Een magie-vrij leven

Ik keek Noah aan.
''Dankje''
Ik gaf hem een kus.
Ik ging bij Het bed op een stoel zitten.
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Wij naal Nico gaan?''
Vroeg hij toen.

Noah glimlachte en ging naast de stoel waarop Elisa zat, zitten en kee knaar Nicolaas.
"Zie je, hij komt er wel weer bovenop !"
Nico begon wakker te worden en bewoog een beetje met zijn hoofdje, waarna hij kermde van de pijn.
Ik knikte.
"Ja, maar nog niet meteen, Esther is nog aan het slapen en ik denk dat de dokters nog bezig zijn met Nico beter te maken !"

Ik zag het.
''Probeer maar rustig te liggen.''
Zei ik tegen Nico.
''Moeten we niet iets voor de pijn vragen.''
Vroeg ik een beetje in paniek aan Noah.
Hendik knikte.
''Stlaks''
Hij gaapte.

Nicolaas zag zijn moeder en werd rustiger, maar wist niet wat hij hier lag te doen.
"Mam pakken !" vroeg hij en zijn ogen vulden zich met tranen omdat hij hier niet wilde zijn en omdat hij pijn had.
"Mama !" zei hij nog een keer.
Noah knikte.
"Ik zal gaan halen !" Hij liep de kamer uit.
"Ja, straks, gaan we naar Nico !"

Ik keek naar Nico.
''Mama kan je niet pakken lieverd.''
Zei ik tegen hem.
''Je moet in bed blijven liggen.''
Legde ik uit.
''Het komt allemaal goed''
Probeerde ik Nico gerust

Nicolaas snapte het niet.
"MAMA PAKKNE !" jhuilde hij en wilde recht gaan zitten.
"MAma pakken !!!!"
Noah keek onzeker naar Elisa.
"Nico, rustig !"
Ik keke naar Hendrik.
"Eerst ga je nog maar een dutje doen !"

Ik raakte erg van slag.
'''Alles komt goed''
Probeerde ik zo rustig te zeggen.
''Probeer maar even te rusten.''
Ik had tranen in me ogen staan.
''Nico je moet blijven liggen''
Ik hield mezelf tegen om niet de kamer uit te rennen.

Nicolaas zag de tranen en bleef liggen.
"Au doen !" huilde hij.
De zuster gaf Nico een pijnstiller.
Noah nam Elisa vast en gaf een kneepje in haar hand.
"Het kotm wel goed !"
Ik legde Hendrik bij Estherin bed.
"SLaap lekker !"

Ik keek Noah aan.
''Ik kan dit niet''
Ik liep de kamer uit de tranen stroomde over me gezicht.
Hendrik was al in slaap gevallen.
''Naal Nico''
Mompelde.
''Nico lief''

Nicolaas begon heel erg hard te huilen toen hij zijn moeder naar buiten zag gaan.
"MAMA !" huilde hij.
Noah keek Elisa na en toen de zuster zei dat hij achterhaar mocht aangaan en dat zij Nico wel zou proberen te troosten, snelde hij de kamer uit.
"Elisa?" vroeg hij en rende naar haar toe. Hij omhelsde haar.
De zuster kreeg Nico niet rustig.
Ik glimlachte.

Ik keek Noah aan.
''Sorry''
ik zat te huilen.
''Ik kan het niet''
Zei ik tegen hem.
''Ik kan hem daar niet zo zien liggen''
Ik keek Noah aan.

Noah nam Elisa in zijn armen.
"Ik weet datr het moeilijk is, maar Nico heeft je nodig nu!" zei hij en hij bleef bezorgd naar Elisa kijken.
"Ik sta je wel bij en het komt allemaal goed, echt waar !"
Nicolaas bleef hard huilen en wilde niet dat zuster hem troostte.
"MAma !" riep hij.
Vermoeid ging ik op bed liggen.

Ik keek Noah aan.
''Maar ik vind het zo moeilijk''
Zei ik tegen hem.
''Ik wil hem juist oppakken en knuffelen.''

