Een magie-vrij leven

Ik keek trots naar Esther.
''Nicolaas, Esther hoeft niet weg je kan ook komen liggen tussen Noah en mij aan de andere kant.''
Ik glimlachte naar Nico.
''Kom je hier liggen''
vroeg ik hem vrolijk.
''Ja, An ik ben er nog, ik weet niet wat je met Thomas moet, misschien kun je met hem erover praten.''
Hendrik sprong telkens heel hoog maar ineens viel hij van het bed af aan de kant waar zijn moeder niet zit, hij begint erg hard te huilen.

Nicolaas knikte toen blij en kroop over zijn moeder. Hij duwde Noah een beetje opzij zodat hij kon gaan liggen en lachte vrolijk.
"Nico tussen mama en papa liggen !" zei hij en gaapte. Dan draaide hij zich op zijn zij en nestelde zich tegen zijn moeder aan. Noah keek blij verrast Elisabeth aan toen nicolaas hem papa noemde.
Van schrik wierp ik mijn mobiel uit mijn hand en sprong van mijn bed af. Ik rende naar hem toe en tilde hem van de grond. Dan zette ik hem op bed en ging op mijn knieën zitten terwijl ik hem in grote paniek aankeek.
"Hendrik, waar heb je pijn?" vroeg ik angstig en vergat bijna adem te halen.
Ik had hem niet zo hoog mogen laten springen ! Ik vergeef me dit nooit als hij er iets aan over houdt !

Ik keek trots naar me kinderen.
´´ja je ligt lekker tussen papa en mama´´
Vrolijk keek ik Noah aan toen ik dat zei.
´´En papa en mama houden van jullie.´´
Hendrik keek zijn moeder huilen aan.
´´Hendlik pols au.´´
Zei hij door het huilen heen.

Nicolaas geeuwde in zijn slaap en kroop steeds dichter tegen zijn moeder aan. Noah was erg vrolijk en geeuwde toen ook.
"Ik denk dat ik ook maar eens ga slapen !"
"Oh help !" zei ik bang en probeerde het te helen, maar toen het niet lukte, bleef ik hem in paniek aankijken.
"Hendrik, lieverd, blijf even zitten, ok?" zei ik en ging op zoek naar mijn mobiel.
"Mama?" vroeg ik toen ik mijn mobiel gevonden had en ging weer op mijn knieën voor Hendrik zitten terwijl ik wat traantjes bij hem wegveegde.

Ik knikte vrolijk naar Noah.
´´Ok papa, ik ga ook slapen´´
Ik deed me ogen dicht en na een tijdje viel ik in een diepe slaap.
´´auauauauauau´´
Hendrik zijn pols was gebroken en deed erg veel pijn.
´´Ja An watt is er gebeurt je was ineens weg. Er is toch niets met jou of Hendrik.´´
Vroeg paige erg bezorgt.

Noah glimlachte en viel al meteen in slaap. Ik keek angstig naar Hendrik en was zo in paniek dat ik niet wist wat ik moest doen.
"Jawel, hij is van bed gevallen en zijn pols doet pijn ! Ik weet niet wat ik nu moet doen !" vertelde ik en paniek en probeerde niet te gaan huilen. Ik tilde Hendrik op.
"Rustig liefje, het komt allemaal goed, lieverd, het komt allemaal goed ! Het komt echt allemaal goed !" zei ik en wachtte op antwoord van mijn moeder.
"Shhh !" zei ik en gaf hem een kusje op zijn hoofd.

Na een tijdje werd ik weer wakker en stond ik op en zorgde dat ik niemand wakker zou maken.
´´Ik ga denk ik maar even wat lezen, op het balkon´´
Ik pakte een boekje en ging op het balkon zitten te lezen.
´´Wat is het weer heerlijk ja´´
Paige dacht na.
´´An ik denk dat je met hem naar de dokter toe moet en naar zijn pols moet laten kijken.´´
Ze wachte op An haar antwoord.

