Ik keek naar Kim. ''Het kan beter'' Zei ik zachtjes. ''het spijt me echt over hoe ik tegen je deed'' Zei ik toen tegen haar. Hendrik liep naar zijn moeder. charisa liep naar Nico. ''Charlotte heeft een ongeluk gehad.'' Ze legde de rest uit.
Kim was erg blij dat ze dat zei. "Het geeft niet !" zei ze. "Echt waar niet ,maak je daar geen zorgen over!" Estherkwam binnen gelopen en liep meteen naar het bed toe. "Gaat het? Charlotte wat is er gebeurd?" Ik omhelsde Hendrik. Nico staarde Charisa aan. "WAT? !" riep hij uit.
Ik keek Kim aan. ''Ja het geeft wel'' Zei ik toen tegen haar. ''Ik had niet zo mogen doen'' Zei ik toen. Ze schudde haar hoofd naar Esther. ''Laten we gaan'' Zei Charisa.
Kim glimlachte. "Het is je echt waar vergeven !" zei ze. Esther stopte bij het bed en keek erg bezorgd naar haar zusje. "Wie was de bestuurder?" vroeg ze. "Ik zal hem !" Nico knikte. "Ja, snel !" Charlotte was met de dokter aan het praten.
Ik schudde me hoofd naar Esther. ''Het was me eigen schuld'' Zei ik toen. ''Hij was dronken en ik ook'' Charisa schemerde met Nico naar het ziekenhuis. ''Laten we naar haar kamer gaan'' Zei ze toen.
Ik was wat rood geworden en liet Hendrik los. "Ga maar naar binnen !" zei ik en besloot nog even op Elisa te wachten. Nico liep mee met Charisa. "Ja, laten we gaan !" Esther keek haar verbaasd aan. "Je had gedronken en bent toen achter het stuur gekropen?3 Kim keek een beetje boos naar Esther.
k keek naar de grond. ''Nee ik zat niet achter de stuur.'' Zei ik toen. ''Ik had een jongen ontmoet, hij was dronken en ik ook'' Begon ik te vertelen. ''Hij vroeg of ik mee ging naar zijn kamer en toen stapte hij achter het stuur en ik zat naast hem.'' Ze durfde Esther niet aan te kijken. ''Gaat het mama'' Vroeg Hendrik toen. Charisa liep met Nico naar de kamer van Charlotte en ze liep naar binnen. ''Charlotte gaat het?'' Vroeg ze aan haar. ''Wat is er precies gebeurt?'' Vroeg ze toen. Ik kon het niet nog een keer vertellen.
Esther luisterde aandachtig naar haar zusje. "Waarom ga je met een jongen die je pas kent naar zijn kamer? !" vroeg ze en klonk best een beetje boos. Nico liep meteen naar het bed toe. "Charlotte, alles ok?" Kim begon nog een keer te vertellen wat er gebeeurd was omdat ze zag dat haar zus het weer moeilijk kreeg. Ik knikte naar HEndrik. "Ga maar naar binnen , ik denk dat ze je daar harder nodig hebben !"
Ik durfde niet te reageren op Esther. ''Ik ga slapen'' Zei ik toen. Ik ging op me zij met me rug naar de rest liggen zodat niemand zag dat ik aan het huilen was. Hendrik keek zijn moeder aan. ''Weet je het zeker'' Vroeg hij toen aan An.
Nico keek verbaasd naar Charlotte. Kim liep om het bed heen zodat ze wel kon zien dat haar zus aan het huilen was. Toch liet ze dat niet merken aan de rest in de kamer en nam Charlotte's hand vast. ZE gaf er een kneepje in als teken dat ze er was voro haar. Ik knikte. "Ja, ga maar snel !" zei ik snel voordat ik het niet meer zou houden en hem zou smeken toch bij me te blijven.
Charlotte had nu pas een dokter gevonden en vroeg hem of haar dochter naar huis mocht. Ze kreeg hetvolgende antwoord. "We houden haar voor de zekerheid een nachtje hier voor het geval dat ze nog meer innerlijke bloedingen zou krijgen. Morgen mag ze naar huis als ze hier echt niet wil blijven." Kim glimlachte naar haar zus. Nico keek onzeker Charisa aan. Ik hield HEndrik goed vast en was erg ontroerd. "Ik hou ook van jou !" zei ik zachtjes.
