Een magie-vrij leven

Ik tilde Esther op.
''Schatje van me''
Ik gaf haar nog een kusje.
''Ik hou van jullie''
Charisa was wakker geworden.
''Mama''
Zei ze toen ze haar moeder hoorde. Ze schemerde in haar moeders armen.

Ik zuchtte van opluchting en knuffelde mijn dochtertje een tijdlang. Ik hield haar erg goed vast zodat niemand haar zou kunnen afpakken van me.
"Het spijt me zo !" zei ikde hele tijd tegen haar terwijl de tranen over mijn wangen liepen. "Het spijt mama !" Ik bleef haar knuffelen en zag toen Zankou binnen stormen. Meteen keek ik naar Charisa.
"Kan je mhier wegschemeren met mama?"
Esther straalde.
"Esthel ook houden mama !"
Noah keek Elisa vrolijk aan.
"Ik hou ook van jullie !"

Ik keek Noah aan.
''Ik bof met me gezin.''
Zei ik toen.
''Ik ben zo trots''
Ik straalde helemaal.
Charisa schemerde met haar moeder naar huis.
''Mama'' Zei ze vrolijk.

Noah glimlachte, stond op, liep om de tafel heen en legde zijn armen om Elisa heen en keek haar in haar ogen aan.
"Ik hou van je !" zei hij.
Esther keek erg blij.
Ik zuchtte opgelucht.
"Hey, lieverd !" Ik knuffelde haar nog een keer en liep toen naar de woonkamer toe en zakte neer op de bank. Ik moest even bekomen voor ik naar het ziekenhuis zou gaan met Charisa.
Zankou keek Cassie aan.
"We moeten haar terughalen !"

Ik keek Noah aan.
''Ik hou ook van jou.''
Zei ik toen.
''Met heel me hart.''
Cassie knikte.
''Ja laten we''
Zei maakte haar zin niet af.
''Me water is net gebroken''
Zei ze toen.

Ik bleef zitten met Charisa in mijn armen en ging dan uitendelijk met haar te voet op weg naar het ziekenhuis. Toen ik daar aankwam, was ik nog uitgeputter dan ik eerst al was. Ik keek om me heen op zoek naar mijn moeder en zoontje
"Waar zijn jullie?" mompelde ik zachtjes.
Zankou staarde Cassie aan.
"Wat?"
Noah glimlachte en kuste Elisa vol liefde.

Ik keek bleef Noah kussen.
''Hmmm wat lekker.''
Mompelde ik toen.
Hendrik en Paige waren bij Ric.
Cassie keek Zankou aan.
''Me water is gebroken.''
Zei ze toen nog een keer.
''De baby wil komen.''

Ik draaide om me heen en vond hen maar niet. Onzeker keek ik naar Charisa en voelde me nog steeds schuldig.
"Het spijt mama echt heel erg !" ze i ik zachtjes tegen haar.
Esther werd het beu.
"stoppen !" Ze probeerde hen weg te duwen van elkaar.
Zankou raakte in paniek.
"dan .. dan ... dan moeten we naar het ziekenhuis !"

Ik stopte met Noah kussen.
''Wat is er lieverd?''
Vroeg ik aan Esther.
''Wil jij ook een kusje?''
Ik gaf haar een kusje.
Cassie knikte.
''Ja dat is een goed idee''
Ze had daarna een pijnlijke wee.

Noah keek Esther met een grijns aan.
Esther knikte.
"Ja, ook kusje !" Ze keek erg blij toen ze ook een kusje kreeg en gaf haar moeder een kusje terug.
"Esther mama kusje geven !"
Ik besloot om naar Ric's kamer te gaan en gin op zoek.
Zankou bracht Cassie naar een plek vlabij het ziekenhuis waar niemand was en liep toen met haar naar binnen.

Ik glimlachte naar Esther.
''Dankje lieverd''
Ik knuffelde haar.
Ric keek naar Hendrik.
''Hey grote...jongen''
Cassie werd direct geholpen.
''Au het doet pijn.''

Zankou nam Cassie's hand vast.
"Knijp maar !" zei hij.
Simone zat met haar zoontje in haar armen en keek Elize, met wie ze een aantal maanden, net voor ze moest bevallen, gevlucht was, aan.
"Ik wil terug !" zei ze.
Esther keek erg blij.
Ik vond de kamer en liep een beetje bang naar ibnnen.

Ik keek Esther en Noah aan.
''Hoe voel je, je lieverd''
Vroeg ik toen aan Esther.
''Voel je, je al beter''
Elize keek haar zusje aan.
''Weet je het zeker.''
Cassie begon te persen.

