De afname van de kinderen

Ik keek An aan.
''Het is niet van Noah''
Zei ik met tranen in me ogen.
''Het is van Lucas''
Ik begon te huilen.
''Hij heeft''
Ik kon het niet zeggen.
Ric knikte.
''Ja is goed''

Iks chrok.
"Wat?" vroeg ik verbaasd. Snel sloeg ik mijn armen om haar heen en k nuffelde haar. Ik kon het niet geloven.
"Die kwal !" zei ik boos. Bezorgd keek ik haar aan, maar hield haar nog altijd goed vast. "Weet Naoh het al?"
Noah liep de kueken uit.
Charlotte wilde haar moeder en begon te huilen.

Ik schudde mijn hoofd.
''Nee hij weet het niet''
Zei ik tegen An.
''Ik wil niet dat hij het al weet dat ik zwanger ben van Lucas.''
Ik bleef huilen.
Riç legde zijn hoofd in zijn armen.
''Waarom nu''

Naoh was op zoek naar Elisa omdat Charlotte haar moeder wilde hebben. Jane had hij nog steeds vast. Net toen hij de deur wilde openduwen, hoorde hij wat Elisa tegen mij zei.
"Wat?" riep hij geschrokken uit en zijn goede humeur was meteen heel erg hard gedaald.
Ik schrok en draaide me om. Ik zag de deur opengaan en Noah naar binnen lopen. Snel liep ik hem tegemoet en nam Jane over.
"Ik laat jullie wel even !"
Ric's moeder was erg vredrietig.

Ik schrok heel erg.
''Noah''
Ik was nog aan het huilen.
''Het spijt me zo erg.''
Ik keek naar de grond.
''Ik wou niet, hij''
Ik kon het nog niet zeggen.

Ik liep naar beneden en legde Jane in haar maxicosie. Daarna liep ik naar de keuken toe."
Ric?" vroeg ik bezorgd.
"Gaat het? ben je hier?"
Noah zei nies meer, liep naar haar toe en sloeg zijna rmen om haar heen en knuffelde haar.
"Het geeft niet, schat, ik ben niet boos ! Niet op jou, dan !" Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd."
Ik zal hme !"

Ik bleef Noah goed vast houden.
''Nee ga niet naar hem toe''
Huilde ik.
''Ik wil niet dat hij weet dat ik''
Ik bleef hem goed vast houden.
''Het spijt me zo''
IK bleef maar huilen.
Ric had An niet gehoord.
''Waarom kon ze niet weg blijven?''

"Wie wegblijven?" vroeg ik en ging naast hem zitten. Bezorgd keek ik hem aan en had wel een idee over wie hij het had.
"Je moeder?"
Noah knuffelde Elisa.
"Goed, ik ga niet naar hem toe !" zei hij toen en probeerde haar te kalmeren door haar goed vast te houden.
"Je hoeft hgeen sorry te zeggen !"

Ik bleef erg van streek.
''Ik wil niet zwanger van hem zijn''
Huilde ik hard.
''Maar van jou''
Ik bleef huilen.
''Ik ben maar goed voor 1 ding.''
Het werd me bijna teveel.
Ric schrok.
''An ik euhhh''
Hij wist dat hij niet tegen An kon liegen.
''Ja me moeder''

Ik sloeg mijn armen om Ric heen en knuffelde hem.
"Lieverd, toch !" Ik bleef hem goed vasthouden en probeerde me voor te stellen hoe het moest zijn.
Noah bleef Elisa goed vasthouden.
"Je kan er niets aan doen, het is niet jouw schuld !" zei hij tegen haar en keek verbaasd naar haar.
"Waarvoor bedoel je?"

Ik schudde me hoofd.
''Laat maar''
Zei ik snikkend.
''Ik wil naar huis toe''
Ik keek naar de grond.
Ric hield An goed vast.
''Ik weet niet wat ik moet''

Ik keek hem aan.
"Dat kan ik ook niet voor je beslissen, maar ze is terug ... Misschien meent ze het allemaal echt ! Is het het dan niet waard om eens met haar te gaan praten? Of wil je je moeder liever niet in je leven?"
Noah schudde zijn hoofd.
"Nee, Elisa, ik wil dat je het nu zegt! "zei hij en liet haar hem aankijken. Zijn ogen boorden zich bezorgd in die van haar.

