ruzie over de vaders

Ik had de nacht doorgebracht bij mijn moeder.
"Jem ag nar huis !" ezi ik vrolijk.
"En Elisa mag ook !"
Noah knikte.
"Natuurlijk !" zei hij.
"De kinderen zullen vast blij zijn om je te zien !" HIjglimlachte en gaf Elisa een kus en knuffelde haar.

Ik straalde helemaal.
''En ik ben blij als ik hun zie''
Zei ik toen.
''Ook al mag ik alleen in bed liggen''
Ik zuchte even verdrietig.
Paige knikte naar An.
''Ja lekker naar huis toe.''

Noah knkte.
"In het begin !"
Er kwamen twee zusters binnen met een brancard om Elisa met de ziekenwagen naar huis te brengen.
Ik glimlachte vrolijk naar mijn moeder.
"INderdaad !" zei ik vrolijk.
"Eindelijk !"

Ik keek hun aan.
''Lekker naar huis toe''
Zei ik toen.
''op de brancar''
Zei ik een beetje verdrietig.
Paige stond op.
''Zullen we dan gaan''

"En geraakt Elisa thuis?" vroeg ik toen. Ik hoopte maar dat alles weer in orde zou komen met haar.
"Gaan we alsjeblieft nog eerst even bij haar kijken?" vroeg ik haar en knipperde de tranen in mijn ogne weg.
Noah knikte.
De zusters legden Elisa op de brancard.
Noah glimlachte.
"Niet iedereen wordt met de ziekenwagen naar huis gebracht ! De kinderen zullen het vast geweldig vinden om je daarin te zien thuis komen ..."

ik keek Noah aan.
''Ja hun zullen het wel leuk vinden''
Zei ik toen.
''Maar ik niet echt''
Ik zuchte verdrietig.
Paige knikte.
''Ja laten we dat doen''
Zei ze toen tegen An.

"Ok !" zei ik vrolijk. Ik liep al de kamer uit en was op weg naar Elisabeth's ziekenhuiskamer. Voor haar deur wachtte ik op mijn moeder.
"Kom, anders is ze al weg !"
Noah knikte.
"Dat begrijp ik !" zei hij.
Een zuster deed de deur open en schrok toen ze mij daar zag staan."
Sorry !" zei ik.

Ik zag An en Paige.
''Hey''
Zei ik en glimlachte zo goed als ik kon.
''Ik mag naar huis toe.''
Paige liep ook erheen.
''Hey Elisa''
Zei ze toen.

Ik liep tot bij Elisa.
"Tof !" zei ik vrolijktegen haar.
"Is het goed als ik later deze dag op bezoek kom?" vroeg ik. "Of heb je liever van niet?"
Noah glimlachte naar Elisa. Hij was blij dat ze naar huis mocht gaan.
Andy paste op de kinderen in het husi van Elisa en Noah. Hij had Cath lmeegebracht en ze waren allemaal mooi aan het spelen. Alleen zat Charlotte bij hem op schoot en las hij haar een verhaaltje voor.

Ik knikte naar An.
''Natuurlijk is dat goed''
Zei ik wat vrolijker tegen haar.
Paige keek Noah even vrolijk aan.
''Zullen we maar gaan?''
Vroeg ze toen aan An.
''Dan kunnen Noah en Elisa ook naar huis toe gaan.''

Ik keek haar vrolijk aan.
"OK, tot straks dan, beste vriendin !" Ik keek mijn moeder aan en knikte.
"ja, we gaan !" Ik liep met mijn moedernaar buiten en keek haar aan.
"Gaan we niet eerst ergens iets drinken?"
Noah keek vrolijk naar Elisa.
"We kunnen naar huis !" zei hij vrolijk.
De zusters keken Elisa aan.
"Ben je er klaar voor?"

Ik keek de zuster aan en knikte.
''Ja nu wel, laten we maar gaan''
Zei ik tegen haar.
Paige knikte.
''Als jij dat graag wil, dan doen we dat.''
Ze dacht na.
''Zullen we bij de Mac wat drinken en eten?''
Vroeg zer toen aan An.

