De afname van de kinderen

de Elder knikte.
"Nee, heb je niet gehoord wat ik zei?"
Ik keek woedend naar de Elder.
"dat is gewoon vreselijk, hoe kunnen jullie zulke dingen doen en dan nog zeggen dat jullie tot de goeden behoren?!"
De Elder werd boos.
"Zeg!"

Ik keek hem aan.
''Ik wil mijn man zien''
Zei ik toen.
''Nu meteen''
Ik werd heel boos.
''Hoor je me''
en ik werd door die boosheid veel krachtiger.

De Elder schudde zijn hoofd.
"Als NOah ons niet overtuigd hadden dan had je het nog niet eens geweten!" zei hij. "En misschien hadden wij toch gelijk en hadden we het nooit mogen vertellen!" Hij zweeg even.
"Als je hem ziet voor de drie maanden om zijn, zorgen we ervoor dat hij toch geen lichtgids meer is en dan sterft hij echt!"
Ik was woedend.

Ik was heel woedend.
''Hoe durf je''
Ik had teveel kracht en moest het kwijt.
''Hij is mijn man''
Ik gooide hem hard tegen de muur.
''Ik wil mijn man zien'''
Riep ik woedend.

De Elder stond op en was erg beledigd.
"Hoe durf je!" zei hij en zijn ogen stonden helemaal niet meer rustig of met een beetje medelijden, maar stonden nu vol woede.
"Besef je niet hoeveel geluk je hebt dat Noah een lichtgids is geworden?"
"Laat hen even praten! Dat hebben ze toch op zijn misnt verdiend?!" vroeg ik hem.
De elder dacht na.
"Ik zal het gaan bespreken!"

Ik keek de Elder nog woedend aan.
''Ik wil mijn man''
Zei ik nog een keer.
''Nu meteen''
Mijn ogen stonden duister.
''Jullie mogen hem niet van mij afpakken'''
Riep ik,

De Elder zuchtte.
"Ik zal het bespreken!" Hij orbde teurg naar de andere Elder.
"Wat vind jij?" vroeg hij.
Ik omhelsde Elisa.
"Het komt wel goed", zei ik zachtjes.
"Hij is tenminste niet dood!"
Andy kwam binnen.
"Elisa?"

IK kon mijn woede niet kwijt.
''Papá''
Zei ik zachtjes.
De Elder dacht na.
''Alshet help om hun daarna appart te houden''
Zei hij toen.
''Dan mag het 5 minuten''

Andy liep naar het bed en omhelsde haar.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd.
Ik zuchtte verdrietig.
De Elder knikte.
"Goed idee!" Hij orbde weg.
Ik schrok.
"Jeb ent er weer!"
De Elder knikte.
"Je mag vijf minuten met hem spreken , maar dan mag je hem niet meer zien tot de proefperiode afgelopen is!"

Ik bleef mijn vader vast houden.
''Ik kan mijn woede niet kwijt''
Zei ik toen zachtjes.
''Ok''
Zei ik toen de Elder.
''Laat hem maar komen'''
Ik keek mijn vader nog even aan.

de Elder glimlachte en orbde Noah naar zich toe nadat hij gevoel had dat hij niet met een opdracht bezig was.
Noah keek verbaasd om zich heen en zag toen Elisa. zijn adem stokte en hij deed een stap naar haar toe.
"Elisa?"
Ik glimlachte.
Andy liet Elisa los zodat ze bij Noah kon izjn.
"Jullie hebben vijf minuten !" zei de Elder.
Andy en ik gingen eve naar de gang.
De Elder orbde evn weg.

Ik zag Noah.
''Noahhhh''
Ik rende naar hem en omhelsde hem.
''Ik wil je niet kwijt''
Ik kuste hem met veel passie.
''Ik hou van je''
Ik wou hem niet meer los laten.

Noah bleef Elisa ook vol passie kussen en sloeg op hetzelfde moment nog zijn armen om haar heen.
"Ik hou ook van jou!" zei hij en keek haar aan. Hij nam haar ho ofd in zijn handen en keek haar diep in haar ogen aaan.
"Ik hou zoveel van je en we gaan deze maanden doorkomen!" zei hij. "Dan is alles weer in orde! We moeten drie maanden doorbijten en dan komt alles in orde !" zei hij tegen haar en kuste haar nog een tijdje.

