Een magie-vrij leven

Ik begon plots zelf te huilen en liep naar het kinderstoeltje. Ik zette haar erin en liep weg. Ik nam een beker, vulde die met limonade en liep terug naazr haar. Met een klap zette ik het voor haar.
"Hier heb je je limonade !" Ik liep de keuken uit en bleef tegen de muur aanleunen in de woonkamer.
Andy glimlachte.
"Ik ben trots op je !" zei hij vrolijk.

Ik keek hem stralend aan.
''Meen je dat?''
Vroeg ik blij.
''Dat betekend veel voor me''
Charisa bleef huilen.
''Papa''
Riep ze huilend.

Ik schrok toen ik hoorde wat charisa riep en rende snel terug naar de keuken toe.
"CHarisa, nee !" riep ik, maar het was al te laat: Zankou schemerde vlak bij Charisa binnen en tilde haar op.
"Wat is er, meid?"
Angstig bleef ik st aan en tilde Hendrik al op.
Andy glimlachte.
"Natuurlijk ben ik trots op mijn dochter !"

Ik straalde helemaal.
''En ik ben trots op me vader''
Zei ik toen serieus.
''Heel erg trots.''
Charisa schrok erg.
''Weg''
Huilde ze. ze had Ric bedoelt met papa.

Andy straalde.
"dat betekent veel voor me !" zei hij vrolijk.
Noah ging tv kijken.
Ik orbde Hendrik naar mijn moeder toe en keek naar Charisa.
"Lieverd, kan je naar mama toeschemeren?" vroeg ik.
Zankou hield zijn dochter goed vast.
"Je riep me toch? dan moet je toch nietbang zijn?"

Ik keek vrolijk me vader vrolijk aan.
''Laten we maar aan het werk gaan''
Zei ik toen.
''Dan gaat de tijd ook sneller''
Ik liep naar me bureau.
Charisa was erg bang.
''Mama''
Ze schemerde in haar moeders armen.

Andy knikte.
"Dat is waar !" zei hijvrolijk. Hij ging ook naar zijn bureau en begon wat papierwerk te doen.
Ik hield haar goed vast.
"Maak dat je wegkomt, Zankou !" zei ik woedend en deed een stap naar achteren, weg van hem.
"Je bent hier niet welkom !"

Ik deed ook papierwerk.
''Wat is papierwerk saai.''
Zei ik toen zachtjes.
''Ik wil wat actie.''
Zankou keek hun aan.
''Het is ook mijn dochter''
Zei hij boos.

Andy vond papierwerk ook erg saai, maar was vandaag zo goedgezind dat hij het geen probleem vond. Zachtjes floot hij een deuntje terwijl hij verder werkte.
Ik keek hem woedend aan.
"Ze noemt je niet eens papa !" zei ik tegen hem en bleef mijn dochtertje goed vasthouden.
"Je bent toevallig haar vader ja; maar niets meer dan het woord alleen, je betekent niets voor haar !"

Ik moest een beetje lachen.
''Wat fluit je?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Eigenlijk moeten we hier een radio hebben''
Ik werd vrolijk door me vader.
Zankou werd woedend.
''Ik beteken heel veel voor haar, anders riep ze me niet''

Ik gaf Charisa een kusje en orbde haar toen naar mijn moeder toe, net zoals ik Hendrik naar haar had georbd. Daarna keek ik Zankou weer woedend aan en deed een stap naar voren.
"Ze riep jou niet ! Ze riep Ric !" zei ik nors tegen hem. Mijn ogen flikkerden van woede.
"Ga nu !"
Andy keek zijn dochter aan en knikte.
"Dat vind ik ook !"

Ik keek hem aan.
''Dat kunnen we wel regelen ja''
Zei ik toen.
''Moet ik er 1 gaan halen?''
Vroeg ik toen vrolijk.
Zankou keek haar aan.
''Ok ik ga al''
Hij schemerde naar Paige, Hendrik en zijn dochtertje Charisa.

Ik keek blij en orbde naar mijn moeder en kinderen.
Moet dadelijk nog in de douche Ik moicht het niet vergeten want zo wilde ik niet naar het ziekenhusi gaan. PLots zag ik Zankou daar ook en vloekte.
"Maak dat je wegkomt, aap !"
Andy knikte.
"Ja, is wel goed idee! " Hij keek om zich heen.
"Doe maar !"

