De afname van de kinderen

Noah zuchtte.
"Omdat ..." HIj begon het hele verhaal te vertellen en vond het zo leuk dat ze naar hem luisterde.
Ik knuffelde Elisa.
"Ik ben bij je", zei ik zachtjes.
"En Noah is ook bij je, met zijn gedachten en in je hart!" zei ik tegen haar. "Het kmt allemaal goed!"

Ik bleef huilen.
''Ik wil hier weg''
Zei ik na een tijdje.
Patricia keek hem aan.
''Wat erg''
Zei hij toen.
''Echt erg.''

Ik keek verbaasd.
"Eh ... ok " ik zweeg even.
"Waarheen wil je dan gaan?" vroeg ik zachtjes.
"Naar mij thuis?"
Noah zuchtte.
"ja", zei hij zachtjes.
"Maar anders was ik dood geweest en had ik haar nooit meer kunnen zien... toch niet echt"

Ik knikte.
''Ja''
Zei ik toen.
''Hier blijven doet me veelste pijn''
Ik stond op.
Patricia knikte.
''Ja dat is waar''

Noah zuchtte en liet zic hop bed vallen. Toen keek hij haar aan en zweeg eventjes. "Heb jij geen vriend?" vroeg hij haar toen. "OF heb je geen geluk in de liefde?" vroeg hij onzeker.
Ik knikte.
"Is goed!" Ik orbde met Elisa naar Rics huis. "Oei, wilde je eerst nog enkele spullen meenemen?" vroeg ik toen en werd rood
"dan orb ik ons wel even terug!"

Ik schudde mijn hoofd.
''nee dat hoeft niet''
Zei ik toen.
''Welke kamer mag ik gebruiken.''
Vroeg ik zachtjes.
Patricia schudde haar hoofd.
''Mijn vriend is overleden.''

Ik glimlachte.
"Kom maar mee!" Ik nam haar hand vast en liep met haar naar boven toe. Ik liet har haar kamer zien.
"Is deze goed?" vroeg ik.
"RIC?" riep ik toen om te horen of hij al thuis was.
Noah schrok en ging recht zitten. Snel sloeg hij zijn armen om haar heen en knuffeldeh aar.
"Gaat het?"

Ik knikte.
''Ja is goed''
Zei ik zachtjes.
''Dankje''
Ric hoorde An.
''Wat is er?''
Riep hij terug.
Patricia keek hem aan.
''Het zal wel moeten''

Ik keek haar aan.
"Ben zo terug!" Ik liep naar beneden toe en gaf Ric een kus.
"Elisabeth komt nu al bij ons logerne!" zei ik tegen hem. "Is dat goed voor jou? Ik heb haar de logeerkamer gegeven ..."
Noah keek onzeker.
"Wil je erover praten?" vroeg hij.
"Of niet?"

Ik ging op bed liggen.
''Wat een dag''
Ik had tranen in mijn ogen.
''Hij is vermoord door de demon die mij ook vandaag had aangevallen.''
Ric knikte.
''Ja natuurlijk is dat goed''
Zei hij toen.
''Gaat het een beetje met haar?''

Ik zuchtte.
"Niet echt denk ik", zei ik zachtjes. "Ik ga maar terug naar haar toe want ik maak me echt zorgen om haar!" Ik gaf Ric nog een kus.
"Je kan ook even meekomen?" stelde ik voor en stond al op het punt om teru naar boven te gaan.
Noah schrok.
"Misschien moeten we de hulp van de Charmed-Ones inroepen... die kunne die demon wel verslaan..."

Ik lag al weer te huilen.
''PIEP dag''
Ric keek An aan.
''Ja is goed''
Hij liep mee naar boven.
Patricia knikte.
''Ok''

Noah orbde naar de manor met haar.
"Paige?!" rie phij toen.
"PAige?"
Piper hoorde iemand om Paige roepên en ging ook naar de zolder toe.
Ik liep Elisa's kamer binnen.
"Elisa?" I kzag dat ze aan het huilen was en ging meteen naar haar toe. Ik ging bij haar liggen en omhelsde haar.