Ik schudde mijn hoofd.
''Ik kan geen 3 maanden zonder je''
Zei ik toen.
''Ik wil je bij me hebben''
Ik begon te huilen.
''Ik hou van je''
Ik wou hem echt niet meer los laten.

Noah veegde haar tranen weg.
"Ik weet het en ik kan ook geen drie maanden zonder jou, maar het is beter dat we elkaar drie maanden moeten missen in plaats van tot de dood", zei hij zachjtes en gaf haar nog een kus.
"Ik hou zoveel van je!" zei hij eerlijk en keek haar diep in haar ogen aan. Hij bleef haar aankijken zodat hij goed wist hoe ze eruit zag en hij haar voor zich zou zien wanneer hij niet bij haar was.
"Wat zijn drie maanden in een mensenleven?"

Ik keek hem aan.
''Ik kan het niet''
Zei ik zachtjes.
''echt niet''
Ik huilde nog.
''Ik wil je niet drie maanden kwijt''
Ik kuste hem met veel passie.

Noah bleef haar vol liefde kussen.
"He moet, lieverd!" zei hij tegen haar en bleef haar even kussen, maar hield dan op en liet haar hem aankijken.
"We moeten wel", zie hij zachjtes. "Het is drie maanden of de rest van je leven dat je me moet missen..."
De Elder orbde terug binnen.
"De vijf minuten zijn om ..."

Ik bleef huilen.
''Dit is niet eerlijk''
Zei ik zachtjes.
''Nee alsjeblieft nog even?''
Vroeg ik aan de Elder.
''Alsjeblieft''
Smeekte ik.

De Elder schudde zijn hoofd."
Sorry, we hebben al heel erg toegegeven!"
Noah zuchtte en kuste Elisa nog een keer. Hij knuffelde haar een lange tijd en keek haar dan aan. Hij wilde haar iets geven, maar vond niet meteeen iets. Toen zag hij zijn trouwring. Hij deed die af en gaf hem aan Elisa.
"Wacht op me en vergeet me niet!" zei hij zchtjes. "Na drie maanden zijn we weer samen en ik beloof je dat dan alles beter wordt!"

Ik wou zijn ring niet aan nemen.
''Ik wil hem niet''
Zei ik toen.
''Alsjeblieft niet''
Zei ik zachtjes.
''Het doet z'n pijn, dat ik je weer kwijt raak''
Huilde ze.

Noah begon zelf te huilen.
"Maar je raakt me niet k wijt als je me nu even laat gaan... Houd dit bij als teken dat ik bij je zal terugkeren ! Ik kom terug, dat beloof ik je! Drie maanden ,geen dag langer!" Hij sloot haar in zijn armen.
"Ik weet dat het pijn doet, maar samen kunnen we hier wel doorkomen, ik beloof het je!"
Ik wachtte onzeker op de gang.

Ik bleef huilen.
''Het is niet eerlijk''
Zei ik zachtjes.
''Ik hou van je''
Ik liep naar achteren.
''Ga maar''
Zei ik zachtjes.

Noah huilde.
"Hou je de ring>?" vroeg hij zachtjes.
"En vergeet me alsjeblieft niet", smeekte hij. Hij deed enkele stappen naar achteren en werd toen door de Elder weggeorbd.
"Ik hou van je!" klonk nog door de ruimte
Ik vroeg me af hgoelang het nog zou duren en voelde toen dat Noah en de Elder weg waren. snel rende ik naar binnen.
"Elisa?"

ik schudde me hoofd.
''Natuurlijk vergeet ik je niet''
Zei ik toen verdrietig.
''Ik hou zielsveel van je''
Ik zag hem weg georbt worden.
''Ik euhhh''
Ik had het gevoel dat ik in een donkere gat viel.

Ik liep naar Elisa toe en sloeg mijn armen om haar heen. Enkele keren opende ik mijn mond om iets te zeggen, amar sloot die dan weer zonder ook maar iets te hebben gezegd.
Andy liep ook naar Elisa.
"HOe gaat het nu met je?" vroeg hij bezorgd.
Noah verdrong zijn verdriet.
Het komt goed!