"Ok !"zei ze en duwde de brancard waarop Elisa lag de kamer uit.
Noah liep mee naast Elisa.
"Naar huis !'" zei hij vriendelijk. Noah ging bij Elisa in de ziekenwagen zitten."
Daar gaan we !"
Ik was blij dat ik nog een keer iets samen met mijn moeder kon doen en knikte.
"Ja, leuk !" antwoordde ik vrolijk tegen mijn moeder.
"Dankje !"

Ik knikte.
''Ja naar huis''
Ik was een beetje zenuwwachtig.
''Ik vraag me af hoe de kinderen zullen reageren.''
Zei ik toen zachtjes.
Paige glimlachte naar An.
''Graag gedaan''
Ze liep de Mac binnen.

Noah knikte.
"Ja, ik ook !" zei hij.
"Hopelijk reageren ze goed !"
Na een tijdje stond de ziekenwagen stil.
"We zijn er !"
Ik glimlachte.
"Is er nog plaats?"

Ik keek Noah aan.
''ik durf niet meer''
Zei ik toen.
''Ik ben bang dat de kinderen het niet snappen''
Ik had tranen in me ogen staan.
Paige knikte.
''Ja daar kunnen we nog zitten.''

Ik liep erheen en ging zitten. Vrolijk keek ik om me heen en vond het erg leuk dat ik met mijn moeder iets leuks ging doen.
"Het is druk he !"
Noah gaf Elisa een kus.
"Ze zullen het wel begrijpen !" zei hij.
"Daar moeten we ons nu nog geen zorgen over maken."
Nico had een ziekenwagen gehoord en kwam aan het raam kijken.
"Oh !"
Esther en Cath kwamen ook kijken.

Ik keek Noah aan.
''Ok''
Zei ik tegen hem.
''Gaan we naar binnen''
Paige knikte.
''Wat wil je hebben''
vroeg ze aan An.

Noah knikte.
"Ja" de brancard werd het huis binnen gebracht.
Nico rende de gang in.
"Oh mama !" riep hij uit."
MAma met Ziekenwagen !"
Ik dacht na.
"Eh... wat neem jij?"

Ik zag Nico.
''Hey lieverd''
Zei ik toen tegen hem.
''Mama is weer thuis''
Ik was bang voor zijn reactie.
Paige dacht na.
''Ik neem de big tasty met Bacon en een vanilie milkshake''
Zei ze toen tegen An.

Nico keek vol ontzag naar zijn moeder.
"Met ziekenwagen !"
Esther en Cath kwamen er ook aangerend.
"Mama !" rie Esther vrolijk uit.
Andy kwam met Charlotte die ook vrolijk op haar moeder riep.
Noah keek Elisa aan.
"Waar wil je liggen? Boven of op de bank beneden?"
Ik knikte.
"Ik hetzelfde, alleen cola in plaats van milkshake !"

Ik keek naar Noah.
''Ik wil op de bank''
Zei ik toen.
''mag dat?''
Vroeg ik zachtjes.
Paige knikte.
''Ik zal het halen''
Later kwam ze terug en gaf An haar burger en drinken.

"Dankje, mammie !" zei ik vrolijk.
"Echt waar !" Ik begon te eten.
Noah knikte.
"Natuurlijk mag dat !" Hij tilde Elisa op en bracht haar naar de bank.
Nico, Esther en Cath keken hoe de ziekenwagen wegreed en rende toen naar Elisa toe.
Andy was al bij haar.
"Hoe gaat het nu met je?"

Ik keek me vader aan.
''Het kan veel beter''
Het was me even teveel.
''Het was beter als ik me kon bewegen.''
Ik begon te huilen.
Paige glimlachte.
''Graag gedaan''
Ze begon zelf ook te eten.

Na een tijdje was ik klaar met eten.
"hehe, ik heb wel genoeg gegete n !"
Andy nam haar hand vast en gaf er een kneepje in, maar besefte toen dat ze dat niet kon voelen. Daarom omhelsde hij haar.
"Het komt goed !" zei hij.
"Echt waar, geloof me maar !"
Esther keek bezorgd naar haar moeder.
"Mama veldlietig?"