Kim schudde haar hoofd en bleef Charlotte vasthoudt. "Ik laat je niet meer alleen, sorry !" Ze keek Charlotte aan. "Zullen we naar huis gaan?" vroeg ze toen. Ik ging op mijn rug liggen en trok Ric naar me toe. "HEerlik !" mompelde ik. "Echt waar !" Ik sloot mijn ogen en genoot. Ik streelde ondertussen Ric's buik. Charlotte wist het niet meer. "Wil je de deur openmaken?"
Kim schemerde met CHarlotte naar haar kamer. "Charlotte, wil je bij me op de kamer blijven slapen?" vroeg ze. Ze hoopte maar dat haar moeder niet zou binnen komen. Charlotte keek onzeker naar de dokter. "JE zal wel iemand vinden van wie je vveel houdt, maar dat ben ik niet ! Het spijt me !" Ze liep de kamer uit. Ik keek Ric aan en glimlachte naar hem.
Ik knikte toen. ''Ja dat wil ik wel'' Zei ze toen tegen Kim. "'Ikwil niet alleen zijn'' Zei ze daarna. De dokter keek Charlotte na. Ric keek An vrolijk aan.
Kim glimlachte en knuffelde haar zus. "Ik ook niet !" zei ze vrolijk en ging haar kamerdeur op slot doen. Haar moeder kon nog altijd binnen schemeren, maar ze hootpe dat ze dat niet zou doen. Ze draaide zich weer om naar Charlotte. Charlotte draaide zich om. "Wat had je met me gedaan?" vroeg ze toen. Ik begon zijn shirt uit te trekken.
Ik glimlachte naar Kim. ''Waar kan ik liggen?'' Vroeg ik toen. ''He bed is een beetje klein.'' Ik glimlachte vrolijk. ''Ik euhhh'' Stotterde de dokter. Ric begon An weer in haar nek te kussen.
Kim keek om zich heen. "Geen idee", zei ze onzeker. "Misschien dat je een matras hierheen kan verplaatsen ofzo?" Charlotte keek nogal boos. "Vertel op !" Nadat ik zijn shirt uitgekregen had en het naast de bank op de grond had laten vallen, begon ik zijn broek los te maken.
Ik knikte. ''Dat moet lukken'' Ik schemerde een matras naar me toe die boven op me belande. ''Dat was niet de bedoeling'' De dokter keek naar de grond. ''Met een spreuk.'' Zei hij toen zachtjes. Ric begon An haar broek los te maken.
Kim begon hard te lachen. "Dat was wel grappig !" zei ze. Ze liep naar haar kast en haalde er dekens uit. Die gaf aze aan haar zus. "Alsjeblieft !'" Charlotte gromde. "Maak die ongedaan !" Ik kuste Ric.
Ik kwam onder de matras vandaan. ''Dankje'' Ik ging liggen en deed de deken over me. ''Veel beter dan in het ziekenhuis.'' De dokter maakte het ongedaan. ''Klaar.'' Ric genoot heel erg.
Kim trok het deken weg. "Ga jji maar in mijn bed liggen !" zei ze toen. "Ik ga wel op de matras liggen !" zei ze. "Ja, veel leuker dan het ziekenhuis !" glimlachte ze. "Dankje !" zei Charlotte en liep toen het zikeenhuis buiten. "Hoem oet ik dit uitleggen?" Ik bleef Ric kussen.
Kim schudde op ahar beurt haar hoofd. "Nee, ik wil op de grond liggen !" Charlotte ging nog een wandeling in het park maken om haar gedachten te verzetten en een goede verklaring te vinden voor wat er gebeurd was. "Dit is zo'n grote puinhoop", zuchtte ze. Ik glimlachte naar Ric. "Ik hou ook van jou !"
Ik schudde me hoofd. ''Ik blijf hier liggen'' Zei ik toen tegen haar. ''En jij in je eigen bed'' Zei ik streng tegen haar. Ric genoot en viel daarna in slaap.
