De afname van de kinderen

Ik zwaaide terug.
''Doei Doei''
Ik ging naar An.
''An ik ben er''
Zei ik toen.
Paige probeerde Piper te helen.
''LEO''

Maria schrok heel erg toen haar moeder zo hard riep en barstte meteen in tranen uit.
"Mam niet loepen!"
Ik keek Elisa in paniek aan.
"Je raadt nooit wie er op mijn lijst staat!" zei ik tegen haar en duwde het papier in haar handen.
"Kan je dat nu geloven?"
Andy bleef onzeker met Cath achter.

Ik keek.
''Wat tante Piper''
Ik was geschrokt.
''Neee''
Leo orbte binnen.
''Paige''
zei hij onzeker.
''Zo heete je toch''

Paige keek Leo aan en knikte.
"Ja, je moet Piper helen!" zei ze angstig.
Ik knikte.
"Ja, tante Piper ..." Ik zuchtte."
WAt moet ik nu doen? Ik ga haar niet meenemen! Ik ga mijn tante niet dood laten gaan ..."
Maria ging aan haar moeders been hangne.

Ik schudde mijn hoofd.
''En ik ook niet''
Zei ik toen.
''Nooit''
Leo keek verward.
''Wie is Piper''
Vroeg hij toen onzeker.

"Je vrouw!" riep Paige uit.
"Je kan haar toch niet vergeten zijn? jullie zijn nog steeds verliefd ook al weet je niet meer wie ze is ! Denk even na en laat je hart spreken ! Je weet dat je van haar houdt!"
Maria grijnsde en knikte.
"Ja!" zei ze opgewekt.
Ik beet op mijn lip.
"We moten haar redden!" zei ik toen vastbesloten.
"Maar hoe?"

Ik keek naar An.
''Ja hoe?''
Ik wist niets
''Ik weet niets''
Leo begon het zich weer te herinderen.
''Piper''
Hij begon haar te helen.

Piper begon bij te komen.
"Leo?" vroeg ze zachtjes.
Paige zuchtte opgelucht.
"Gelukkig!" Ze keek naar Maria en tilde haar toen op en gaf haar een knuffel.
Maria straalde.
Ik dacht na.
"GEen idee" PLots keek ik verbaasd en toen opgelucht.
"De naam is weg!"

Ik zuchte opgelucht.
''Ooo gelukkig''
Zei ik toen.
''Daar ben ik blij om''
Leo keek naar Piper.
''Ik ben er''
Zei hij toen.

Piper sloeg haar armen om zijn nek.
"Voor altijd?" vroeg ze zachtjes.
"Echt voor altijd?"
Paige keek blij.
Maria begon met haar moeders haar te spelen.
Ik knikte
"Ik ook!"

Ik keek erg blij.
''Volgens mij moeten we weer aan het werk''
Zei ik toen.
''Voor Edd boos word''
Zei ik wat nors.
Leo knikte.
''ja voor altijd'''

Piper keek onzeker.
"Maar deze keer echt?" vroeg ze toen.
"Je gaat niet plots weg?"
Ik knikte.
"Ja!" Ik glimlachte naar haar.
"Hopelijk komen er geen bekende namene meer op de lijst!" zei ik toen tegen haar en keek onzeker.

Ik keek An aan.
''Nee hopelijk niet''
Ik knipte met me vingers en verdween.
Leo schudde zijn hoofd.
''Als het aan mij ligt niet''
Zei hij toen.
''dat beloof ik je''

Ik bleef nog even staan, knipte toen ook met mijn vingers en ging weer aan het werk.
"Hopelijk zijn die dagen snel om !"
Pper hield hem goed vast.
"Ik wil je nooit meer kwijt!"
Maria keek haar moeder aan.
"Nonkel LEo telug!"

Ik werkte hard.
'"Wat een rot baan''
Zei ik toen.
Leo bleef Piper vast houden.
''Ik hou zielsveel van je''
Hij kuste haar liefdevol.
Paige knikte.
''Ja hij is terug.''

Na tien doden te hebben helpen over te gaan, was ik erg moe en leunde tegen de muur aan.
"Ik wil dit niet meer doen ..."
Piper sloot haar ogen.
"Ik hou ook zielsveel van jou!"
Maria straalde.
"Malia heeft helpen?"

Ik ging naar An.
''Ben jij ook zo moe?''
Vroeg ik toen.
''Ik ben op''
Ik ging zitten.
''Ik heb het echt gehad.''
Leo bleef Piper kussen.
"'Ja je hebt geholpen''
Zei Paige tegen maria.

Ik knikte.
"Ik ben ook doodop!" zei ik tegen haar en ging naast haar zitten waarna ik mijn hoofd op haar schouder legde.
"Zo moe ..."
Piper keek Leo aan.
"Gaan we even naar de kinderen?" vroeg ze toen. Ze geloofde echt dat Leo zou blijven.
Plots orbde een Elder die op de Golden Gate Bridge stond hem anar zich toe.
Piper gaf een gil van schrik en viel bijna flauw.
Maria schrok.
"Wat zijn, mam?"

Ik begon haast in slaap te vallen.
''Ook moe''
Mompelde ik toen.
Leo keek de Elder aan.
''Laat me met rust''
Zei hij boos.
''Ik hoor bij Piper.''
Paige ondersteunde Piper.

Piper begon te huilen.
"Dit kan niet waar zijn!'
De ELder keek boos.
"Je hebt gekozen! Je moet je neerleggen bij je keuze!"
Ik glimlachte.
"truste!" zei ik tegen haar.
"Slaap lekker!"

Ik sliep rustig.
''Hmmm lekker''
Mompelde ik toen.
''Noah''
Leo keek de elder aan.
''Ja ik heb gekozen''
Hij liet zich van de brug vallen.
Paige probeerde Piper te troosten.

Hij verschijnt naast de twee slapende meisjes. Hij trekt een wenkbrauw op.
''Ook fijn dat sommige mensen hun slaap krijgen,'' zegt hij opeens en geeft allebei een zachte por.
''Wakker worden, dames, 's nachts gaan er ook mensen dood, hoe triest het ook voor ons is! En voor hen, natuurlijk. Wakker worden! Nachtdienst begint!''

Ik begon wakker te worden.
''Huh''
Ik keek hem slaperig aan.
''Dat meen je niet he''
Zei ik toen.
''Ik ben zo moe''
Ik gaapte even.

Ik werd ook weer wakker.
"Hmmm, waT?" vroeg ik onzeker.
"Maar .... nu," Ik gromde en stond op.
"Weet je, ik heb een heel erg slecht humeur wanneerik zomaar wakker gemaakt wordt als ik aan het slapen was!" zei ik boos tegen hem.
"Heb jij dan geen collega's?" vroeg ik hem."
Stom hoor!"

''Iedereen is wel eens moe, maar we hebben werk te doen! En ik HEB wel collega's, maar die zijn allemaal in andere landen bezig. Wij hier, en da's al behoorlijk veel werk. Je moet je eens voorstellen hoe weinig slaap IK krijg, en ik doe dit al eeuwen! Jullie hebben maar drie dagen. Prijs jezelf gelukkig, maar sta als de wiedeweerga op en help! Hup! We hebben de hele nacht voor ons!''