek naar Paige.
"Hallo !" zei hij en bleef even naar haar kijken. "Wow, ben jij niet één van de Charmed-Ones?"
De andere liep meteen tot vlak bij Elisa.
Ik knikte.
"Dus hij moet hier blijven hé?"

Ik werd bang.
''Wie ben jij?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Ga weg''
Paige werd ook bang.
''Wat moet je van me?''
De dokter knikte.
''Over een paar dagen mag hij naar huis toe.

Ik knikte.
"Ok, is goed, bedankt, dokter !" Daarna keek ik naar Hendrik en vroeg heel erg snel aan de dokter, omdat ik bang was dat hij weg zou gaan.
"En mijn zoontje? Wanneer mag hij naar husi toe?"
De demon grijnsde.
"Ik ben Mark !" zei hij en stapte naar Paige toe. Hij sloeg zijna rmen om haar heen en begon haar te kussen.
De andere demon duwde Elisa het bed op.
"Ik ga niet weg en mijn naam i ss BArt !"

Ik werd nog banger.
''Nee laat me met rust''
Zei ik bang.
Paige duwde hem weg.
''Blijf van me af''
Ze gaf hem een harde klap.
''Ga weg.''
De dokter keek even naar Hendrik.
''Hij mag gelijk met u vriend naar huis toe.''

Ik keek blij.
"Dat is goed !" zei ik vrolijk. 3dankje !" zei ik toen tegen de dokter en moest me inhouden om hem niet te omhelzen.
Mark moest lachen.
"Wat ben jij hevig !" zei hij en begon haar terug te kussen, het helemaal niet aantrekkend dat ze hem een klap gegeven had.
Bart begon Elisa te kussen.

Ik werd nog banger.
''Neee niet doen''
Ik gaf hem een knietje in zijn maag.
''Blijf van me af.''
Paige probeerde hem weg te drukken.
''Neee niet doen.''
Ric begon wat wakker te worden.

Ik vond nu echt dat Elisa en mijn moeder veel te lang wegbleven en nam mijn mobiel. Ik belde naar mijn moeder.
Bart sprong van het bed af en klapte dubbel.
"Au !" Zijn ogen werden duisterder.
"Hoe durf je !" riep hij woedend naar Elisa en gaf haar een ahrde klap in haar gezicht om daarna weer op bed te gaan liggen.
Mark liet zich niet wegdrukken en begon Paiges shirt uit te trekken.

Ik had veel pijn door de klap.
''Neeeee''
Ik raakte toen bewusteloos door de pijn.
Paige begon te huilen.
''Nee niet doen''
Ze bleef proberen hem weg te drukken.
''Blijf van me af''