Een magie-vrij leven

Nicolaas keek gefascineerd naar het infuus. Plots geeuwde hij en wreef in zijn oogjes. Daarna keek hij zijn moeder slaperig glimlachend aan.
"Mama niet weggaan !"
Noah was in slaap aan het vallen.
"Omdat je gevallen bent !" Ik deed hen snel hun jas aan.
"Hoe komt het eigenlijk dat je gevallen bent?"
Esther keek geschrokken naar Hendrik.
"Hendlik au?"

Ik keek Nico aan.
''nee mama gaat niet weg''
Zei ik tegen hem.
''Ga maar slapen''
Ik gaf Nico nog een kusje.
hendrik keek zijn moeder verdrietig aan.
''Hendlik uit bed klimmen''
Zei hij toen.

Nicolaas glimlachte opgelucht.
"Mama blijven !" zei hij en geeuwde. Hij sloot zijn ogen en viel bijna meteen in slaap.
"Slapen", mompelde hij.
Noah werd wakker omdat hij niet goed kon slapen in die stoel.
"Stomme stoel !" mompelde hij nors.
"Mijn schat toch !" zei ik tegen Hendrik en knuffelde hem. Ik liep naar buiten en hield een taxi tegen.
"Het ziekenhuis !" zei ik toen we ingestapt warne.

Ik ging bij Noah op schoot zitten.
''Hey lieverd rustig maar''
Zei ik toen tegen hem.
''Die stoel kan er niets aan doen''
Ik gaf hem een kus.
Hendrik keek wat vrolijker.
''hendlik mama Schlat.''

Noah sloeg zijn armen om haar heen en gaf haar een kus.
"Wel !" zei hij.
"Hij kan een beetje gemakkelijker zitten !" Hij grijnsde en keek ELisa een tijdlang zwijgend, vrolijk aan.
Ik knikte.
"Ja, Hendrik is mama's schat !"
Esther was stil.

Ik keek hem aan.
''Denk niet dat hij dat gaat doen''
Ik gaf hem een kus.
''Waarom ga je thuis niet even slapen''
Stelde ik toen voor.
Hendrik merkte dat Esther stil is.
''Esthel stil''

Noah zuchtte speels en keek haar grijnzend aan.
"Nee, jammer genoeg niet ! Heel misschien wel als ik er een spreuk over zou uitspreken zodat hij in een lekkere bank verandert waar ik kan gaan opliggen en lekker kan slapen !" Hij knuffelde Elisa en schudde toen zijn hoofd.
"Nee, ik ga niet naar het hotel ! Ik hoor hier te zijn bij jou en NIco! Ik ga je echt niet in de steek laten gewoon omdat ik een beetje moe ben hoor !" zei hij met een glimlach en gaf Elisa een liefdevolle kus. "Ben jij trouwens ook niet erg moe?" vroeg hij haar en keek haar bezorgd aan. Hij wist dat ze het niet gemakkelijk had met alles wat er op dit moment gaande was.
Nicolaas sliep rustig verder.



Ik keek van Hendrik naar Esther en merkte nu pas op dat ze inderdaad erg stil was geweest sinds we het hotel verlaten hadden. Bezorgd keek ik naar Esther en zag haar Hendrik aankijken. Nog steeds zei ze niets.
"Esther, alles in orde?" vroeg ik en de angst dat er iets met haar zou zijn was in mijn stem duidelijk te horen. Ik hoopte maar dat Hendrik of Esther het niet opmerkten. Toen Esther nog steeds niets gezegd had toen we bij het ziekenhuis aankwamen, gaf ik het op. Eerst zou ik Hendrik aan de zorg van een dokter toevertrouwen om me dan bezig te houden met Esther en waarom ze niets meer zei.



Sally zat op de bank met een kop koffie in haar handen. Even sloot ze haar ogen en ontspande. Ze zuchtte en opende haar ogen weer. Met één hand bleef ze de kop vasthouden en haar andere hand legde ze op haar buik. Ondertussen was ze al zeven maanden en ze wist dat het niet heel lang meer zou duren voor de baby zou komen.
"Darren?" vroeg ze en keek om zich heen. Ze vroeg zich af waar hij was. Ze zette haar voeten op de grond, zette haar kop op het salontafeltje en stond op om hem te gaan zoeken. Onzeker liep ze naar de keuken.

Ik keek Noah aan.
''Ja ben best wel moet''
Zei ik toen tegen hem.
''Ik hou van je zielsveel''
Ik legde me hoofd tegen zijn borst aan.
Darren was even naar de winkel en kwam net terug.
Hendrik keek naar Esther.

Noah knikte.
"Dat dacht ik al !" HIj knuffelde haar.
"Slaap maar wat ! Ik denk dat ik zelfs nog gemakkelijker zit dan die stoel !"
Ik liep het ziekenhuis binnen.
"Kan iemand helpen?" vroeg ik in paniek.
Sally zuchtte opgelucht.
"Daar ben je !"

Ik schudde me hoofd.
''Nee ik wil wakker zijn als Nico wakker word''
Zei ik tegen Noah.
''Ik hoef niet te slapen''
Hendrik werd overgenomen door een dokter.
Na een tijdje liep de dokter met Hendrik weer naar An.
''Zijn beentje is gebroken, we hebben het gegipst.''
Darren keek Sally aan.
''Sally ik heb een vraag''

"Weet je het zeker?" vroeg hij.
"Ik kan je altijd wakker maken wanneer hij wakker wordt ! Je moet ooit wel eens rusten, lieverd, anders ga je er aan onderdoor !"
An had geprobeerde om Esther aan het praten te krijgen, maar het was haar niet gelukt. Ze keek op toen ze een dokter zag komen.
"Hey Hendrik !" zei ze vrolijk en nam hem over van de dokter.
Sally keek hem een beetje onzeker aan.
"OK, stel ze maar."

