Een magie-vrij leven

'"Waalom?" vroeg Esther toen nog een keer.
"Waalom mama stlaks dikkel?"
Nicolaas sprong van de stoel af en klom er weer op.
"Ok, dan nemen we die niet !" zei ik hem en deed hem zijn gewone kleren weer aan.
"Wil je nog kijken naar kleren in deze winkel of alleen nog maar in een andere winkel?" vroeg ik hem en liep het pashokje weer uit.

Ik glimlachte.
''Mama heeft een baby in de buik.''
Vertelde ik haar toen.
Hendrik schudde zijn hoofd.
''hendlik wil knuf''
Zei hij toen.
''Knuf kopen''
Vroeg hij aan zijn moeder.

Esther keek haar moeder verbaasd aan.
"Baby?" vroeg ze erg verbaasd.
"Daal?" Ze wees naar haar moeders buik en kon het niet geloven. Ze schudde haar hoofd.
"Niet kannen !"
Ik keek naar Hendrik.
"Ja, maar we meoten eerst wachten tot iedereen klaar is !" legde ik hem vriendelijk uit en ging het shirt dat hij niet leuk vond wegleggen.

Ik keek glimlachend naar Esther.
''Het is wel zo''
Zei ik vrolijk.
''Mama heef jullie broertje of zusje in haar buik''
Vertelde ik.
Ik liep het Pashokje uit.
''Zullen we zo naar speelgoed en knuffels kijken.

Esther was zo verbaasd dat ze haar moeder zwijgend volgde. Ze liep naar Nico toe.
"NIco, mama baby buik !" vertelde ze.
Hij keek van Estrher naar zijn moeder en schudde zijn hoofd.
"Niet ! Niet kunnen !"
Ik keek naar Hendrik.
"Ik denk dat er hier al zeker iemand is die daarmee akkoord is !" zei ik vrolijk.
Nico hoorde.
"KNUF !"

Ik betaalde de kleren.
''Zo ik ben klaar.''
Zei ik.
''ben jij ook klaar An.''
Hendrik sprong op en neer.
''Ja knuf kopen''
Zei hij.

Ik betaalde ook en knikte.
"Ja, ik ben er ook !"
Toen liep Noah naar de kassa en betaalde de jurk die Elisa niet had willen kopen.
Vrolijk keek ik naar Hendrik.
"Ja, nu gaan we een knuf kopen !"
Nicolaas liep naar zijn zusje en begon rondjes om haar heen te lopen.
Esther vond het niet leuk en begon te huilen.

Ik had niet gezien wat Noah deed.
''Nico niet doen''
Zei ik tegen Nico.
''esther vindt dat niet leuk''
Ik tilde Esther op.
''Kom we gaan naar speelgoed kijken''
Ik gaf haar een kusje.

Nico stopte en wilde de winkel uitlopen, maar ging helemaal scheef en viel toen hard met zijn hoofd tegen de muur aan. Hij begon te huilen.
"AU !"
Noah zou het Elisa pas later vertellen omdat hij het haar als een verrassing straks wilde geven.
Esther stopte met huilen toen ze een kusje kreeg van haar moeder.
"Ja, knuf !"
Ik volgde met hendrik en keek vrolijk naar hem.

Ik zette Esther neer en liep naar Nico.
''Lieverd gaat het''
vroeg ik bezorgt.
"'Dat komt omdat je al die rondjes liep''
Ik knuffelde hem en gaf een kusje.
Hendrik keek toe.
''Gaan nu''
Vroeg hij.

Nicolaas snikte nog wat na.
"Au daan!" zei hij en voelde over de plek op zijn hoofd die al een bult begon te worden.
Esther keek bezorgd naar haar broertje.
"Ja, we gaan als NIco niet meer au heeft !" zei ik.
Nicop hoorde het en zei snel.
"Nico niet meel au !" Hij wilde al naar buiten lopen.
"Nico knuf willen..."

Ik keek Nico aan.
''Weet je het zeker''
Ik gaf een kusje op de bult.
''Dan gaan we.''
Ik zette Nico neer.
''Kom''
Ik ging naar buiten.

