De afname van de kinderen

De afname van de kinderen


((Wat: Een maatschappelijk werkster wordt door iemand erop gewezen dat Elisabeth en An niet in staat zijn om goed voor hun kinderen te zorgen en deze dame wil de kinderen dan ook in een pleeggezin stoppen. Wie heeft haar die leugens verteld? Heeft het iets te maken met de plotse opduiking van Ric's moeder? Zijn haar intensies wel oprecht of is ze helemaal niet zo eerlijk? Zal Ric het antwoord op deze vragen op tijd ontdekken, voor de schade te groot is om ongedaan te maken?
Waar: Bij An thuis
Wanneer: Na de Zevende?!
Genre: emoties, spanning, relaties
Wie: Zolang het logisch is, kan iedereen meedoen
Regels: Basisregels.

Beginpost:



Elisabeth en haar gezin waren op bezoek en we zaten op de bank. Vrolijk keek ik iedereen aan en hoorde toen plots een mobiel gaan. Het duurde een tijdje voro ik doorhad dat het de mobiel van Ricardo was.
"Jouw mobiel, RIc! " zei ik tegen hem.
Nicolaas was met Hendrik en Esther aan het spelen, Jane lag in haar vaders armen en Charlotte zat alleen in een hoekje wat te doen.
Noah keek van Jane naar Ricardo.

Ik gaf Noah een kus.
''Ik ga even naar Charlotte.''
Ik ging naar me dochtertje en ging bij haar zitten.
''Hey lieverd, wat ben je aan het doen?''
Vroeg ik toen vriendelijk aan haar.
Ric knikte.
''Ja dat is mijn mobiel.''
Ric nam zijn mobiel op.
''Met Ricardo''

Noah gaf Elisa een kus terug en knikte.
"Is goed !"
Charlotte keek op en haar moeder aan. Ze begon te stralen toen ze zag dat haar moeder bij haar kwam zitte.
Ik keek nieuwsgierig naar Ric en vroeg me af wie hem belde.
"Hallo, Ricardo, i ben het ..." De stem aan de andere kant wachtte enkele seconden, maar zei uiteindelijk.
"Je moeder ..."

Ik knuffelde me dochtertje.
''Mag mama met je mee spelen?''
Vroeg ik toen vrolijk aan haar.
Ric keek verbaast.
''Mam''
Zei hij toen.
''Waar ben je?''

"Eerlijk gezegd", zei zijn moeder en zweeg weer even. "Voor de deur van jouw huis, ik durfde niet zomaar binnen vallen ..."
Verbaasd keek ik Ric aan.
"Je moeder?"
Charlotte knikte.
"Ja !" Ze bleef naar haar moeder kijken.
Verbaasd keek Noah naar Rc.

Ik knuffelde Charlotte weer.
''Wil je met je poppen spelen?''
Vroeg ik toen aan haar.
Ric knikte naar An.
''Waarom nu ineens wel''
Vroeg hij toen onzeker.
''Ik heb al een aantal jaren niets van je gehoord.''

Charlotte schudde haar hoofd.
"Ee !" zei ze toen en bleef haar hoofd schudden. Ze deed haar modn toen weer dicht en bleef naar haar moeder kijken.
Ik was erg nieuwsgierig omdat ik haar nog nooit ontmoet had en zelfs nog nooit gesproken had.
Noah bleef naar Ric kijken.
Ric's moeder zcuhtte.
"het spijt me, lieverd, ik had tijd nodig om alles op een rijtje te zetten, maar ik wil het nu goed maken ..."

Ik keek Charlotte aan.
''Wat wil je dan spelen?''
Vroeg ik vrolijk aan haar.
Ric wist niet of hij dat wel wou.
''Ik moet erover na denken''
Zei hij toen.
''Geef me de tijd''

Charlotte dacht na.
"Eet iet !" antwoordde ze onzeker en was bang dat haar moeder nu weg zou gaan. Daarom stond ze op en sloeg haar armen om haar moeders n ek heen.
"Mama"
"Ok, is goed, bel je me dan?" vroeg Ric's moeder onzeker.
Jane geeuwde.
Ik wachtte ongedulduig tot Ric zou opleggen.

Ik dacht na.
''Wil je straks koekjes maken?''
Stelde ik toen voor.
Ric dacht na.
''Ja dat doe ik''
Zei Ric toen.
''Doei mam''
Hij hong op.

Ik keek Ric aan.
"En?" vroeg ik toen nieuwsgierig. Ik stond p en ging bij hem op schoot zitten en sloeg mijn armen om zij nneek.
"Gaat het?"
Noah keek ook naar Ric.
Charlotte knikte.
"A !"

