De afname van de kinderen

Ze ging naar de woonkamer en keek rond.
''Henrý''
Ze orbte naar hem toe en hield hem tegen.
''Waarom ben je weg gegaan?''
Vroeg ze toen.

Ik sliep verder, maar het was niet echt een rustige, deugddoende slaap. Ik was erg onrustig.
Henry werd bleek.
"Ik.." Hij schudde zijn hoofd en probeerde Paige voorzichtig aan de kant te duwen.
"NIets... niets"

Ze keek hem bezorgt aan.
''Henry wat is er?''
Ze omhelsde hem.
''Je maakt me bezorgt''
Zei ze zachtjes.

Ik sliep verder.
"Hendrik", mompelde ik in mijn slaap.
Henry sloeg zijn armen om Paige heen. Hij legde zijn kin op haar schouder en sloot zijn ogen.
"Het spijt me", fluisterde hij. Na een tijdej opende hij zijn ogen en keek haar aan.
"Ik... ik overdreef... sorry"

Ze hield hem vast.
''Laten we naar huis gaan''
Zei ze toen.
''Ja?''
Ze had het erg koud en had het gevoel alsof hun bekeken werd.

Henry zuchtte.
"Ik moet denk ik even in mijn eentje een wandeling maken, Paige", zei hij zachtjes en raakte haar wang even teder aan.
"Ik ging net echt te ver..." Hij zuchtte.
"Ik wil even nadenken..." Hij voelde zich schuldig en wilde het graag goed maken.
Ik sliep vverder.

ze knikte.
''Ok''
Ze voelde zich wat gekwetst.
''Ik ben thuis''
ze ging naar huis.

Henry keek Paige na.
"Sorry", zei hi jverdrietig. Hij liep verder en ging even later een winkel binnen. Hij kocht vanalle spullen.
"Zo", zei hij zachtjes.
Ik werd wakker.
"Ric?" vroeg ik zachtjes en ekek verward om me heen.
"waar ben je?" Ik belde hem.

Ze kwam thuis.
''wat is er toch met hem.''
Ze ging op de bank zitten.
''Wat een dag''
Ric nam op.
''Hey lieverd''

Ik haalde opgelucht adem.
"Ric... mijn lieve schat..." Ik was nog erg moe en gign daaro mterug op het bed liggen.
"Waar ben je?"
Paige had zonet een juist gevoel gehad. Ze werd inderdaad gevolgd. Op dit moment stond er een man voor haar deur. Hij belde aan.
HEnry ging nog naar een andere winkel.

Ze deed de deur open.
''Kan ik iets voor u doen?''
Vroeg ze toen aan hem.
Ric hoorde haar.
''Ben even bij de winkel, ik ben zo thuis''

De demon keek haar glimlachend aan.
"Ik kom even naar uw electriciteit kijken! Ik heb gehoord dat er iets mis was....", vertelde hij.
Ik glimlachte lichtjes.
"OK,gelukkig!" zei ik
"Dankje!"
Henry ging op weg naar huis.

Ze keek hem aan.
''Er is niets mis''
Zei ze toen.
Ric had alles en ging naar huis.
''Ik ben er weer''

De demon liep toch naar binnen.
"Mij is iets anders verteld! Volgens mij heeft uw man mij gebeld! Hij zal het je neit verteld hebben..." HIj keek rond.
Ik liep naar beneden.
"Hey", zei ik met een glimlach.
Henry ging nog snel langs een restaurant.

Ze ging voor hem staan.
''Kunt u weg gaan''
Zei ze toen.
''Er is niets mis met onze electriciteit''
Ric liep naar An en knuffelde haar.
''Hey schoonheid''

IK hield me vast aan Ric.
"Hey", zei ik zwakjes. Ik glimlachte lichtjes.
"Ik hou van je!"
Henry ging vrolijk op weg naar huis...
De demon lachte.
"Misschien moet ik jou dan maar onderzoekn!" Hij sloeg zijn arm om haar middel en trok haar tegen zich aan.

Ze schrok heel erg.
''Wat''
Ze probeerde los te komen.
''Laat me los.
Ric hield haar vast.
''Gaat het?''

De demon lachte kil.
"Doe geen moeite, je kan het toch niet halen tegen mij!" De demon zette zijn mond op haar hals.
"Je ka geen kant meer op!" Toen beet hij haar. Hij bleek een vampier te zijn.
Henry was bijna thuis.
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee"

Ze schrok heel erg.
''waaaat''
Ze zakte in elkaar.
Ric knuffelde haar.
''Lieverd toch

De demon vnig haar op en legde haar voorzichtig op de grond. Hij hoorde dat Henry eraan kwam en flusiterde in Paiges oor:
"Bijt hem!"
DAarna verdween hij.
Henry kwam binnen en zag Paige liggen. Geschroken rende hij naar haar toe en probeerde haar bij te brengen.
"PAIGE!"
Ik begon meteen te huilen.
"Sorry", snikte ik, "ik wil niet huilen..."

Ze begon bij te komen.
''Wat?''
Ze zag hem.
''Henry'''
Ze begon te veranderen maar het was niet te zien.
Ric hield haar vast.
''Je mag best huilen''

Henry zuchtte opgelucht.
"Wat is er gebeurd, PAige?" Hij tilde haar ope ne legde haar op de bank in de woonkamer.
"Heb je ergens pijn?" Bezorgd keek hij naar haar."
Weet je wat er gebeurd is?"
Ik snikte.
"Ja?"

Ze dacht na.
''Ëen demon'"
Zei ze toen.
''Beet in mijn nek''
Ze was heel erg verward.
Ric knikte.
''Ja''

Verbaasd keek Henry haar aan.
"Wat? EEn demon?" vroeg hij. "Sinds wanneer bijten die dan? Weet je zeker dat het neit Maria was?"
Plots klonk er van boven aan de trap een boze brul.
"MALIA NIET STOU WEEST!"
Ik knuffelde hem.
"Iik hou van je"

Ze schrok erg.
''Ik ga even slapen denk ik''
Ze ging naar haar slaapkamer.
Ric kuste haar.
''Ik hou ook van jou''
Zei hij toen