Nico knikte maar, maar eigenlijk deed het nog wel heel veel pijn. Hij voelde de hele tijd aan zijn hoofdje. Hij knikte en liep achter zijn moeder aan.
"Kom !"
Esther huppelde achter haar moeder aan.
"Knuf !"
Ik liep met Hendrik ook naar buiten toe en keek om me heen.
"Waar is hier een speelgoedwinkel?"

Ik keek rond.
''kijk daar is een''
Zei ik.
''Laten we naar die toe gaan''
Stelde ik voor.
''Vinden jullie dat goed''

Ik knikte.
"Ja, dat vind ik goed !"
Esther knikte.
"Ja, el heen gaan !" riep ze uit.
"Esthel dolfijn knuffel !"
Nicolaas wreef nog altijd over zijn hoofd.
"Au doen !" zei hij zachtjes tegen zichzelf.

Ik hoorde het.
''Nico gaat het echt''
vroeg ik heel bezorgt.
''Doet het echt geen au meer.''
Ik was erg bezorgt.
''Eerlijk wezen''
Zei ik tegen hem

Hij bleef staan en keek zijn moeder aan.
"Wel au doen...", zei hij heel erg zachtjes. Hij begon hard te huilen en haalde zijn hand van zijn bult af.
Esther bleef ongeduldig staan.
"WIllen gaan !" zeurde ze.
Ik bleef ook staan en keek onzeker naar Nicolaas.
Noah kwam bij ELisa en Nico staan.

Ik keek Noah aan.
''Ik wil met hem naar de dokter.''
Zei ik.
''De pijn had al weg moeten zijn''
Ik werd erg bezorgt.

Nicolaas hoorde het en werd bleek.
"Neenee, niet meel au doen !" zei hij snel en schudde met zijn hoofd dat nog meer pijn deed waardoor hij terug begon te huilen.
"NIco niet doktel willen !"
Ik knikte.
"Zullen we meegaan?"
"Ja, misschien is dat wel het beste !" zei Noah.

Ik knikte.
''Ja is goed An.''
Zei ik.
"'Kun je ons erheen orben.''
Vroeg ik toen aan haar.
"'De dokter zorgt dat je Au weg gaat''
Zei ik tegen Nico.

"Maal Nicolaas knuf willen !" brulde hij huilend.
"Niet doktel gaan willen !"
Ik zorgde dat iedereen me vast had en orbde toen we ergens waren ongezien naar een plek vlak bij de dokter.
"Kom !" Ik nam Hendrik op. Ik begon toen op het gebouw af te lopen.
Noah pakte Esther op en volgde.

Ik tilde Nico op.
''We kijken straks na een knuf''
Zei ik en hinkelde zo goed mogelijk de anderen achterna maar ik viel.
''Auuuu''
Ik had me bezeert.
''Nico gaat het''
Vroeg ik heeel bezorgt.

Nico knikte.
"Ja, Nico niet au daan, mama wel?"
Ik draaide me om en rende terug naar Elisa en hielp haar overeind.
"Gaat het ? Waar zijn je krukken? Sorry ik was vergeten dat je niet zo snel kon stappen, het spijt me echt heel erg !"
Noah kwam ook toegelopen.
"Gaat het?"

Ik trok even een pijnlijke gezicht.
''Ik had allebei krukken in 1 hand omdat ik Nico vast had.''
Zei ik en trekte weer een pijnlijke gezicht.
''Volgens mij is er iets met me enkelbanden.''
Zei ik tegen hun.
''Het doet heel erg pijn''
Vertelde ik.

Noah nam Nicolaas over en voelde zich erg schuldig.
"Sorry !"
Ik was ook rood geworden en schaamde me omdat ik haar niet had geholpen.
"We zijn nu toch bij de dokter, dan kan je het eens zeggen !" zei ik.
"Ik hoop maar dat het niets te erg is !" zei ik haar.
Nicolaas huilde niet meer.
"Mama ook au daan?"