Ik bleef huilen.
''Waarom is dit z'n rot dag?''
Vroeg ik toen.
''Ik haat die Elders.''
Paige orbte naar Noah.
''wat is er''
Patricia keek onzeker.

Ik knuffelde Elisa.
"Geen idee, lieverd"
Ric keek bezorgd en ging op het bed zitten
"Wij haten hen ook!" zei hij zachtjes.
NOah keek haar aan en toen Piper binnen kwam, begon hij het uit te leggen."
Dit is dus Patricia!" zei hij.
"Kunnen jullie haar helpen?"

Ik bleef huilen.
''Nu ben ik Noah en mijn kinderen kwijt''
Huilde ik.
Paige knikte.
''Ja we zullen helpen''
Zei ze toen.
Patricia keek hun verlegen aan.

Ik keek onzeker en wist maar half waar ze door moest gaan. Ik was zo blij dat ik RIc nog had.
"Maar niet voor altijd", zei ik zachjtes. "Je krijgt Noah terug en ook je kinderen halen we terug!"
Piper knikte.
"Is goed!" Ze liep naar het boek en begon erin te bladeren. "Kom je even meekijken? dan kan je zeggen welke demon het is"
Noah keek onzeker.
"Ik ben weg, maar houd jullie in het oog en ben er meteeen als jullie hulp nodig hebben, maar ik mag niet riskeren dat Elisa me ziet ... Anders zie ik haar nooit meer..." Hij orbde weg.
Piper keek verbaasd.
"Huh?"

Ik keek hun aan.
''Oja hoe dan?''
Vroeg ik zachtjes.
Paige snapte het niet.
''Euhhh''
Patricia keek mee.
''Dit is hem''
Zei ze bang.

Ik schrok een beetje.
"We gaan bewijzen dat we wel goede moeders zijn", zei ik haar zachtjes, maar had geen idee hoe.
"Sinds wanneer kan Noah orben?" vroeg Piper en keek haar zusje Paige verward aan. Toen keek ze naar het BoS.
"Hmmm die kunnen we verslaan met een drankje!" zei ze vriendelijk en glimlachte naar Patricia.
"We zullen je helpen!"

Ik ging met me rug naar hun liggen.
''Rot dag''
Ik sloot mijn ogen.
Paige haalde haar schouders op.
''Geen idee'''
Patricia keek naar Piper.
''Dankje''

Ik keek verdrietig.
"Sorry", zei ik zachtjes.
"Het spijt me ..."
Piper keek onzeker.
"Wie maakt het drankje?" vroeg ze. ZE keek naar Patricia.
"Heb jij al veel ervaring met magie?" vroeg ze toen vriendelijk aan het meisje. Met haar gedachten zat ze bij Elisa.
Ik moet haar straks eensbellen!

Ik keek naar An.
''Het is niet jou schuld''
Zei ik toen.
''Het is mijn eigen schuld''
Patricia schudde haar hoofd.
''Niet zoveel''
Zei ze zachtjes.

Verbaasd keek ik naar Elisa.
"Hoe bedoel je?" vroeg ik haar.
"Wat is jouw schuld?"
Piper glimlachte.
"Dat geeft niet!" zei ze.
"Wij zullen je wel helpen!"
Noah keek toe.

Ik ging weer naar de muur kijken.
''Ik ben een slechte moeder en vrouw''
Zei ik zachtjes.
Patricia knikte.
''Dankje''
Zei ze toen.
''echt waar''

Even keek ik naar Ric en keek toen weer naar Elisa. Ik legde mijn hand op haar schouder en schudde zachtjes mijn hoofd.
"Elisabeth, dat is niet waar!" zei ik toen op een zachte toon tegen haar en keek wat onzeker omdat ik niet wist hoe ik haar moest overtuigen.
Ric deed een stap dichter naar het bed toe.
"Elisa, dat is niet waar!" zei hij streng.
Piper glimlachte.
"GRaag gedaan!" zei ze. "Kom maar mee, naar de keuken toe..."