Ik knuffelde haar weer.
''Dan moeten we nog wel wachten''
Zei ik toen heel vrolijk.
''Dat kunnen we doen als we thuis zijn''
Ik ging met Charlotte bij de anderen zitten.
Ric keek An aan.
''Ja het gaat wel''
Loog hij toen.

Ik gaf Ric een kus
"OK, je zegt het maar als ik ietsm oet doen ..."
Noah had het gevoel dat Ric loog.
Charlotte keke vrolijk naar haar moeder.
"oejes !" probeerde ze teon te zeggen.
Esther kwam naar haar moeder toegelopen met Nico.
"Hendlik mogen logelen?"

Ik dacht na.
''Vraag eerst maar aan An.''
Zei ik toen.
''Als het van An mag dan mag het van mama ook''
Ik keek even naar me buik.
Ric knikte.
''Ja dan zeg ik het''

I kkeek naar Elisa en Nico en Esther. Daarna keek ik naar Hendrik.
"Wil je graag gaan logeren bij hen?" vroeg ik teon aan hem. Ik stond op van Rics schoot en lie pnaar mijn zoontje toe.
"Wil je bij Esther en Nicolaas gaan logeren?"
Noah stond op en ging naast zijn beste vriend zitten.
"Gaat het?" vroeg hij zachtjes zodat alleen Ric en Jane het konden horen.
Charlotte keek zwijgend toe.

Ik bleef even naar me buik kijken.
Ric keek Noah aan.
''Ik zeg toch dat het goed gaat''
Hij stond op.
''Ik neem even wat drinken''
Hij liep naar de keuken en ging daar zitten.
Hendrik knikte.
''Ja logelen, Esther en Nico.''

I kkeek naar Elisa.
"Is er wat?" vroeg ik toen onzeker aan haar. Daarna keek ik Hendrik aan en tilde hem bij me op de schoot.
"Mag het van jou, Elisa?"
Noah keek Ric na.
"Sorry !" zei hij. Uiteindelijks tond hij op en liep met Jane nog steeds in zijn armen naar de keuken.
"Ric, sorryt, maar ik geloof je niet !"

Ik keek An aan.
''Nee er is niets''
Loog ik toen.
''Ja van mij mag het als het van jou mag''
Zei ik tegen An.
Ric zuchte.
''Ik wil er niet over hebben''
Zei hij toen zachtjes.

Noah wiegde Jane heen en weer zodat ze niet wakker werd toen hij dacht dat ze wakker begon te worden.
"Waarom niet?" vroeg hij.
Ik bleef naar Elisa kijken.
"Van mij mag", zeik toen en bleef het gevoel hebben dat er iets met haar aan de hand was, ook al zei ze dat niet.
Je weet toch dat je me alles kan zeggen hé?

Ik keek An aan.
Je wil het niet weten
Ik keek naar de grond.
''Dan komt hendrik logeren.''
Ric keek Noah aan.
''Omdat ik het niet aankan''
Zei hij toen eerlijk.

Bezorgd keek ik naar Elisa.
Toch wel ! Ik ben je beste vriendin en ik wil je helpen en steunen en alles doen dat ik kan, maar dan moet je het me vertellen !
Nicolaas begon van vreugde te dansen.
"Joepie !"
Charlotte keek ezwijgend toe.
Noah omhelsde hem half.
"Wil je erover praten?"

Ik keek An aan.
Niet hiet, laten we naar boven gaan
Ik stond op.
''Ik ben zo terug.''
Ik liep naar boven toe.
''Ik wil er niet over praten''
Zei Ric zachtjes.

Noah keek hem aan.
"Ok, maar je weet me toch te vinden als je erover wil praten hé?" vroeg hij en keek even naar JAne.
Ik knikte.
"Mama gaat met Elisa de spulletjes van Hendrik halen, gaan jullie nog maar fijn wat speen !" Ik stond op en maakte me grote zorgen om Elisabeth. "Kom, we gaan naar boven !"

Ik knikte.
''Ja is goed''
Ik liep naar boven.
''Ik ben zwanger''
Zei ik toen we boven waren.
Ric knikte.
''Ja ik weet het''

Noah glimlachte.
"Mooi zo !" zei hij en knuffelde zijn dochtertje die wakker geworden was.
"Zal ik je alleen lateN?" vroeg hij.
Ik schrok en keek toen blij.
"Proficiat !" zei ik vrolijk en omhelsde haar omdat ik dacht dat ze zwanger was van Noah.
"Het is wel snel, maar ... " Onzeker keek ik haar aan en zweeg.
"Ben je er niet blij mee?"