Charlotte stond ook op. "Ja, laten we gaan !" Ze keek even om zich heen en toen ze niemand zag, transporteerde ze met haar naar haar kamer. "Ik zal even een dokter gaan zoekn, goed?" Ik sliep lekker door. Maria schudde haar hoofd. "Maria niet slapen want misschien Hendrik nee zegt !"
Charlotte glimlachte en liep de kamer uit. Ze was niet meer zo bezorgd over Elisa en daardoor werkte de spreuk weer harder. "Waar zoy hi zijn?" Maria duwde haar teddybeer in haar moeders gezicht en moest lachen. Toen werd ze weer serieus. "Maar als Hendrik nee zeggen, dan mama leuk doen met Maria?" vroeg ze en geeuwde even. Ze legde haar hoofd tegen haar moeders schouder aan. "JA?"
Ik bleef in de kamer op me moeder wachten De dokter was net klaar me zijn ronde en stond bij de balie. paige knikte. ''Ja dan doet mama wat leuks met Maria'' Zei ze toen. ''Maar dan moet je wel gaan slapen'' Zei ze daarna.
Charlotte liep naar de dokter toe. "Ik neem mijn dochter mee naar huis !" zei ze simpel en kordaat. Maria keek blij en knikte meteen. "Maria nu slapen !" zei ze en sloot haar ogen. "Bij mama !" Ze geeuwde en begon al in slaap te vallen. Henry werd wakker. Esther sliep.
Ik was nog aan het wachten. De dokter keek haar aan. ''Dan moet u dit invullen'' Hij gaf haar een formulier. Paige liep naar boven. ''slaap maar in je eigen bedje'' Zei ze toen.
Maria was, tegen de tijd dat haar moeder met haar in haar kamer gekomen was, al in slaap gevallen. "Met Hendrik, mama, Esther leuk doen", mompelde ze en glimlachte in haar droom omdat ze al over de volgende dag aan het dromen was. Charlotte knikte. "Zal ik doen !" zei ze en nam het aan. Meteen begon ze het snel in te vullen en gaf het daarna terug aan de dokter. "INgevuld !"
Ik werd een beetje onzeker. ''Mag ik wel naar huis'' Ik liep me kamer uit opzoek naar me moeder. De dokter nam het formulier aan. ''Dan mag u dochter naar huis toe.'' Zei hij toen. Hij keek haar in haar ogen aan.
Charlotte keek de dokter in zijn ogen aan en plots werkte de spreuk weer op volle krachten. "Ik heb je gemist !" zei ze en sloeg haar armen om zijn nek heen. Vol passie begon ze hem te kussen. Ik werd midden in denacht weer wakker en draaide op mijn zij. Ik zuchtte dioep en vroeg me af waarom Ric me nog nooit aan zijn moeder voorgesteld had. Ik sloot mijn ogne en probeerde terug inslaap te vallen.
Ik zag me moeder en de dokter. ''Mama'' Ik rende naar de kamer. ''Hoe kan mama dat doen'' Ric was al de hele nacht wakker. Waarom kan ik niet slapen Hij piekerde over iets
Charlotte had niet gemerkt dat Elisabeth haar en de dokter gezien had. Ze bleef de dokter een tijdje kussen en keek hem daarna aan. "Ben je boos op me?" vroeg ze toen. Kim sliep onrustig omdat ze zich zorgen maakte om haar grote zus. Uiteindelijk schemerde ze naar haar kamer, met de gedachte dat Charlotte al sliep. Toch trof ze haar wakker aan. "Waarom slaap je niet?" vroeg zeverbaasd. Ik draaide op mijn andere zij.
Ik zag kim. ''Mama zorgt dat ik nu naar huis mag'' Zei ik tegen haar. De dokter schudde haar hoofd. ''Nee waarom zou ik boos zijn.'' Hij gaf haar een kus. ''Zullen we naar een kamer gaan.''
Kim begon te stralen. "Geweldig !" zei ze en liep op Charlotte af. Ze omhelsde haar en had het gevoel dat ze nog ergens mee zat. "Ben je niet blij?" vroeg ze toen verbaasd. Charlotte keek onzeker. "Omdat ik wegging ... " Toen knikte ze. Ik stond op omdat ik toch niet meer kon slapen.
