Een magie-vrij leven

Ik knikte en nam zijn hand vast.
"Zeg die spreuk maar op !"
Jef bleef haar kussen.
"Hou van je! " zei hij na een tijdje.
Noah keek haar blija an.
"Daar ben ik blij om !" zei hij.
"Heel blij è!"

Ik kuste Noah.
''Zullen we naar bed?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Of wil je niet?''
Ik keek hem vragend aan.
''ok''
Lucas zei de spreuk op.
''Ik hou ook van jou''
Zei Gretha.

Noah kuste Elisa terug.
"Ja, dat wil ik heel graag! " zei hij met een grijns.
"Waarom zou ik dat niet willen?"
Ik merkte dat we verdwenen en weer bij Hendrik in de kamer terecht kwamen. Meteen liet ik Lucas' hand los en liep naar zijn bedje toe. Ik tilde hem voorzichtig uit zijn bedje en liep terug naar Lucas.
"Nu moeten we gaan !"
Jef keek blij.

Ik keek hem aan.
''geen idee''
Zei ik vrolijk.
''Pak me dan''
Ik begon naar boven te rennen.
''je krijgt me toch niet''
Hendrik sliep rustig door.
Lucas zei een spreuk om terug te gaan.

Ik was zo blij dat de spreuk werkte.
"Lucas, bedankt! " zei ik blij en keek naar mijn zoontje.
"Nu de andere spreuk nog !"
Jef keek Gretha aan.
"Zullen we nog een keer bij Charlie gaan kijken? Ik kan nog steeds niet geloven dat we eindelijk een zoon hebben !"
Noah rende haar achterna.
"Oh, ik krijg je wel hoor !"

Ik bleef doorennen.
''Slome''
Zei ik toen.
''Je krijgt me echt niet te pakken''
Lucas dacht na.
''Ik kan zo geen verzinnen''
Gretha knikte.
''Ja is goed''

Ik keek hem geschrokken aan.
"Ik dacht dat je er al één had !" zei ik. "Wat als hij wakker wordt?"
Jef liep met zijn vrouw naar boven toe.
"Hij is weg !" riep hij geschrokken.
Noah moest lachen.
"Echt wel !" rie phij en bleef achter haar aanrennen.
"of wil je soms niet dat ik je te pakken krijg?"

Ik rende naar de andere kant van het bed.
''Misschien''
Zei ik toen plagend.
''je bent sloom''
Ik stak me tong uit naar hem.
Lucas schudde zijn hoofd.
''Kan jij geen één verzinnen.''
Hendrik werd haast wakker.
Gretha raakte in paniek.
''Onze zoon''

Ik knikte, al was ik wel in paniek.
"Mijn zoontje is vergeten wie hij was ... " Ik zweeg en probeerde de rest van de spreuk te verzinnen.
"Eh ..."
Jef's ogen werd duister.
"Ik weet al waar hij is !" Hij schemerde met Gretha naar Lucas en mij.
Noah sprong op het bed en kroop over het bed naar Elisa toe en wilde haar vastgrijpen.

Ik moest lachen.
''Dat ziet er goed uit''
Zei ik toen.
''Grijp me dan''
Ik liet hem me pakken.
''Je hebt me''
Zei ik vrolijk.

Noah knikte.
"ja, ik heb je !" zei hij en knuffelde haar. Hij trok haar bij haar op het bed en begon haar te kussen.
"En nu laat ik je nooit meer gaan !" Hij straalde naar haar.
"Goed he?"
Ik raakte in paniek toen ik Jef zag en ging half achter Lucas staan met Hendrik beschermend in mijn armen.

Ik keek Noah aan.
''Echt nooit meer?''
Ik kuste hem met veel liefde.
''Dat hoor ik graag''
Zei ik toen.
Gretha werd woedend.
''Geef onze zoon terug.''
Lucas liet een vuurbal verschijnen en gooide die naar gretha.