Ik keek naar de grond.
''Laten we maar weer naar binnen gaan.''
Hendrik begon wakker te worden.

Noah knikte.
"Ik weet het !" zei hij.
"Maar dat gaat nu niet !" Hij hoorde Nico nog huilen.
"Je bent de enige die hem kan troosten !" zei hij nog.
"Zelfs als je hem niet kan oppakken." Noah gaf Elisa een kus terug.
"Ja, laten we gaan !"
Ik was in slaap gevallen.

Ik knikte.
''Ja laten we gaan''
Ik liep de kamer binnen.
''Mama is hier''
Zei ik tegen Nico.
''Rustig maar alles komt goed''
Hendrik probeerde uit het bed te klimmen.
''Mama''

Ik was zo moe dat ik Hendrik niet hoorde en bleef rustig doorslapen. Ik draaide op mijn andere zij en sliep verder.
Noah volgde ELisa.
Nicolaas werd meteen rustiger.
"Mama !" zei hij blij en keek haar blij aan.
"Waalom mama weg?"
Esther bleef ook slapen.

Ik keek naar me zoontje.
''Hey lieverd''
Ik gaf hem een kusje.
''Dat maakt niet uit.''
Zei ik tege Nico.
''Mama is er in iedergeval weer''
Ik gaf hem nog een kusje.

Nicolaas was erg blij met het kusje.
"Mama kusje geven !" zei hij vrolijk.
"NIco mama kusje geven !" zei hij toen en wilde graag zijn moeder een kusje geven.
"MOgen?"
Noah glimalchte.
Ik bleef rustig slapen.
"Nico !" mompelde Esther in haar slaap.

Ik keek naar Nico.
''Je moet blijven liggen, lieverd''
Zei ik toen. Ik boog naar hem toe.
''Geef mama maar een kusje''
Zei ik tegen Nico.
''Mama houdt heel veel van je''
Zei ik tegen hem.
Hendrik kon niet goed uit bed klimmen viel heel raar. Hij begon hard te huilen.

"Ja, blijven liggen !" herhaalde Nico en gaf zijn moeder een kusje. Vrolijk keek hij haar aan en zag toen dat hij aan een infuus lag.
"Wat is?" vroeg hij bang en wilde het lostrekken.
"Wat is?" Hij begon te huilen.
Meteen schoot ik overeind en en was klaarwakker.
"hendrik?" vroeg ik en ging uit bed om naar zijn bedje toe telopen. Ik zag hem liggen en tilde hem geschrokken op.
"Lieverd, waar heb je pijn?"

Ik hield Nico tegen.
''Nico niet doen''
Zei ik tegen hem.
''Niet eruit trekken''
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Au been''
Huilde hij hard.

Nico begon harder te huilen.
"Wat is ?" vroeg hij en keek er bang naar.
Noah ging op eens toel zitten omdat hij erg moe was.
"Rustig maar !" zei ik en zette hem op mijn bed om naar zijn been te kijken.
"Welk been doet zoveel pijn, lieverd?" vroeg ik hem en keek hem heel erg bezorgd aan. Ik hoopte maar dat het niets ergs was.
Esther was ook wakker geworden.

Ik keek Nico aan en probeerde niet te gaan huilen.
´´Dat is een infuus´´
Zei ik toen.
´´Je moet het laten zitten.´´
Ik had het weer even moeilijk.
Hendrik wees de been aan.
´´Die heel au doen´´
Huilde hij hard.

Nicolaas keek verbaasd.
"INfuus?" vroeg hij .
"Oh !" Hij bleef er nieuwsgierig naar kijken, maar probeerde het niet meer uit zijn arm te trekken. Hij keek zijn moeder weer aan.
"Waalom dat zijn?" vroeg hij.
Ik tilde hem op.
"We gaan naar de dokter !" zei ik tegen hem en tilde ook Esther op.

Ik keek naar Nico en gaf hem een kusje.
''Dat is om vacht binnen te krijgen''
Zei ik toen tegen hem.
''Laat maar lekker zitten''
Hendrik bleef huilen.
''Waalom pijn doen?''
vroeg hij huilend.