Een magie-vrij leven

Maria was helemaal in shock maar toen ze zag dat haar vader HAAR MOEDER wilde neerschieten werd ze plots razend en liet hem hard naar binnen vliegen.
Verbijsterd bleef ik even staan en dan orbde ik met mijn zusje en moeder naar ons huis in de woonkamer. Ik gaf Maria aan mijn moeder en keek bezorgd naar mijn zusje.
"Gaat het wel met haar?" vroeg ik onzeker.
Maria staarde voor zich uit en legde haar hand tegen haar wang aan.
"Au !"

Paige hield Maria goed vast'.
''Doet je wang pijn lieverd''
Zei Paige bezorgt.
''Hoe komt dat''
Vroeg Paige aan Maria.
''Heeft je papa je au gedaan.''
Vroeg ze bezorgt

Ik keek naar mijn zusje.
Maria begon terug te huilen.
"Papa au daan !" huilde ze en klemde zich vast aan haar moeder.
"Papa mep geeft Malia !" huilde ze erg hard en legde haar handje tegen haar wang.
"Au doen !"
"Kunnen we het niet helen?" vroeg ik onzeker aan mijn moeder en werd erg woedend op Gordon. "Kan hij ons nooit alleen blijven ? !"

Paige werd woedend toen ze hoorde wat Gordon gedaan had.
''Hij heeft wat gedaan.''
Ze werd erg woedend.
Ik zal hem krijgen, hij moet met zijn handen van me kinderen afblijven.
Dacht Paige.
''Het komt allemaal goed''
Paige knuffelde Maria.

Maria keek haar moeder aan.
"Kusje mam, au doen !" zei ze met tranen in haar ogen.
Ik keek naar mijn moeder en zusje en zei.
"Ik ga terug ! Daag !" Ik orbde weg , maar orbde helemaal niet naar mijn hotelkamer,m aar naar Gordon's huis. Ik liep op hem af en greep hem bij zijn keel.
"Als je nog één keer in de buurt van mijn zusje of moeder of wie dan ook van mijn familie komt, dan zweer ik je dat je zult wensen dat je nooit geboren was !"

Paige gaf een kusje op Maria haar wang.
''Doet het al minder pijn.''
Vroeg Paige aan Maria.
''Papa zal je nooit meer au doen''
Zei Paige.
''Ik beloof het je''
Zei Paige heel serieus.

Maria dacht even na en knikte.
"Een klein beetje ! Nog kusje dan weg !" Ze keek haar moeder aan.
"Nooit meel?" vroeg ze toen onzeker.
"Molgen speeltuin ?" vroeg ze toen.
"Hen telug, speeltuin molgen?"
Ik gaf Gordon een harde mep, draaide me om en wilde weglopen.
Woedend greep Gordon naar zijn geweer.

Paige gaf Maria nog een kusje.
''Nooit meer''
Zei Paige.
''Ik beloof het je''
Paige knuffelde Maria.
''Ja we gaan morgen naar de speeltuin.''
Paige knikte.

Maria glimlachte blij en legde geeuwend haar hoofd tegen haar moeders schouder.
"Malia moe !" zei ze toen.
Henry kwam naar Paige en Maria toegelopen.
"Alles in orde?" vroeg hij onzeker.
Ik wilde wegorben toen ik plots een pijn voelde in mijn schouder. Ik viel op de grond en snakte naar adem. Gordon kwam op me afgelopen en trok me overeind.
"Nu heb ik ten minste iemand anders om te ruilen !" gromde hij woest.

Ze keek naar Maria.
''Ga maar lekker slapen lieverd.''
Zei ze tegen Maria.
''Ja nu gaat het wel''
Zei Paige tegen Henry.
''Zolang jullie ok zijn.''
Paige kuste Henry.

Maria keek aar moeder weer aan.
"In bed mama Hen !" zei ze toen en probeerde wakker te blijven.
Henry kuste Paige terug.
"Ik ben ok en Maria ziet er ook wel in orde uit..."
Gordon sloot me op en grijnsde blij.
"Nu nog een brief schrijven en die bij Paige laten verschijnen..." Hij pakte pen en papier en schreef een nieuwe brief.

Paige knikte haar hoofd.
''ja je mag bij mama en Henry in bed''
Ze knuffelde Maria even.
''Ik ben blij dat jullie in orde zijn.''
Zei Paige.
''Anders zou ik het mezelf nooit vergeten.''
Zei ze nog.

