Dubbelganger zorgt voor problemen

Ik nam het mes aan en staarde er enkele ogenblikken verbaasd naar. Daarna keek ik op en liep naar mijn moeder toe.
Gordon werd bleek.
"Ze mag haar wel niet doden hé !" riep hij geschrokken uit en hield me tegen .
Ik probeerde me los te rukken en mijn moeder aan te vallen.
"Laat me !"
Piper zuchtte.

Ik knikte.
''An je mag haar niet doden''
Zei hij toen.
''Zo beter?''
Vroeg hij aan Gordon.
Paige liep nog steeds naar achteren.
''An wat doe je''

Gordon knikte.
"Ja, dat is goed! " zei hij en zuchtte van opluchting.
Ik hield mijn hoofd een beetje scheef.
"Jou pijn straffen !" zei ik en bleef naar ahar toelopen, het mes hield ik nog steeds op haar gericht.
"Dat moeti k !"
Benjamin bleef huilen.

Ik bleef toe kijken.
''Dit word leuk''
Zei ik vrolijk.
Paige was heel bang.
''An niet doen''
Zei ze toen.
''Please''

Gordon knikte.
"Vooral als ze het contract getekend heeft !"
Ik stond nu vlak bij mijn moeder en kon haar steken, maar twijfelde. Opnieuw kon ik me even verzetten en boog dubbel.
"Sorry, mama !" zei ik en wist dat het niet lang zou duren voor ik me niet meer kon verzetten. Daarom ging ik weer recht staan, nam het mes steviger beet en stak mezelf, vlak naast mijn hart.

Ik keek toe.
''Nee he''
Paige schrok heel erg.
''An neeeeeeeeeeeeee''
Ze wou An helen maar het lukte niet.
''We gaan naar het ziekenhuis''
Zei ze zachtjes tegen An.

Gordon vloekte.
"Verdomme !" riep hij uit.
"Nou ja, zo wordt paige ook gestraft !" zei hij en grijnsde.
"Paige, teken het contract of we doen hetzelfde met Benjamin !"
Ik was nog een seconde bij bewustzijn en keek mijn moeder aan. Ik knikte lichtjes en mijn lippen vormden nog de woorden "Ik hou van je " Daarna verloor ik het bewustzijn en werd mijn ademhaling steeds zwakker.

Ik keek toe.
''Teken het nu meteen''
Zei ik tegen Paige.
''Nee nooit''
Zei ze toen en wou met An weg orben en later Benjamin halen.
''Het komt goed''
Zei ze zachtjes tegen An.

Gordon keek woedend.
"Als je hier weggaat of haar wegorbt dan dood ik Benjamin !" zei hij. "Als je het contract tekent, mag je An naar het ziekenhusi brengen en laat ik Benjamin leven !" vervolgde hij en keek even naar Elisa.
piper vond het te lang duren en riep Chris. Ze had het hem uitgelegd en ging op weg naar het husi van Gordon.
Chris bleef bij de kleintjes.

Ik keek toe.
Paige kon niet anders.
''Ok ik teken''
Zei ze toen.
''zo gedaan, mag ik haar nu brengen''
Vroeg ze met tranen in haar ogen.
''Alsjeblieft'''

Gordon knikte.
"Ja, doe maar, maar kom vlug terug en breng Maria mee !" zei hij. Hij had even getwijfeld om Paige het niet te laten doen, maar hij had nu wat hij wilde en hij had gezegd dat ze het mocht.
"Ga maar !"
Ik was bewusteloos.
Piper zat vast in het verkeer.

Ik glimlachte vrolijk.
''Schiet maar op''
Zei ik toen.
Paige orbte snel weg met An en ze kwam bij het ziekenhuis en tilde An naar binnen.
''Help me dochter''
Riep ze huilend.
''Help haar.''