Ik glimlachte verdrietig naar me zusje. ''Ik hou van je'' Fluisterde ik zachtjes tegen Kim. Ik viel langzaam in slaap. Hendrik keek zijn moeder aan. ''Ga je mee naar binnen'' Vroeg hij toen.
Kim begon te stralen. "Ik hou ook van jou !" fluisterde ze zachtjes terug. Nico ging zitten om even te bekomen. Esther was nogal nors en keek naar de deur. Waar blijft Hendrik? ! Ik keek onzeker en schudde toen mijn hoofd. "Nee, ik wacht graag nog even tot Elisa terug is !" Charlotte kwam er net weer aan.
Ik was lekker aan het slapen. ''Wees niet boos'' Mompelde ik toen hardop. Ik droomde dat Esther en me moeder erg boos waren. Hendrik liep naar binnen toe. ''Hoe gaat het hier'' Vroeg hij toen.
Laatst aangepast door speedy3322 op zo 15 feb - 15:33; in totaal 1 keer bewerkt
"Elisa, gaat het ?" vroeg ik bezorgd. Charlotte had even niet door dat ik het tegen haar had omdat ze er nog altijd niet aan gewend geraakt was om met haar moeders naam aangesproken te worden. "Elisa?" vroeg ik nog een keer toen ik zag dat ze niet reageerde en gelukkig keek ze deze keer wel op en glimlachte naar me. "Gaat het?" Ze knikte en liep snel naar binnen. Ik volgde lmaar. Nico keek op. "GEen idee !" Esther liep naar hem toe en omhelsde hem. "Waar bleef je?" vroeg ze met een verdrietige stem. Kim keek naar Charlotte. "We zijn niet boos !" zei ze toen maar.
Na een tijdje werd ik weer wakker. ''Is mama al terug'' Vroeg ze toen. Hendrik keek Esther aan. ''Ik was even bij me moeder blijven staan'' Zei hij tegen haar. ''Gaat het''
Charlotte kwam net ibnnen. "Ja, ik ben er weer !" zei ze en liep tot bij het bed. Even keek ze onzeker naar Esther en NIco en wist dat ze nu dachten dat zij hun moeder was. Esther knikte. "Ok !" zei ze en sloeg haar armen om zijn nek. Ze begon Hendrik te kussen en keek toen om naar Charlotte. "JE bent weer wakker !" zei ze opgelucht. Nico keek blij naar Charlotte. "Hey !" Ik liep ook weer naar binnen.
Ik keek naar Esther. ''Ben je nog boos'' Vroeg ik toen zachtjes aan haar. ''Het spijt me, het was dom van me'' Ik keek naar de grond. Charisa glimlachte naar haar moeder. Hendrik gaf Esther een kus terug.
Ik glimlachte vrolij kterug naar Charisa. Esther schudde haar hoofd. "Nee hoor ! Ik was gewoon bezorgd !" zei ze. "Ik ben blij dat je in orde ebnt !" CHarlotte keek even om zich heen. Ze waren allemaal zo goed voro haar en zij had ze zo slecht behandeld. KIm bleef naar Charlotte kijken.
Charlotte keek onzeker. "Wel... Morgen mag je naar huis !" zei ze. "Vanavond wil de dokter dat je nog blijft voor het geval je nog innerlijke bloedingen krijgt..." KIm keek teleurgesteld. Esther keek naar Charlotte. Ik ging op een stoel zitten. "Dat is toch ook al goed nieuws?" vroeg ik.
Ik glimlachte naar Charlotte. "Het is beter dan hier nog een hele week te moeten liggen !" zei ik en keek even naar Charisa. NIet veel later stond ik op en liep naar Charisa toe. Ik omhelsde haar even zonder reden. "Hoe is het?" vroeg ik toen. Esther keek even naar haar moeder en Charlotte. "Morgen al, dat is best vroeg !"
Ik keek Esther aan. ''Ja gelukkig is dat snel'' Zei ik wat vrolijker. ''Dan eindelijk weer naar huis.'' Ik speelde vrolijk ook al was ik dat niet. Charisa moest lachen. ''Mama je plet me''
Index 
Portal 
Viavia's 
wo 4 feb - 22:06