Maria glimlachte blij en viel toen tegen haar moeders schouder in slaap.
Cico schemerde naar beneden.
"Mama, Cico bang !" zei hij.
Gordon had de brief geschreven en dacht na.
"Misschien moet ik nog wachten zodat ze An niet meer kunnen redden !"
Ik bekeek mijn wonde en drukte mijn hand hard tegen de wonde. Ikvloekte.
"Waarom ben ik ook zo stom om hierheen te komen?"

Paige keek naar Maria.
''Ik ga haar instoppen''
Toen zag ze Cico.
''Waarom ben je bang lieverd''
Vroeg Paige aan Cico.
''Je hoefd nergens bang voor te zijn''
Zegt ze.

CIco huilde.
"GOldon Malia pijn daan ! Cico niet wilt !" huilde hij.
Maria sliep en hoorde CIco niet.
Henry pakte Cico op.
"Gordon komt niet meer terug hoor !"
Ik ging tegen de muur zitten en probeerde het bewustzijn niet te verliezen, maar het lukte me niet erg goed.
Gordon waaide met de enveloppe.

Paige liep naar boven toe en stopte Maria in.
''Weltrusten lieverd''
Zei Paige heel zachtjes.
''Slaap lekker''
Ze liep weer naar beneden toe.
''Ik ben er weer''
Zei ze.

Maria sliep en hoorde haar moeder niet.
Cico was al weer een beetje gekalmeerd. Henry glimlachte naar Paige en kuste haar.
"Gaat het lieverd?"
Ik begon te trillen en zei zachtjes.
"Mama, help..."
Gordon grijnsde en liet de brief verdwjinen naar PAige toe. Dan liep hij naar mij toe, opende de deur, trok me overeind en gooide een drankje op de grond. We verdwenen.

Ze knikte.
''Ja het gaat nu wel''
Ze zag opeens een enveloppe verschijnen.
''Nee he.''
Ze pakte de enveloppe op.
''Ik durf hem niet open te maken.''
Zei Paige tegen Henry.

Henry pakte de enveloppe aan.
"Maar wie zou hij dan hebben?" vroeg hij onzeker en keek Paige angstig aan.
Cico begon terug heel erg hard te huilen.
Ik probeerde los te komen van Gordon, maar hij bleef me goed vasthouden.
"Laat me gaan, idioot !" riep ik en zag dat hij nog kwader werd. Hij gooide me hard tegen de muur aan en liep op me af.
"Zwijg !"
"Ik luister niet naar gekken !" riep ik en spuwde in zijn gezicht. Hij gaf me een harde mep in mijn gezicht. Geschrokken zweeg ik.

Paige dacht diep na.
''Hij zou toch niet''
Ze schudde haar hoofd.
''Nee dat kan niet''
Zei Paige bezorgt.
''Wat als hij An heeft.''
Zei ze paniekerig.

Henry werd bleek en schudde zijn hoofd.
"Nee.. ze.. nee..." Hij zweeg.
"Hoe kunnen we het weten?"
Cico begon nog harder te huilen.
Ik keek om me heen en zag dat we op Magicschool waren. Ik glimlachte opgelucht en riep toen plots.
"MAMA !" Gordon werd woedend en gaf me opneiuw een mep en duwde me op de grond neer.
"Als ze komen ben je eraan !" zei hij en richtte het pistool op me.

Paige kijkt Henry aan.
''An roept me''
Ze kijkt Henry aan.
''Ze is op Magicschool''
Ze orbt er gelijk heen.
''An ben je hier''
Vroeg ze.

"Voorzichtig !" zei hij en zag Paige wegorben.
Ik begon te trillen van schrik en durfde me niet te bewegen toen Gordon, die me bij mijn arm had en het pistool op mijn hoofd had staan, woest zei.
"Ga weg, Paige, tenzij je MAria bij hebt en aan mij geeft !"
Ik sloot mijn ogen en probeerde rustig te blijven ademhalen. In gedachten zei ik tegen mijn moeder.
Ja, ik ben hier.... Maar je moet gaan, hij heeft een pistool !
Gordon wachtte ongeduldig op antwoord.

Ze schudde haar hoofd.
''Nee ik ga niet weg''
Ze orbte het pistool in haar handen.
''Laat haar gaan''
Ze richte het pistool op Gordon.
''Ik zei laat haar gaan''
Zei ze woedend

Gordon grijnsde.
"Wil je het zo spelen?" Hij trok me overeind en zorgde dat als mijn moeder zou schieten, ze mij zou raken.
"Schiet dan !" zei hij grijnzend.
Ik sloot bang mijn ogen en probeerde weg te komen.
"Blijven staan jij !" zei Gordon woedend en hield me nog steviger beet. Dan keek hij Paige weer aan.
"Nou, waar wacht je op?"