Gordon keek Elisa aan.
"Gelukt, echt bedankt, Diesel !"
Mijn geest verscheen boven mijn lichaam.
"Mama?" vroeg ik in paniek.
Maria beet in Chris' hand.
"Jij niet lief ! Jij moet blengen MIJN MAM !"
Piper vloekte.
"Verdomme, ga toch allemaal aan de kant! "

Ik glimlachte naar Gordon.
''Graag gedaan''
Zei ik toen.
Paige raakte nog meer in paniek.
''HELP''
Riep ze toen.
De dokter nam An gelijk mee.

Mijn geest bleef achter bij mijn moeder.
"Mama, rustig !" zei ik.
"Ik ga niet dood, ik beloof het je! "
Gordon straalde.
"Wat moet ik nu met dat kleine joch? DIe zwijgt nog steeds niet en ik heb hgeen zin om te wachtne tot Paige terug is !"
Piper kon door.
"Eindelijk !"

Ik keek hem aan.
''Breng hem terug.''
Zei ik toen.
''Anders raak je Paige alsnog kwijt''
Zei ik toen.
''Misschien kun je Maria dan zelf ophalen''
Paige bleef erg in paniek.

Gordon zuchtte.
"Goed dan !" zei hij en zijn ogen begonnen te glinsteren toen hij de naam van zijn geliefde dochtertje hoorde.
"Ik zal hem dan maar eerst wegbrengen !" Hij liep naar de kamer waar Benjamin was en tilde hem op. net toen hij de kamer bij Elisa weer binnenkwam, ontplofte de voordeur en stapte Piper naar binnen.
Ik wist niet goed wat te doen of zeggen.
"Ik ben hier toch nog?"

Ik keek Gordon aan.
''Ga ik hou haar wel tegen''
Zei ik toen.
Paige knikte.
''Maar je bent een geest''
Zei ze toen zachtjes.
''Waarom ben je een geest?''

Ik wilde de spanning wat doorbreken en wist niets anders om te doen dan door een grapje te maken.
"Omdat ik dat leuk vind?"
Gordon knikte en verdween met een drankje naar Maria toe.
Chris schrok.
"Ji j!" riep hij.
Maria die net nog heel boos was o pChris, sloeg haar armen om zijn nek heen en klemde zich aan hem vast.
"Niet Malia stelen !"

Ik keek me tante aan.
''Kunt u ons niet gewoon met rust laten''
Zei ik toen.
''Ga toch weg''
Paige keek An aan.
''Dat is niet leuk''
Zei ze toen.

Ik dacht eerst dat ik rood zou worden, maar aangezien ik een geest was, ging dat nu niet. Ik keek naar de grond.
"Sorry", zei ik zachtjes.
"Maar het feit dat ik niet verder ga, is toch een goed teken?"
Piper keek Elisa verbaasd aan.
"Elisa, jij?"
Maria was erg bang.
Chris deed een stap naar achteren en orbde alle kleintje, buiten Maria en Benjamin naar de zolder.
"Ga weg !"

Ik keek me tante aan.
''Nee me oma''
Zei ik toen.
''Natuurlijk ik.''
Gordon keek haar aan.
''Ik kom Benjamin terug brengen en mijn dochter halen.''
Zei hij toen.

Maria trilde van angst.
Chris hield haar goed vast.
"Geef Benjamin terug !"
Ik keek mijn moeder aan.
"Mama?"
Piper deed onzeker een stap achteruit en keeek om zich heen.
"Waar is PAige?" vroeg ze en een angstig gevoel beslootp haar. "En Benjamin ... en An?" Ze keek Elisa weer aan.
"Waar zijn ze?" vroeg ze op een dwingende toon.

Ik keek me tante aan.
''Paige is bij An in het ziekenhuis''
Zei ik toen.
''Benjamin is thuis''
Paige keek An aan.
''Ja dat is goed.''
Gordon keek Chris aan.
''Maria kom hier jij en paige komen bij mij wonen.

Piper deed jnog een stap naar achteren.
"Waarom zijn ze in het ziekenhuis?"
Ik wildeh aar omhelzen, maar wist dat het niet zou gaan, nu ik een geest was. Ik zuchtte verdrietig en keek naar de grond.
"Ik kon niet anders .... anders hadik jou moeten neersteken ..."
Maria schudde haar hoofd.
"Niet !"