Ik keek Kim aan. ''Ben gewoon moe'' Zei ik toen. ''Ik ben echt blij.'' De dokter liep met haar naar een lege kamer en deed de deur op slot. ''Nee ik ben niet boos.'' Hij begon haar shirt uit te trekken.
Kim knikte, maar geloofde het toch niet echt. "Ok, je weet toch dat je altijd alles tegen me kan zeggen hé?" Charlotte keek een beetje onzeker en begon hem toen te kussen. Ze wist dat het fout was, maar kon zich niet dwingen weg te gaan. Ik liep naar beneden en ging op de bank zitte. "Zou er nog iets op tv zijn?" vroeg ik aan mezelf en zette de televisie aan om dan een programma te vinden.
Ik knikte. ''Ja ik weet het'' Ze keek haar vrolijk aan. ''Dankje'' De dokter begon met haar broek. ''Wat ben je mooi'' Ric merkte dat An naar beneden ging en ging haar achterna. ''Kan je ook niet slapen''
Kim keek erg blij. "Ik hou van je !" zei ze toen en knuffelde haar weer. Charlotte was toch niet zo blij met wat de dokter van plan was, maar door de spreuk kon ze zich niet verzetten. Ik schrok. "Ric !" Ik keek hem aan en glimlachte. "Kom je bij o pde bank zitten?"
Ik knuffelde haar terug. ''Ik hou ook van jou'' Zei ik tegen haar. ''Maar is papa nu niet ongerust omdat je weg bent?'' Vroeg ze toen. Ric knikte. ''Ja'' Hij ging bij haar zitten. De dokter deed de rest van haar en zijn kleren uit.
Kim haalde haar schouders op. "Dan belt hij wel ofzo ..." zei hij. "Hij weet het vast niet eens ... dat ik weg ben ..." Kim glimlachte opgewekt naar Charlotte. Ik knuffelde Ric. "Is alles wel in orde?" vroeg ik toen aan hem. Charlotte keek de dokter aan en liet hem genieten.
Ik keek haar aan. ''Je zal wel gelijk hebben.''' Ik keek naar de deur. ''Waar blijft mama ik wil naar huis'' Zei ik toen. De dokter genoot en probeerde Charlotte ook te laten genieten en hij viel daarna in slaap. Ric knikte. ''Ja het is in orde.'' Loog hij en piekerde nog steeds over zijn moeder.
Kim keek ook naar de deur. "Geen idee !" zei ze. "Misschien moeten we haar even gaan zoeken?" vroeg ze en begon al in de richting van de deur te lopen. Ik was toch nog bezorgd over Ric en geloofde hem niet echt. Ik vond het niet leuk dat hij iets voor me verzweeg. "Waarom lieg je?" vroeg ik zachtjes. Charlotte was erg moe, ook doordat ze zich zo hard tegen de spreuk probeerde te verzetten. Ze viel ook in slaap.
Ik knikte. ''Ja is een goed idee'' Ik dacht na. ''Kan je haar niet voelen?'' Vroeg ik toen aan Kim. De dokter sliep rustig door. ''hoe bedoel je'' Zei Ric tegen An.
"Niets", zei ik, nu wat luider. Ik stond op en liep wat weg van de bank. Daarna draaide ik me om. "Ik ga terug slapen !" zei ik en draaide me terug om om weer naar boven te gaan en in bed te gaan liggen. Kim knikte. "Kan ik wel proberen ... "Ze zweeg even en werd een beetje rood. "Maar kan jij het niet beter doen?" vroeg zetoen zachtjes.
Kim schudde haar hoofd en haar ogen vulden zich met tranen. "Nee, ik kan het niet, jij moet het doen !" zei ze en hoopte dat Charlotte het gewoon zou doen en haar niet zou blijven aansporen het toch te doen. Ik draaide me weer naar hem om. "Als je het niet wil vertellen ..." Ik zweeg en haalde mijn schouders op. Ik keek hem niet aan. "Dan moet het niet ..."