Ik keek haar aan. '''Kijk me eens aan'' Ik keek in haar ogen. ''Wees niet onzeker'' Zei ik toen. ''Je kan het wel'' de dokter begon wakker te worden. Ric keek haar aan. ''Ik wil het wel vertellen''
Ik liep terug naar hem. "Ok", zei ik en ik was erg nieuwsgierig. "Zeg het maar !" Kim begon te huilen en schudde haar hoofd . "Ik wil het niet doen, ik kan het niet !" Ze bleef met haar hoofd schudden. "Jij moet het doen !" Charlotte sliep nog.
Ik keek naar kim en omhelsde haar. ''Lieverd je moet je zelf niet zo omlaag trekken'' Zei ik toen tegen haar. ''Zullen we dit thuis gaan oefenen.'' Ik voelde waar me moeder was. ''Ze is bij een dokter.'' Zei ik toen tegen Kim. ''Zullen we naar haar toe gaan.''
Onzeker keek ik Ric aan omdat hij niets zei. "Ric?" vroeg ik onzeker en was bezorgd. "Gaat het wel met je?" vroeg ik. Kim veegde haar tranen weg en voelde zich nu een idioot omdat ze zo had staan huilen. Ze knikte. "Ja, dat wil ik wel", zei ze zachtjes en probeerde een beetje te glimlachen, al lukte het haar niet zo goed. "Ja, laten we maar naar haar toe gaan !"
Ik keek haar aan. ''Kom we gaan'' Ik liep naar de kamer waar me moeder was maar de deur was op slot. ''Mama'' Ik klopte op de deur. Ric keek An aan. ''Sorry'' Hij keek haar aan. ''Ik durf je niet aan me moeder voor te stellen want anders moet ik haar me geheim vertellen.''
Charlotte schrok wakker van de klop op de deur. "Huh wat?" Kim was achter Charlotte aangelopen en keek verbaasd om zich heen, dan naar de deur en uiteindelijk naar haar zus. "Wat zou ze daar aan het deon zijn?" Ik keek Ric eeen paar seconden zwijgend aan. "Dat begrijp ik !" zei ik toen en omhelsde hem.
Ik haalde me schouders op. ''Ik heb geen idee'' Zei ik toen. ''Mama ben je daar'' Ik klopte weer. ric keek haar aan. ''Ik wil niet dat ze me gaat haten'' Hij kreeg tranen in zijn ogen maar wou niet huilen.
Kim voelde zich niet zo op haar gemak en ging dicht bij CHarlotte staan. Charlotte maakte de dokter wakker en wist niet goed wat ze moest doen. Toen hoorde ze een tweede klop op de deur. Ik omhelsde Ric. "Ze zal je niet haten !" zei ik tegen hem. "Ze is je moeder, hoe kan ze haar eigen zoon nu haten ? !" vroeg ik en besefte toen iets. "Wacht, maar als Andy geen heks is, dan ... dan moet je moeder toch een heks zijn?" vroeg ik en keek onzeker. "Of niet?"
Ik klopte weer. "'Mama mogen we binnen komen'' De dokter werd wakker. ''Wat is er'' Vroeg hij zachtjes. Ric dacht na. ''Eigenlijk wel, maar dat zou ze me dan toch wel verteld hebben'' Hij was erg in de war.
Charlotte legde heel zachtjes uit dat haar dochters op de deur klopten en vroegen of ze binnen mochten komen. Bang keek ze de dokter aan en begon zich dan al snel aan te kleden. Kim keek naar haar zus en vond het allemaal erg raar. "Charlotte, wat zou er zijn?" vroeg ze. Ik bleef naar Ric kijken en zei na een tijdje. "Misschien om dezelfde reden waarom jij het haar niet durft te vertellen?"
Ik haalde me schouders op. ''Ik heb geen idee.'' Ik had een idee. ''We willen bij onze moeder, ook al moet de dokter niet gapen laat hem slapen'' Zei ik toen en de dokter zakte in elkaar en sliep. ''Kom op'' Ik schemerde met Kim naar binnen.
Ik bleef naar RIc kijken. Charlotte was al aangekleed , maar de dokter had zich niet kunnen aankleden aangezien hij in slaap gevallen was. Ze sprong op toen ze Kim en Charlotte zag binnen schemeren. GEschrokken keek ze hen aan. Kim had eerst niet door wat er aan de hand was, maar toen ze de naakte dokter zag, ze wendde wel snel haar blik af, besefte ze wat haar moeder gedaan had. Tranen sprongen in haar ogen.