Ik ging naar de kleedkamer.
''Pfff''
Ik was erg moe. Ik schemerde een radio naar me toen en ging terug.
''Alsjeblieft''
Zei ik vrolijk.
Zankou keek haar aan.
''Niet zonder me dochtertje''
Zei hij boos en gooide vuurballen naar An.

Ik had net mijn hoofd even gedraaid om naar Charisa en Hendrik te kijken om te zien of ze in de orde waren en werd door enkele eraakt. Meteen krabbelde ik overeind.
"Ze is mijn dochter !" zei ik woedend. "Jij hebt geen enkel recht op haar !" Mijn ogen vulden zich met tranen en ik keek naar mijn moeder.
"Mama, brneg ze hier weg !"
"dat was snel !" zei Andy verbaasd en nam de radio aan. Hij stak de stekker in het stopcontact en zette de radio op.
"Zo, dat is al beter! "

Ik keek me vader aan.
''Ja he''
Zei ik toen.
''Het lijkt wel magie''
Ik glimlachte naar hem. Ik liet niet merken dat ik doodop was.
Zankou schemerde charisa naar zich toe en schemerde naar huis.
''Charisa nee''
Riep Paige.

Andy begreep wat ze bedoelde en keek even om zich heen waarna hij zachtjes fluisterend aan haar vroeg.
"Is dat niet ... teegen de regels? ... "Veel wist hij niet van magie, maar ondertussen leefde hij toch al enkele jaren bij heksen en wist er toch wel een klein beetje vanaf. Vooral dan van magie voor je eigendoeleinden gebruiken.
"Persoonlijk gewin ofzo?" Hij wilde niet dat zijn dochter iets zou overkomen en vroeg het haar daarmo. Al zou ze het vast beter weten dan hij natuurlijk.
De gil die ik had willen slaken, bleef in mijn keel zitten waardoor ik gewoon met open mond stond te staan. Verbaasd knipperend met mijn ogen doordat het zo plots gebeurde.

Ik schudde me hoofd.
''Nee dat is met spreuken''
Fluisterde ik terug.
''Ik heb hem hierheen geschemert van huis.''
Paige keek An aan.
''Ik ga haar terug halen''
Zei ze toen.

Ik schudde hevig mijn hoofd.
"Jij moet bij Hendrik blijven !" zei k op een toon die geen tegenspraak duldde. Het was mijn schuld dus ik moest het ook zelf maar zien opt e lossen. Meteen orbde ik weg naar Zankou 's huis voor mijn moeder erheen zou kunnen orben. Onzkeer keek ik om me heen.
"Charisa?"
Andy keek haar aan.
"Ok !" Hij glimlahcte.

Ik knikte.
''Nu hebben we gelukkig muziek''
Ik begon weer te werken.
''Nog een uur en ik ben weer vrij''
Ik zuchte onzichtbaar.
Charisa werd in slaap gehouden door Zankou.
''Laat me met rust'
Zei Zankou tegen An.

Andy keek op en glimlachte
"Jij hebt dus meer geluk dan ik !" zei hij lachend en de muziek versterkte zijn goede humeur alleen maar. Hij merkte niet op dat Elisa zuchtte, maar dat had hij ook niet gedaan als hij slechtgehumeurd was.
Ik knikte.
"Ok, maar wel pas nadat je me mijn dochter teruggeven hebt, hoor je me ?" Ik deed een stap naar hem toe.

Ik keek hem aan.
''Tot hoelaat moet jij dan?''
Vroeg ik aan me vader.
Zankou keek haar aan.
''Mijn dochter blijft hier''
Zei hij toen.
''Ze blijft hiet.''

Andy glimlachte.
"Tot vier !" zei hij en keek zijn dochter vrolijk aan.
"Wanneerkmo je de kinderen morgen halen?"
"Niet !" zei ik woest tegen hem.
"Ze gaat me mij mee terug naar huis !" Ik rende naar een deur en gooide die open: verkeerd. Ik rende naar een andere, maar kreeg die niet open
"Haal haar hier uit !"

Ik dacht na.
''is rond 6 uur goed''
Vroeg ik toen.
''Of jullie brengen ze en blijven dan gezellig eten.''
Stelde ik toen voor.
Zakou schemerde An tegen de muur.
''Mijn dochter blijft hier.''

Andy keek vrolijk op.
"Ja !" riep hij .
"Dat is een goed idee! " Hij werd rood toen er enkelen agenten naar hem keken engrijnsde naar ELisa.
"Hoe laat zullen we komen?"
Ik snakte naar adem toen ik tegen de muur aanvloog en krabbelde meteen weer overeind.
"Ze is jouw dochter niet !"