De afname van de kinderen

Ik begon te snikken.
''Het is wel waar''
Zei toen.
''Anders was ik ze niet kwijt''
Ik begon te huilen.
Patricia knikte.
''Ok''

Ik schudde mijn hoofd met tranen in mijn ogen.
"Dat is niet waar!" zei ik.
"Dat klopt niet!" Ik omhelsde haar.
"Elisa, ik ben mijn kidneren ook kwijt, maar we mogen zo niet denken, dat mogen we echt niet!"
Piper liep naar beneden.
"paige, jij ook meekomen he!"

Paige knikte.
''Ík ben er al''
Zei ze toen.
Ik bleef huilen.
''Ik voel me zo slecht.''
Huilde ik.
''Wat moet ik nu toch.''

Ik hield Elisa goed vast.
"VOlhouden denk ik", zei ik zachjtes.
"We kunnen misschien proberen de kinderen terug te krijgen zodat je minder aan Noah hoeft te denken?"
Piper glimlachte.
"Mooi !"z ei zze en keek Paige aan.
"Kan jij de INgredienten nemen?"

Ze knikte
''Ja is goed'''
Ze deed het
Ik bleef huilen.
''Ik weet het niet meer''
Ik knikte toen.
''ok''

Piper glimlachte
"Dankje, Paige!" zei ze
"Echt bedankt!"
Ik knuffelde Elisa.
"We moeten hen terugkrijgen!" zei ik.
"Het zin onze kinderen!"
Ric knikte ook.

Ik knikte.
''Ja''
Zei ik toen en keek haar aan.
''Maar hoe''
Paige glimlachte.
''Graag gedaan.''
Patricia stond er onzeker bij

Piper wenkte haar.
"Kom, ik zal je zeggen wat je moet doen!" zei ze vriendelijk en gllimlachte ook even naar Paige.
"Het komt allemaal goed!" ze ize toen.
Ik zuchtte.
"Geeni dee" Ik zweeg even."
We moeten bewijzen dat we wel voor hen kunnen zorgen!"

Ik knikte.
''Ja''
Zei ik toen.
Patricia ging bij haar staan.
''Ok is goed''
Ze was erg onzeker.
Paige glimlachte terug.

Piper legde haar arm om de schouder van het meisje heen en wees naar een ingredient.
"Doe daar maar één eetlepel van erin!" Piper knipoogde naar PAige." Dit doet me eraan denken toen ik het jou moest leren!"
Ik knikte.
"maar hoe?" vroeg ik toen.
"Ik weet het niet"

Ik bleef liggen.
''Ik weet het ook niet''
Zei ik toen.
Patricia knikte.
''Ok''
Ze deed het
''Zo''

Ik keek naar Ric.
"Heb jij een idee?" vroeg hij.
"Voor wat we kunnen doen?"
Piper knikte.
"perfect!" zei ze met een glimlach en zei toen wat het meisje nog moest doen. Bezorgd keek ze naar Paige."
Gaat het?"

Ik keek Ric aan.
Ric schudde zijn hoofd.
''Ik weet het niet''
Zei hij toen.
''Misschien moet ik dan toch maar me moeder vragen te helpen.''
Hij klonk bang.
Patricia deed het.
Paige knikte.
''Ja het gaat''

Piper zuchtte opgelucht.
"Gelukkig!" Ze concentreerde zich weer op Patricia.
"Goed zo!"
Ik schrok.
"Nee!" zei ik vastbesloten.
"Nooit!" Ik keek hem aan en omhelsde hem."
We vragen mijn moeder om hulp."

Ik keek hem aan.
''We moeten iets doen.
''Ric knikte.
''Ok is goed''
Zei hij toen.
''Gaan we dat nu doen?''
Vroeg hij toen.

Ik keek naar Elisa.
"Goed om het nu te doen?" vroeg ik.
"Of wil je ng even wachten?"
Piper keek.
"het is klaar!" zei ze en begon de drank in kleinere flesjes te doen waarna ze iedereen er één gaf.
"Ok, dit moeten we naar de demon gooien! Laten we hem oproepen!"

Ik knikte.
''Nu doen''
Zei ik toen.
Patricia knikte.
''ok''
Zei ze toen.
''Ja laten we het doen''
Zei Paige.

Ik knikte en stond op van het bed.
"Zullen we haar dan bellen?" Ik nam mijn mobiel.
"Ik zal haar even nbellen, tot zo!" Ik liep de gang op en belde naar mijn moeder.
Piper glimlachte.
"Mooi zo!" zei ze.
"Laten we hem oproepen!" Zel iep naar de zolder.
"Kom op, meisjes!"

Ik ging zitten.
''Ja bel haar maar.
Paige nam op.
''Met Paige'''
Patricia was bang.
''Ik durf niet meer''
Zei ze toen.

Piper omhelsde haar.
"Ik zal Noah vragen of hij je meeneemt naar een veilige plek en dan zullen wij die demon wel verslaan!" Ze glimlachte vriendelijk naar het meisje en keek toen naar het plafond.
"Mag ik hem roepen,"
Ik zuchtte opgelucht.
"Mama, wil je helpen?"

Ik stond op.
''Effe frisse lucht''
Ik ging even naar buiten.
Paige hoorde An.
''Hey An''
Zei ze zachtjes.
''Waarmee?''
Vroeg ze toen.
Patricia knikte.
''Ja''

Ik keek Elisa na.
"Waarom praat je zo zachtjes?" vroeg ik verbaasd aan mijn moeder en keek Ric even bezorgd aan.
"Met het terugkrijgen van onze kinderen", zie ik toen.
"Alsjeblieft?"
Piper glimlachte.
"Noah!"
Hij orbde binnen.

Ik bleef wandelen.
Paige glimlachte.
''Piper is met iemand aan het praten''
Zei ze tegen An.
''Natuurlijk wil ik jullie helpen''
Patricia vond zichzelf een watje.
''Sorry''

Noah keek verbaasd en orbde met haar weg.
"Waarvoor zei je sorry?" vroeg hij verbaasd en dacht het al wel te weten. "Zij doen het al jaren!"
Ik glimlachte.
"Ah ok!" Ik zweeg even.
"Wat moeten we nu doen?" vroeg ik.
"Hoe kunnen we ze terugkrijgen?"

Ik bleef even wandelen.
Paige luisterde naar An.
''We moeten ze aanklagen''
Zei ze toen.
''Zodat jullie de kans krijgen om te laten zien dat jullie fantastische ouders zijn'''
Zei Paige tegen An.
Patricia keek hem aan.
''Ik durf niet eens de dood van mijn vriend te wreken.''