Ik trilde van angst en wilde graag dat mijn moeder hier was.
"Maar ik weet hier geen dokter zijn !" zei ik helemaal in paniek. DOor mijn paniek had ik mijn krachten niet goed onder controle en orbde ik mijn moeder naar me toe. Ik had niet door dat Elisabeth op het balkon. TOen ik mijn moeder zag verschijnen, gaf ik een gil van verbazing.
Nicolaas sliep verder, maar merkte in zijn slaap dat zijn moeder er niet was. Hij dacht dat ze wat opgeschoven was en schoof zelf op tot hij tegen Esther lag en sliep tegen haar lekker verder.
"Mama !" zei hij in zijn slaap.

Ik was nog lekker me boek aan het lezen, ik had niet door wat er gebeurde bij An, na een tijdje viel ik in slaap.
"hhhmmmmmm''
Het boek viel uit me handen.
''Oma hier''
Huilde Hendrik, toen hij zijn oma zag.
''Oma, Hendlik au pols.''
Huilde hij.

Noah werd wakker, maar wist niet waar hij wakker van geworden was. Plots merkte hij, toen hij opzij keek, dat Elisa niet meer op bed lag. Meteen stond hij op en ging op zoek naar haar. Hij vond haar op het terras.
"Hier ben je !" zei hij met een glimlach en merkte toen pas dat ze sliep. HIj glimlachte en rekte zich uit.
Ik keek opgelucht mijn moeder aan omdat ik wist dat zij altijd wel wist wat te doen.
"Sorry...", zei ik wat onzeker,m aar meende het eigenlijk niet omdat ik blij was dat ze er was.

Na een tijdje werd ik wakker en ik zag Noah bij me staan.
''Hey lieverd, had ik je zostraks wakker gemaakt.''
Ik glimlachte vrolijk naar An.
''Geeft niet An. Moet ik met Hendrik naar de dokter orben, dat ik hem daarna hier weer heen orb.''
Ze keek An aan.
''Of we kunnen met zijn drieen gaan.''

Noah geeuwde en schudde zijn hoofd.
"Nee, hoor, lieverd !" Hij liep dichter naar haar toe en boog zich voorover en gaf Elisa een zoen. Daarna ging hij naast haar op een stoel zitten.
Ik keek naar mijn moeder en dacht even na.
"Ik wil heel erg graag mee, mama ! " zei ik dan.
"Moet ik eerst tegen Elisabeth gaan zeggen dat ik met Hendrik naar de dokter ga?" vroeg ik haar en keek van Hendrik naar mijn moeder en gaf Hendrik dan aan mijn moeder.

Ik zoende Noah terug, toen Noah naast me ging zitten, stond ik op en ging bij hem op schoot liggen.
''Het is hier mooi en rustig''
Ik keek hem glimlachend aan en zoende hem
''Slapen de kinderen''
Paige dacht na.
''ja ik denk dat je het haar wel het beste kunt vertellen, anders denkt ze dat er wat gebeurt is, als ze je niet kan vinden.''
Paige probeerde Hendrik te troosten.

Ik knikte wat afwezig en voelde me vreselijk omdat ik Hendrik op het bed had laten springen en voelde me dan ook een slechte moeder. Met tranen in mijn ogen orbde ik naar Elisa's kamer voordat iemand mijn tranen zou zien. In haar kamer slikte ik de tranen weg en keek om me heen om te zien waar ze was. Ik zag enkele Esther en Nicolaas die op bed lagen te slapen. Toen zag ik dat de deur naar het balkon openstond.
Noah knikte.
"Ja, ze slapen !" zei hij vrolijk en gaf haar een zoen terug en legde zijn armen om haar middel heen en trok haar nog wat dichter naar zich toe.

Ik keek Noah vrolijk aan.
''Niemand kan ons hier verder zien''
Zei ik verleidelijk tegen Noah en ik kuste hem met veel liefde.
''Ik hou van je.''
Paige keek Hendrik lief aan.
''Alles komt goed we gaan zo naar de dokter toe.''
Ze knuffelde hem

NOah knikte vrolijk terug en ging met zijn handen onder Elisa's t-shirt en begon haar te strelen.
"Ik hou ook van jou !"
Ik begon op de deur af te lopen en liep het balkon op. Ik zag Elisa en Noah en deed even onzeker een stap naar achteren.
"Eh... sorry voor het storen !" zei ik en werd knalrood. Ik keek naar mijn schoenen terwijl ik op antwoord wachtte. Esther werd boos in haar droom omdat iemand haar broertje aan het pesten was.

