Kim knikte huilend. "Ja, we hebben gelijk !" Nico kwam ook bij het bed staan en was erg bezorgd over zijn zusje. "Waar vind ik je?" vroeg Charlotte aan de dokter. "Waar?" Ik glimlachte naar CHarisa. "Zullen we gaan?"
Ik keek niemand aan. ''Het is al laat'' Ik zag dat het buiten donker was. De dokter gaf charlotte een kus. ''Ik ben in me spreekkamer'' Zei hij toen. ''Ja laten we gaan'' Charisa liep richting de kamer.
Kim knikte. "Ja, het is al laat !" zei ze en had niet door dat haar zus dat zei zodat ze allemaal weg zouden gaan. Ze keek naar buiten met tranen in haar ogen en voelde zich echt niet zo goed. "Gelukkig gaat de tijd een beetje snel, dan mag je sneller naar huis toe gaan !" zei ze na een tijdje. Esther glimlachte. Charlotte liep terug naar binnen en was er met haar gedachten niet echt bij. Ik liep achter mijn dovchter aan.
Ik keek hun aan. ''ja dat is waar.'' Zei ik toen. ''Maar moeten jullie niet slapen.'' Vroeg ik toen. ''Hey mam'' Zei ik toen ik haar binnen zag komen. Charisa liep de kamer binnen.
Kim voelde zich vreselijk. Ze was moe, erg bezorgd om Charlotte en vond het erg dat de jongen dood was. "Ja, maar gaat dat hier niet?" vroeg ze en begon al in slaap te vallen. Esther schudde haar hoofd. "Ik ben niet moe !" Ze keek om en zag ook haar moeder. Charlotte liep naar het bed. "Hey !" zei ze. Ik liep na Charisa naar binnen.
Ik keek hun aan. ''Maar thuis kunnen jullie slapen'' Zei ik toen. ''Dan kan ik ook slapen.'' Gaf ik eerlijk toe. Ze keek naar Kim. ''Waarom ga je niet lekker in je bedje slapen'' Zei ik aardig tegen haar.
Kim keek Charlotte aan en kreeg het gevoel, deels omdat ze zo vreselijk moe was en dan niet tege nveel tegen kon, dat haar zus haar buiten wilde. "Als je zo graag wil dat ik ga, dan ben i kwel weg !" zei ze en transporteerde naar haar kamer. Daar ging ze huilend op bed liggen omdat ze haar zus eigenlijk niet had willen kwetsen, maar het toch waarschijnlijk wel gedaan had. Charlotte was met haar gedachten ver weg. Esther zuchtte diep. Ik keek onzeker. "Ik ga al naar huis, trustne, Charlotte, ik zie je morgen ofzo wel weer !"
Ze keek verbaast. ''Kim zo bedoelde ik het niet'' Ik begon weer te huilen. ''Zo bedoelde ik het niet'' Zei ik huilend. ''Ik wou alleen dat ze niet vermoeid raakte.''
Esther liep meteen naar Charlotte toe en begon te praten omdat haar moeder blijkbaar niets zei. "Ze is gewoon moe, ze weet het zelf ook wel hoor !" zei Estrher snel en sussend. "Ze is niet boos op je, ze is gewoon moe, je weet zelf dat ze snel van streek raakt als ze moe is !" Ik wuifde naar Charisa en Hendrik en liep de kamer it. Charlotte was met haar gedachten bij de dokter.
Ik knikte. ''Ja ik weet het'' Zei ik toen. ''Ik hoop dat ze echt niet gekwetst is'' Zei ik verdrietig. Charisa keek Nico aan. ''Zullen wij ook gaan, ik ben best wel moe'' Dat is ze de laaste tijd sinds ze zwanger is.
Esther schudde met een glimlach haar hoofd. "Echt waar niet !" Kim lag huilend op bed en zei in gedachten tegen CHarlotte. Het spijt me ! Nicolaas keek CHarisa bezorgd aan en knikte. "Ja, wij gaan ook, Charlotte, tot morgen?" vroeg hij. Ik was al naar buiten gelopen.
Ik knikte. ''Ja tot morgen'' Zei ik toen tegen Nico. Je hoeft geen sorry te zeggen, ik moet sorry zeggen. Zei ze via gedachten terug aan kim. charisa liep naar buiten. ''Laten we gaan'' Zei ze tegen Nico en gaf hem een kus.