Ik schudde me hoofd.
''Ik wil naar huis toe''
Ik liep naar beneden toe.
''Ga je mee of kom je later met de kinderen?''
Vroeg ik aan Noah om ergens ander over te hebben.
''Ik wil gaan''
Ric keek An aan.
''Ik weet het even niet''

Ik knikte.
"Je hoeft het ook nog niet meteen te weten !" zei ik tegen hem en glimlachte. Ik gaf hem een liefdevolle kus.
"Wil je erover praten?"
Noah zuctte.
"Goed dan, ik ga nu mee, maar nemen we Hendrik ook al mee of brengt An hem later?"

Ik keek Noah aan.
''Hij mag wel gelijk mee''
Zei ik toen.
''Vraag maar even aan An.''
Ric knikte toen maar.
''Ja ik wil er wel over hebben''
Zei hij toen zachtjes.

Noah knikte en liep naar de keuekn.
"An, mogen we Hendrik meenemen?"
Ik keek op en knikte. Daarna keek ik Ric aan.
"Ik zal eerst snel Hendrik's spullen inpakken en hem laten meenemen en daarna kunnen we rustig praten, goed?" vroeg ik hem en wachtte op antwoord voor ik op stond.
Charlotte kroop naar haar moeder.

Ik tilde Charlotte op.
''Hey lieverd''
Zei ik toen.
''We gaan morgen koekjes bakken, ok?''
Vroeg ik toen aan haar.
''mama is erg moe''
Ric knikte.
''Ja dat is goed''

Charlotte was erg teleurgesteld, maar liet het helemaal niet merken. Ze knikte vrolijk.
Ik gaf Ric een kus en rende snel naar boven. Nog geen vijf minuten later kwam ik alweer teruggerend.
"Zo, ik heb alles !" Ik gaf het aan Noah en ging toen naar Hendrik en tilde hem op. Ik knuffelde hem en kuste hem.
"Braaf zijn hé?"

Ik knuffelde Charlotte.
''Het spijt me lieverd''
Zei ik toen.
''Morgen speelt mama de hele dag met Charlotte''
Beloofde ik haar toen.
Hendrik knikte vrolijk.
''Hendlik zal blaaf zijn''

Ik wilde eigenlijk niet dat hij zou gaan omdat ik hem dan zou missen. Ik knuffelde hem nog even.
"Ok dan !" Ik liep met hem naar Elisa en gaf hem haar.
"Veel plezier !"
Nico sprong op en neer.
Charlotte knikte.
"A !" zei ze maar geloofde het nie echt.

Ik knuffelde Charlotte.
''Mama belooft het''
Ik gaf haar een kusje.
''Mama houdt van je''
Hendrik knuffelde An terug.
''hendlik houdt mama''
Zei hij vrolijk.

CHarlotte keek blij.
"Mama ç" zei ze blij.
"Lij !" probeerde ze haar moeder te aten weten hoe ze zich voelde. Haar ogen straalden.
Ik glimlachte.
"Mama houdt ook van Hendrik !"
Noah liep met Hendrik naar Elisa."
We kunnen gaan !"

Ik knikte.
''Nico, Esther''
Riep ik toen.
''We gaan naar huis toe''
Ric was in slaap gevallen in de keuken.
''Nee niet doen''
Riep hij toen.
''Sla me niet mama''

Noah liep naar buiten met de kinderen en Elisabeth.
"Ja,w e gaan naar husi !"
Nico keek vrolijk naar Hendrik.
"Hendlik met Auto Nico spelen?" vroe hij.
Esther keek vrolijk naar Hendrik.
"En met Esthel speleN?"
Ik liep naar de keuken en hoorde wat Ric riep. GEschrokken rende ik naar hem toe en maakte hem wakker.

Ik liep naar de auto.
''Ja op naar huis''
Ik speelde of ik vrolijk was.
''Laten we gaan''
Ik hielp de kinderen in de auto en ging toen ook zitten.
Hendrik knikte.
''Nico, Esthel spelen''
Ric schrok wakker.
''nee niet slaan''
Hij keek bang rond.