Ik had door wat me moeder gedaan had. ''Mam hoe kon je'' De tranen begonnen te stromen. ''Hoe kun je Noah bedriegen. Je verwacht zelf Noah zijn kind en dan doe je dit'' Ze voelde zich heel verdrietig ineens en schemerde naar huis. ''Hoe kan mam dat doen'' Huilend ging ik op me bed liggen.
Charlotte werd knalrood en snapte het zelf ook niet meer. "Charlotte, wacht !" Kim knipperde haar ogen weg en werd woedend. "Ik haat je !" gilde ze en schemerde weg, naar een plek in de onderwereld. Charlotte draaide zich om naar de dokter. "Word wakker !" zei zeen was beginnen huilen. "Ric?" vroeg ik.
Ik voelde waar Kim was. Kim waar ben je. Ik wou bij me zusje zijn. Gaat het met je. Na een tijdje was de spreuk uitgewerkt en werd de dokter wakker. ''Huh wat is er gebeurt'' Hij keek verbaast dat hij op de grond lag. Ric keek An aan. ''Ja''
"Heb je wel gehoord wat ik zei?" vroeg ik, lichtelijk geïrriteerd, lichtelijk bezorgd om Ric. Ik bleef hem aankijken. Charlotte was heel erg hard aan het huilen. "Ze haten me !" Kim antwoordde. Onderwereld ! Ze had geen zin om te zeggen hoe het met haar ging want het ging vreselijk slecht met haar.
Ik schemerde naar haar toe. ''Kim'' Riep ik toen. ''Hoe bedoel je'' Vroeg de dokter en kleedde zich aan. Ric keek An aan. ''Sorry, ik ben zo in de war.''
Ik kroop bij Ric op schoot en sloeg mijn armen om zijn nek. "Het geeft niet !" zei ik en gaf hem een kus. "Misschien kunnen we er beter morgen verder over praten !" Kim schemerde naar Charlotte toe. Haar wangen waren nat van de tranen en haar ogen rood an het huilen. Charlotte was nog steeds aan het huilen. "Mijn dochters ... ze haten me !"
Ik omhelsda haar. ''Gaat het'' Ik vond het meteen een domme vraag. ''Zullen we naar huis toe.'' De dokter keek haar verbaast aan. ''Waarom zouden ze je haten?'' Ric knikte. ''Is goed'' Hij kuste haar.
Kim hield Charlotte goed vast. "Nee !" antwoordde ze op de eerste vraag. "Nee !" antwoordde ze toen ook op de tweede vraag. "Ik wil nooit meer naar huis toegaan !" Ze wilde niet nog een keer meemaken dat haar vader zelfmoord zou plegen. Charlotte wierp wanhopig haar armen in de lucht. "Ze hebben ons gevonden !" Ik bleef Ric kussen.
Ik keek Kim aan. ''We kunnen niet weg blijven'' Zei ik toen tegen haar. ''Dat kan gewoon niet'' Ze knuffelde haar. De dokter was erg verbaast. ''Maar de deur ios opslot'' Ric bleef An ook kussen.
Kim keek Charlotte aan. "Dat kunnen we wel !" zei ze toen b oos. "VOor altijd !" Ze schemerde weer weg. CHarlotte keek nors naar de dokter en de spreuk was plots uitgewerkt. "Ik snap niet hoe het kan dat ik plots zo voor je viel ! Ik hou van Noah , niet van iemand anders !" loog ze. Haar moeder hield van Noah, en zij natuurlijk ook, maar niet opdezelfde manier als haar moeder. Ik ging met mijn handen onder zijn shirt.
Ik zakte op me knieeën. ''Kim alsjeblieft'' Ik begon te huilen. ''Laat me niet alleen'' Ik voelde me depressief worden. ''Ik wil niet alleen zijn'' De dokter keek naar de grond. Ric genoot. ''Hmmm lekker'' Hij kuste haar in haar nek.
Kim bleef even staan toen ze in een lege ruimte was. "KOmm op , Kim ,je kan het wel !" ze schemerde terug naar Charlotte toe en schrok toen ze haar zag huien. "Het spijt me !" zei zeen ging op haar knieËn voor haar zus zitten. Ze sloeg haar armen om haar zus nek. "Ik wil alleen niet dat papa doodgaat !" Charlotte keek onzeker naar de dokter. "Het spijt me !" zei ze. Ik genoot. "Lekker !"
Index 
Portal 
Viavia's 
vr 13 feb - 19:07