Esther keek HEndrik aan. "Zullen wij ook gaan of blijven we?" vroeg ze. Wel, ik deed gemeen ! Ik meende het niet, ik ben niet boos of gekwetst op je ! zei Kim in gedachten terug tegen haar zus. Nicolaas volgde en gaf haar een kus terug. "LAten we naar husi gaan !" CHarlotte stond nog steeds in gedachten verzonken voor zich uit te staren.
Ik was in slaap gevallen. ''Laten we maar gaan dan kan ze rustig slapen'' Zei Hendrik tegen Esther. Charisa keek Nico aan. ''Lekker slapen dan'' Ze gaapte. ''Mama'' Mompelde ik in me slaap.
Esther knikte. "Slaap lekker !" zei ze nog tegen haar zus en liep de gang op. Daar wachtte ze op Hendrik en glimlachte even naar Charisa en Nico. Ik was al buiten en op weg naar huis. NIco nam Charisa's hand vast en keek haar met een glimlach aan. "Ja, lekker slapen !" Charlotte keek naar 'zichzelf'. "Ik ga ook !"zei ze toen.
Ik draaide me om. ''Naar huis'' Mompelde ik. Charisa keek Nico aan. ''Ik hou van je'' Ze gaapte en schemerde met hem terug naar huis. Hendrik liep achter Esther aan.
Ik kwam niet veel later thuis aan. Meteen liep ik door naar de woonkamer in de hoop daar Ric aan te treffen. Ik moest hem nog vertellen dat zijn nichtje in het ziekenhuis lag. Ik zuchtte vermoeid. "Ric?" Charlotte glimlachte en draaide zich toen om. Ze liep de slaapkamer buiten en ging toen op zoek naar de spreekkamer van de dokter op wie ze verliefd geworden was door zijn spreuk. Nico knuffelde Charisda. "Ik hou ook van jou !" zei hij en merkte toen dat Charisa met hem naar huis geschemerd was. Hij glimlachte en begon Charisa terug te kussen. Esther keek HEndrik aan en liep toen tot bij hem. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en keek hem diep in zijn ogen aan.
Ik sliep lekker door. Ric hoorde An. ''Hey lieverd'' Hij stond op en liep naar haar toe en gaf haar een kus. De dokter was eigenlijk al vrij maar wachte op Charlotte. ''Hopelijk komt ze nog'' Zei hij zachtjes. Hendrik kuste Esther en orbte met haar naar huis.
Ik legde mijn handen rond zijn middel en legde mijn hoofd tegen zijn borst aan. Zo bleef ik even staan en zei na een tijdje, zachtjes, maar wel duidelijk hoorbaar. "Charlotte ligt in het ziekenhuis !" Esther bleef Hendrik vasthouden. Nico keek CHarisa aan. "Zullen we gaan slapen?" Charlotte vond uiteindelijk de spreekkamer en klopte op de deur.
Charlotte keek de dokter aan en begon te stralen. "Ik hou van je !" zei ze toen en begon hem toen plots vol liefde en passie te kussen, al de rest vergetend. Nico keek Charisa bezorgd aan. "Charisa?" Ik liet Ric los en keek hem aan. "Ze heeft een auto-ongeluk gehad !"
Ik sliep wat onrustig verder. ''Help'' Riep ik en droomde over het ongeluk. De dokter trok haar naar binnen en deed de deur op slot. ''Ik hou ook van jou'' Hij kuste haar met veel liefde en passie. Charisa viel haast in slaap en reageerde niet op Nico. ''Hoe is het nu met haar.'' Vroeg Ric bezorgt.
Kim kon niet slapen, hoewel ze erg moe was omdat ze zich veel te veel zorgen maakten om haar zus. Charlotte was helemaal door de spreuk ingepalmd en ze bleef de dokter vol liefde en passie kussen. Nico tilde Charisa op. "Ik hou van je !" zei hij. Ik keek hem aan en zuchtte. "Zo goed als het kan gaan !"
Ik begon harder te roepen. ''Help'' Riep ik de hele tijd. Ric keek An aan. ''Ik wil morgen bij haar op bezoek.'' Zei hij toen. Charisa viel al in slaap. De dokter trok haar shirt uit.
Charlotte had plots het gevoel dat Elisa haar nodig had. Ze begon zich harder tegen de spreuk te verzetten. "Wacht !" zei ze. Ik keek Ric aan en knikte "Dan gaan we samen !" Nico glimlachte en legde haar op bed. "Trusten !"
Index 
Portal 
Viavia's 
zo 8 feb - 19:34