Ik knikte.
''Ja ik weet het heel zeker''
zei ik tegen Noah.
Darren ging op zijn knie zitten.
''Wil je met me trouwen''
Hij deed een doosje met een ring open.
Hendrik keek vrolijk naar zijn moeder.
''Mama''

Noah knikte.
"Ok !"
Sally keek verbaasd naar Darren en wist even niet wat te doen of zeggen omdat ze het helemaal niet verwacht had. Even werd ze een beetje duizelig en greep zich vast aan de muur om niet te vallen.
"Wat?" stamelde ze.
"Hey, schat, hoe gaat het met je beentje?"

Ik bleef lekker zitten.
´´Ik hou van je´´
Zei ik toen tegen hem.
´´zielsveel´´
Ik begon hem te kussen.
Darren ondersteunde Sally.
´´Gaat het´´
Vroeg hij bezorgt.
Hendrik was heel vrolijk.
´´Haast niet pijn doen´´

Noah knuffelde Elisa.
"Ik hou ook zielsveel van jou !" zei hij en keek haar in haar ogen aan. Hij begon Elisa terug te kussen en bleef kussen.
Sally knikte.
"Ja, het is alleen nogal een verrassing !" zei ze. Een tijdje bleef ze hem zwijgend aankijken en toen verscheen er een glimlach op haar gezicht.
"Ja, ik wil met je trouwen !"
"Mooi zo !" zei ik tegen Hendrik. "Zullen we nu bij Nico op bezoek gaan?" vroeg ik en keek hen beurtelings aan.

Ik keek hem aan.
''Ik ben zo blij dat jij van me houdt''
Zei ik toen.
''Ik heb veel geluk met jou''
Ik begon te gapen.
Darren begon te stralen.
''Echt waar''
Hendrik knikte vrolijk.
''Nico bezoek''

Het was een lange tijd later.
Ik tilde Charisa op uit haar bedje en liep met haar naar beneden.
"Ric, we moeten gaan, de les begint zo !" riep ik en zette Charisa o pde bank. "Ik ben zo terug, lieverd !" zei ik en liep terug naar boven. Ik haalde Hendrik uit bed, kleedde hem aan en liep met hem naar beneden toe.
Noah zat aan de ontbijttafel en smeerde een boterham voor Esther.
Nico was boos.

Ik kwam naar beneden gelopen.
''Heb ik nu alles?''
Vroeg ik aan mezelf. Ik ging alles nog na.
''Gelukkig ik heb alles.''
Ik had Charlotte vast en ging zitten en zag dat Nico boos was.
''Nico wat is er lieverd?''
Vroeg ik aan hem.

Nico keek naar de boterham op zijn bord.
"Nico niet willen choco !" zei hij boos.
Noah keek boos naar Nico en gaf Esther haar boterham.
"Alsjeblieft !"
"Dankje !" zei Esther en begon te eten.
"RIC !" riep ik nog een keer ongeduldig.
"Kom je?"

Ik keek naar Nico.
''Eet eerst die maar op en als je nog honger hebt mag je daarna een broodje met iets anders''
Zei ik toen tegen hem.
''Maar eerst deze op eten''
Ric liep naar beneden toe.
''Ja ik ben er''
Zei hij toen tegen An en gaf haar een kus.

Nico keek nog bozer.
"Nee, Nico niet hebben !" zei hij en duwde zijn bord een eindje van zich af. Met een boze uitdrukking bleef hij voor zich uit kijken.
Charlotte vond het erg grappig en begon te lachen.
Esther at gewoon haar boterham op en keek noch naar Nico, noch naar Charlotte.
Ik gaf Ric een kus terug.
"HEy !"

Ik keek naar Nico.
''Dan krijg je niets''
Zei ik toen streng tegen Nico.
''We moeten zo weg''
Zei ik toen tegen Noah.
''Anders komen we te laat''
''Hey'' Zei Ric vrolijk tegen An.

Noah keek even naar Nicolaas en smeerde toen een boterham voor zichzelf.
Nicolaas begon te huilen.
"Wel ! Andere !" riep hij. "Mama !" Hij begon harder te huilen toen hij zag dat Charlotte met hem moest lachen.
An keek Ric zenuwachtig aan.
"Ik hoop maar dat ik een goede uitslag heb van de test !" zei ze en draaide zich om om Charisa en Hendrik op te pakken.
"Zullen we snel eten?"

Ik keek naar Nico.
''Dan moet je eerst die opeten''
Zei ik streng.
''Anders krijg je niets''
Ik keek naar Noah.
''Ik hoop dat ik die test goed had gemaakt''
Ik was erg zenuwwachtig.
Ric knikte en maakte brood klaar.

Nicolaas veegde zijn tranen weg en t rok boos het bord terug naar zich toe. Hij begon de boterham op te eten. Toen hij die op had, keek hij zijn moeder aan.
"Nu andere !" zei hij op een kwade, bevelende toon.
Noah glimlachte naar Elisa.
"Vast en zeker wel !" zei hij. "Je hebt er hard genoeg voor gewerkt !"
CHarlotte gaf haar moeder een kusje.
Ik zette de kinderen aan tafel.