Een magie-vrij leven

Ik pakte Noah zijn hand vast.
''Ok we gaan''
Ik schemerde met hem naar An en Lucas toe.
''An''
Ik rende naar haar toe en begon haar te helen.
Lucas was nog bewusteloos.
Paige schudde haar hoofd en was heel erg in paniek.
''Ik voel haar niet''

Noah bleef staan en hield Lucas in het oog voor het geval hij wakker zou worden en Elisa zou proberen aan te vallen.
An kwam bij.
"Elisa", mompelde ze en voelde hoe langzaam, maar zeker de wond dicht ging en uiteindelijk helemaal verdwenen was.
"Dankje !" zei ze en ging recht zitten.
Thomas voelde haar wel en schemerde met Paige naar ahar toe.

Ik omhelsde An.
''Graag gedaan''
Ik bleef haar vast houden.
Paige zag An.
''An alles goed''
Ze rende naar haar toe en omhelsde haar.
'''Wat is er gebeurt''

An bleef Elisa vasthouden en wilde haar niet meer loslaten. Toen werd ze plots ook door haar moeder geknuffeld en hield haar moeder ook goed vast.
"Het gaat wel", loog ik.
"We hadden Hendrik net weer terug, maar die demons kwamen naar ons toe en hebben ons aangevallen !" Ik zuchtte.
Jef keek Gretha aan.
"We moeten ons huis nog beter beschermen !"

Ik liet An los zodat Paige er goed bij kon.
''Moet ik jullie effe alleen laten?''
Vroeg ik toen aan hun.
''Ik ben bij Noah.''
Paige keek An aan.
''Ga alsjeblieft mee naar huis''
Gretha knikte.
''Ja dat moeten we.''

An keek Elisa onzeker na. Daarna keek ze haar moeder heel even aan, maar sloeg al snel haar blik neer.
"Dat gaat niet , mama", antwoordde ze.
"Dat weet je toch?"
Jef dacht na.
"Wat voor spreuk?"
Noah keek Elisa aan en vroeg zachtjes.
"Gaat het?"

Ik keek Noah aan.
''We moeten iets doen''
Zei ik zachtjes.
''We moeten zorgen dat An bij lucas weg kan.''
Paige keek haar aan.
''Het moet kunnen''
Zei ze toen.

Noah knikte.
"Maar wat?" vroeg hij zachtjes.
An schudde haar hoofd.
"NEe, ik moet eerst Hendri kterug hezbben !"
Thomas keek even naar Lucas.
"We kunnen hem doden ..."
Jef dacht na terwijl hij Gretha bleef aankijken.

Ik haalde me schouders op.
''Ik weet het niet''
Zei ik daarna.
''Maar ik moet haar helpen''
Paige keek An aan.
''Ik wil dat je thuis komt''
Huilde ze.
Lucas begon bij te komen.
Gretha dacht na.

Ik knuffelde mijn moeder en zei zachtjes.
"Ik woonde hiervoor toch ook al niet meer bij jou thuis?" vroeg ik haar en bleef haar vasthouden.
Thomas gromde naar Lucas en moest zichzelf in houden om hem niets aan te deon.
Noah knuffelde Elisa.
"Dat lukt ons wel !" zei hij.
"Ik beloof het je !"

Ik hield Noah goed vast.
''Ik hoop het''
Zei ik toen.
''Ik hoop het echt''
Paige schudde haar hoofd.
''Dat was anders''
Zei ze toen.
''Wat is er gebeurt''
Vroeg Lucas.

Ik knikte.
"Ik weet het, maar het gaat niet anders !"
Noah bleef Elisa vasthouden.
"Ik hopo het ook !"
Thomas kon zich plots niet meer inhouden en rende op Lucas af. Hij trok hem recht en duwde hem tegen de muur aan.
"Jij rotzak !"

Ik bleef Noah vast houden.
''Het moet gewoon''
Zei ik toen.
''Ik moet iets doen''
Paige keek naar Thomas die Lucas klappen gaf.
''Ik zal alles doen om jou bij hem weg te krijgen.''
Zei ze toen.Lucas probeerde zich te verdedigen.

Noah keek Elisa onzeker aan.
"Maar wat?"
Ik sprong op en rende naar Lucas en Thomas toe. IK probeerde Thomas weg te trekken bij Lucas.
"Stop !" riep ik.
"Laat hem !"
Thomas liet zich wegtrekken, maar was nog steeds woedend.

Ik keek Noah aan.
''Ik weet het niet''
De tranen liepen over me gezicht.
''Maar ik moet iets voor haar doen, het is mijn BSV''
Lucas stond op.
''Blijf bij me uit de buurt''
Zei hij tegen Thomas.

Noah gaf Elisa een kus.
"Ik help je !" zei hi.
"Echt waar !"
Ik keek Thomas woeden daan.
"Waazr ben je mee bezig? Wil je je zoon soms niet terug ? !" vroeg ik en keek daarna naar LUCas.
"Gaa t het?" vroeg ik.

ik keek Noah aan.
''Dankje''
Zei ik toen.
''Echt waar''
Ik kuste hem even.
''Ja het gaat''
Zei Lucas tegen An.

"Ok gelukkig !" zei ik.
Jef zei een spreuk op.
"Denk je dat dat voldoende gaat zijn?" vroeg hij haar.
"Ik wil niet nog een keer lastiggevallen worden.
Ik was moe en ging op de grond zitten.
"Hoe krijgen we Hendrik nu terug?" vroeg ik zachtjes en had al bijna de hoop opgegeven om hem ooit nog terug te krijgen.
Noah glimlachte.
"Graag gedaan !"

Ik keek hem aan.
''We moeten iets verzinnen''
Zei ik toen.
''Maar wat''
Lucas dacht na.
''Misschien drankjes gebruiken om hun eerst te verslaan''
Stelde hij toen voor.
Gretha knikte.
''Ik denk het wel.''

Noah dacht na.
"Ehm ... Hoe is het gebeurd dat ze bij mh em moet blijven?"
Ik keek op en knikte.
"Ok, dat kunnen we wel doen",z ei ik, maar had even de kracht niet meer om terug opte staan en er te gaan maken.
Jef zuchtte opgelucht.
"gelukkig !"

Ik vertelde het Noah.
''Daarom''
Zei ik.
''wat kunnen we er tegen doen''|
Ik zuchte verdrietig.
''Zal ik vast beginnen?''
Vroeg Lucas.

Het was een maand later en ik lag op de bank in Lucas' huis voor me uit te staren en had het helemaal opgegeven.
"We krijgen hem nooit terug !"
Thomas probeerde nog een manier te vinden in zijn huis om zijn zoontje terug te krijgen, maar zijn ideeën raakten uitgeput.
Noah keek Elisa bezorgd aan.
"Gaat het?"

Ik schudde me hoofd.
''Nee het gaat niet''
Zei ik toen.
''Ik kan niet eens me beste vriendin helpen.''
Ik gaf de hoop al zowat op.
Lucas liep naar An.
''Ik heb een spreuk en een aantal drankjes''
Zei hij toen.

Ik ging recht zitten.
"Echt?" vroeg ik hoopvol.
"Gaat deze werken?"
Noah knuffelde Elisa.
"HEt is ook niet zo gemakkelijk om haar te helpen en dat weet je!"
Thomas zuchtte.
"het lukt nooit !"

Ik keek Noah aan.
''Maar ik moet haar helpen.''
Zei ik.
''Het moet, het moet''
Zei ik toen en was boos op mezelf.
''Ik laat haar gewoon stikken''
Ik stond op en liep naar boven.
''Laten we het proberen''
Zei Lucas.