''Hmm dat voelt lekker.''
Ik zag ineens An.
''Hey An, het geeft niet, is er iets.''
Vroeg ik erg bezorgt aan haar.
''Er is toch niet iets met Hendrik''
Ik werd nog bezorgder.
''Rustig maar Hendrik.''
hendrik werd weer wat rustiger.

"Jawel !" zei ik en mijn ogen vulden zich weer met tranen.
"Hij is van het bed afgevallen en zijn pols is waarschijnlijk gebroken... Ik kwam zeggen dat ik even met mijn moeder met hem naar de dokter ga...", zei ik zonder nog iemand aan te kijken. Noah werd een beetje rood en keek van An naar Elisabeth.
Esther werd plots zo boos in haar slaap dat in haar hand een vuurbal verscheen. Nicolaas die vlak bij haar en haar hand lag, werd wakker toen hij de vuurbal tegen zijn huis voelde branden en begon heel erg hard te huilen.

Ik knikte naar An.
''Ok hopelijk is het minder erg dan.''
Ik hoorde Nico huilen en ik liep naar hem toe en toen ik zag wat er was tilde ik hem snel bij Esther weg en probeerde Esther wakker te maken.
''Esther word wakker.''
Ik keek Nico aan.
''ben je gewond lieverd.''

Ik knikte en hoorde toen Nicolaas huilen. Noah sprong op en rende achter Elisabeth aan. Ik volgde hen ook.
NIcolaas keek naar zijn schouder die erg verbrand was en bleef oorverdovend huilen. Esther werd wakker door haar moeder, maar ook door Nico's gehuil.
"Wat is er?" vroeg ze en de vuurbal verdween en ze wreef in haar oogjes terwijl ze iedereen in de kamer onzeker aankeek.
"Pijn !" zei Nicolaas huilend.

Ik zag Nico zijn schouder en zag dat die erg verbrand was.
''Rustig maar lieverd het komt goed.''
Ik keek An aan.
''An mag ik en Hendrik met jullie mee naar de dokter, Noah wil jij met An praten over wat er gebeurt is.''
Als hij er iets aan overhoud dan vergeef ik het mezelf nooit, ik had beter op hun moeten letten.
''Alles komt goed lieverd''
Ik probeerde hem te troosten

Ik knikte.
"Ja, kom !" Ik orbde met hen naar mijn moeder terug.
"Nico moet ook mee, mama !" Ik keek naar Hendrik en glimlachte opgelucht toen ik merkte dat hij rustiger was.
Noah knikte nog en begon Esther te vertellen wat er gebeurd was. Esther was heel erg in paniek.
"Ikke Nico pijn?" Er sprongen tranen in haar ogen omdat ze haar broertje niet wilde pijn doen. Ze schemerde weg.

''Nico is erg gewond aan zijn schouder.''
Zei ik in paniek tegen paige.
''Ok laten we dan maar snel gaan.''
Zei Paige. Ze orbte met ons naar een dokter toe. Uiteindelijk waren we aan de beurt.
''Hendrik heeft een gebroken pols, het moet gegipst worden.''
Zei de dokter, daarna
''Auuu''
Hendrik was aan het snikken, Nico werd nu onderzocht.

Ik sloot mijn ogen even en drukte mijn hand tegen mijn voorhoofd. Ik probeerde mijn oren af te sluiten voor het gehuil van Hendrik. Nu begon Nicolaas heel erg hard te huilen en probeerde weg te gaan van de dokter.
"Mama !" huilde hij.
"Dokter stout ! Nico pijn !" huilde hij erg hard.
Esther was bang dat haar moeder boos was en was ook verdrietig omdat ze haar broertje pijn gedaan had en vond dat ze slecht was en dus een demon.
"Papa?"

Ik tilde Nico op.
''De dokter gaat je van de au afhelpen lieverd.''
Ik ging op de bahandel stoel zitten en zette Nico op me schoot.
''Mama is hier bij je.''
Ik keek toe toen hij geholpen werd.
''Je bent een flinke jongen hoor lieverd''
Zei ik trots.