Ik bleef achter Lucas staan en probeerde de spreuk af te maken.
"Hij is mijn zoon !" schreeuwde ik plots woedend.
"Alleen van mij !"
Noah dacht na.
"ALleen als het echt moet !" zei hij toen.
"Dan wel !"
Jef liet de vuurbal, voor die zijn vrouw kon raken, terug naar Lucas vliegne.

Ik kuste hem.
''Dan is het goed''
Zei ik vrolijk.
''Maar nu ben ik de jouwe.''
Ik ging naast hem liggen.
Lucas werd hard geraakt en vloog hard tegen de muur.
''Geef hem terug.''
Hendrik begon wakker te worden.
''mama''

Noah keek haar vrolijk aan.
"Gelukkig !" zei hij.
"Je bent van mij en van niemand anders !" zei hij en knuffelde haar.
An schrok.
"Lucas !" Ze bleef staan en keek naar Gretha.
"Nee !" zei ze en deed een st ap naar achteren.
"hendrik, je bent mijn zoon !" zei iktegen hem.

Ik keek Noah aan.
''Alleen van jou''
Zei ik toen.
'' Voor altijd.''
Lucas was bewusteloos.
''Mamaaaaaaaaaaaaaa''
Begon hendrik te huilen.

Noah straalde.
"Daar ben ik heel blij om !" zei hij
"Echt, heel erg blij !"
An rende naar Lucas en begon hem met 1 hand te helen.
"Hendrik, ik ben je mama !" zei ik tegen hem.
Jef gaf Gretha een mes.
"Vermoord hen maar !"

Ik keek Noah aan.
''Mooi''
Zei ik toen.
''Neem me''
Zei ik toen zachtjes.
Gratha gooide het mes naar An maar Hendrik bewoog zo dat hij geraakt werd.
''Charlie nee''

Noah knikte.
"Ok !" zei hij en begon haar te kussen. Hij ging met zijn hand onder haar shirt en streelde haar.
An gilde.
"Hendrik !" Ze verwijderde het mes, gooide het o pde grond en begon meteen haar zoontje te helen. Ze begon te huilen.
Jef schrok erg.

Ik genoot heel erg.
´´Hmmm ga door´´
Zei ik zachtjes.
´´heerlijk.´´
Hendrik schemerde in Gretha haar handen toen hij geheeld was.
´´Mama veldlietig?''
Vroeg hij toen.
''Kijk Challie geen au meel''

Ik schrok.
"Hendrik !" Ik wilde meteen naar hem toerennen, maar Jef had het mes opgeraapt en net toen ik naar Hendrik en Gretha toerende, kwam hij voor me staan en stak me met het mes. Van verbazing,m aar vooral van de pijn, hapte ik naar adem.
"Au !"
Jef duwde me om en liep terug naar Gretha toe.
"Laten we gaan !"
Noah bleef doorgaan.

Paige werd onrustig.
''An neeeeeeeeeeee''
Ik greep naar me maag.
''An is goewond.''
Ik was heel bezorgt.
Gretha knikte.
'''Ja we gaan''
Ze schemerde met Hendrik en Jef naar huis toe.

Noah keek Elisa verbaasd aan.
"Huh wat?"
Thomas liep naar Paige en schudde haar door elkaar.
"Paige, word wakker, wat is er aan de hand?"
Jef keek blij.
"Gelukkig !"
An bleef op de grond liggen.

Ik keek Noah aan.
''An is gewond''
Zei ik nog een keer.
''Ik voel haar pijn''
Ik stond op.
''Ik moet naar haar toe.''
paige werd wakker.
''Er is iets met An.''

Noah keek Elisa een beetje in paniek aan.
"Wees voorzichtig !" zei hij.
"NEe, wacht ! Ik ga mee !"
Thomas werd een beetje bleek.
"Waar is ze?"
An probeerde naar Lucas toe te kruipen.
"Lucas ..."