Esther knikte.
"Ja, mama !" zei ze vrolijk en legde haar hand op haar moeders neus . "Jij ook betel voelen?" vroeg ze toen.
Noah keek Elisa bezorgd aan.
Zankou bleef de hele tijd bij Cassie.
Simone knikte.
"Het is zijn zoon ! Ik was al van in het begin van plan terug te gaan, maar nu ben ik er ook echt klaar voor !"
Ik liep onzeker naar binnen.
"Hey", zei ik zachtjes.

Ik knikte naar Esther.
''Ja ik voel me veel beter''
Zei ik toen.
''Echt waar''
Ik knuffelde Esther.
Elize knikte.
''Ok dan gaan we terug.''
Cassie was dood op en de baby was geboren.
Ric zach An.
''Hey''

Ik voelde me erg slecht en hoopte dat niemand het zou merken. Ik glimlachte naar Ric en liep tot bij het bed.
"Hey, hoe gaat het met je?" vroeg ik hem. Ik keek toen mijn moeder aan.
"Wil je Charisa over nemen?" vroeg ik haar.
Esther keek erg blij.
"Spelletje spelen nu?" vroeg ze.
Noah keek vrolijk naar Elisa.
Zankou keek met tranen in zijn ogen naar zijn dochtertje.
"Kijk !" zei hij tegen Cassie.

Ik knikte.
''Ja laten wee een spelletje spelen''
Zei ik toen.
Paige nam Charisa over.
''Ik ga niet voor hun zorgen''
Zei Paige zo zacht dat alleen An het hoorde.
Ric probeerde te glimlachen.
''Gaat wel''
Cassie keek.
''Wat een schatje.''

Esther straalde.
"Ook papa !"
Noah knikte.
Ik keek mijn moeder met tranen in mijn ogen aan en zei toen heel erg zachtjes zodat alleen zij het hoorde.
"Dan zoek ik wel goede adoptie ouders ..." Ik keek Ric aan.
"Mooi zo !"
Zankou knikte.
"Ja he! "
Simone keek ELize aan.
"Ten minste als jij meegaat !"

Ik straalde.
''Zullen we beginnen?''
Vroeg ik toen aan hun.
''En mama gaat winnen''
Paige keek An verbaast aan.
''An dat meen je niet''
Zei ze.
Ric keek hun aan.
''Wat is er aan de hand.''
Elize knikte.
'Natuurlijk ga ik met je mee''

Noah knikte en haalde het spelletje naar beneden en zette alles klaar.
"Zo, we kunnen beginnen !" zei hij en ging aan tafel zitten.
Esther rende naar een stoel en klom erop.
"Nee, ikke winnen !"
Noahgrijnsde.
Ik keek mijn moeder niet aan.
"Dat mee n ik wel !" zei ik. Ik zuchtte en keek Ric niet aan.
"Niet s!"
Zankou keekn aar zijn dochtertje.
"Mag ik haar vasthouden?"
Simone glimlachte en omhelsde haar zus.
"Dankje !"

Ik ging ook zitten.
''We zien wel wie gaat winnen''
Ik keek Esther aan.
''Begin maar lieverd''
Zei ik toen tegen haar.
Cassie knikte en gaf de baby aan Zankou.
''Natuurlijk mag dat''
Elize bleef Simone even vast houden.
''Daarvoor ben ik toch je zus.''
Ric keek An aan.
''En nu de waarheid.''

Ik wreef over mijn voorhoofd en wilde even alleen zijn. Ik wilde en kon het hem niet vertellen. Een ppaar seconden bleef ik nog staan, maar draaide me toen om en liep de kamer uit. Buiten gleed ik langs de muur omlaag en bleef zitten.
Zankou nam zijn dochtertje aan en glimlachte.
"Wat is ze mooi !"
Simone keke haar zus stralend aan.
"Dankje !"
Esther knikte.
"Ja, zien! " Ze nam de dobbelsteen en gooide.
"Hoeveel, mama?"

Ik keek naar de dobbelstenen.
''Dat zijn er zes.''
Zei ik toen tegen Esther.
'''Goed gedaan''
Ric snapte er niets van.
''An''
Hij wou uit bed stappen en haar achterna gaan.
''graag gedaan''
Zei Elize.
Cassie keek Zankou aan.
''We moeten een naam bedenken.''

Esther keek blij.
"Veel he mama?" vroeg ze en zette haar pion zes stappen verder. Daarna gaf ze de dobbelsteen aan haar moeder.
Noah was erg ontspannen en erg vrolijk.
Ik bleef zitten en was erg duizelig.
Simone keek ELize aan.
"Gaan we nu meteen naar hem toe?"
Zankou glimlachte.
"Daar was ik net ook aan aan het denken !"

Ik knikte.
''Ja heel veel''
Ik gooide.
''Vier''
Ik verzette me pion.
Elize knikte.
''Ja laten we gaan.''
''Weet je al een naam''
Vroeg Cassie.