Kim vond het niet leuk dat haar zus zo streng tegen haar was. ""Goed !" zei ze boos en ging in haar bed liggen. "Toch had ik liever gehad dat jij in mijn bed zou gaan liggen !" Charlotte zuchtte. Ik genoot ook. "Ik hou van je! " fluisterde ik nog tegen Ric voor ik tegen hem aan in slaap viel. Ik sliep rustig en ontspannen door.
Ik keek haar aan. ''Ik wou je niet boos maken'' Zei ik en keek door het raam naar buiten. ''Het spijt me'' Ik had tranen in me ogen. ''Het spijt me'' Zei ik nog een keer. Ik zuchte en viel na een tijdje in slaap. In me slaap was ik aan het huilen, ik was over het ongeluk aan het dromen en werd er heel verdrietig door. Ric had een grote glimlach op zijn gezicht in zijn slaap. ''Ook van jou'' Mompelde hij in zijn slaap.
Kim was zo moe dat ze in slaap gevallen was en ze hoorde helemaal niet meer wat CHarlotte zei0. Midden in de nacht werd ze wakker en wreef in haar ogen. Omdat ze iets hoorde, ging ze recht zitten. "Huh? Charlotte?" vroeg ze onzeker. "Alles in orde?" Ze dacht dat haar zus wakker was en ging uit bed. Ik sliep door.
Ik sliep nog door. ''Het spijt me van je dood'' Mompelde ik in me slaap. ''Het spijt me zo'' Ric werd laat in de nacht wakker. ''Even wat drinken pakken'' Hij liep naar beneden toe.
Kim knielde bij de matras. "Charlotte?" vroeg ze en probeerde haar wakker te maken. "Het is niet jouw schuld! " zei ze zachtjes. Charlotte durfde niet meer naar huis te gaan. "Wat heb ik er toch een puinhoop van gemaakt. Ik sliep lekker verder. "Ok", mompelde ik in mijn slaap.
Ik schrok wakker. ''Waar ben ik'' Ik keek een beetje bang rond. ''oh gelukkig, ik ben thuis.'' Ik zuchte verdrietig. Ric nam wat drinken. ''hmmm lekker.''
Ik sliep lekker verder en draaide me op mijn zij. Kim keek Charlotte bezorgd aan. "Gaat het wel?" vroeg ze en probeerde te bedenken hoe ze zich zou voelen wanneer zij in haar zusters situatie zou zitten. "Ik ben echt bezorgd om je !" zei ze en ging bij op de matras zitten. "Je kan er met mij altijd over praten !" Charlotte zuchtte.
Ik keek Kim aan. ''Het is gewoon zoveel'' Zei ik toen. ''Het ongeluk, de jongen zijn dood, dat ik geen kinderen meer kan krijgen'' Zei ik toen. ''Het is gewoon teveel'' Zei ik huilend.
Meteen sloeg Kim haar armen om haar zus heen en knuffelde haar. "Dat begrijp ik goed! " Ze bleef CHarlotte knuffelen. "Echt waar, ik weet niet hoe ik het zou uithouden als ik jou was !" zei ze. "Maar het is niet jouw schuld !" Ik werd plots wakker en zag Ric niet. "Ric?" vroeg ik onzeker. Charlotte was erg moe.
Ik keek haar aan. ''Dankje'' Zei ik tegen Kim. ''Ik kan geen beter zusje wensen'' Ik bleef haar knuffelen. Ric kwam net de slaapkamer weer binnen. ''Ik ben hier''
Ik liet me terug op bed vallen. "Oh, gelukkig ! Ik was je kwijt !" Vrolijk keek ik naar hem. "Wat was je gaan doen?" vroeg ik hem toen. Kim begon te stralen en werd rood. "Niet, er bestaan nog veel betere zussen ! Zoals jij !" Ze bleef Charlotte ook knuffelen en keke hem na een tijdje weer aan. Charlotte viel in slaap op een bankje in het park.
Index 
Portal 
Viavia's 
zo 15 feb - 21:19
