Het ongevraagde feest

Ik stapte ook in.
''Ik ben er al''
Zei ik toen.
Salina knikte.
''Ja trouwen''
Zei ze toen.
''Of wil je niet''

"Dat bedoelde ik niet !" zei noah snel terwij lhij haar in haar ogen aankeek. De spreuk werkte nog steeds.
"Ik ben gewoon heeel erg verrast", antwoordde Noah na een kleine stilte die hij gebruikt had om haar in haar ogen te blijven staren.
"Natuurlijk wil ik met je trouwen !"
Rick glimlachte en reed met de auto naar de dichtsbijzijnde winkel waar hij zijn auto op de parking parkeerde en uitstapte.
"we zijn !er "

Ik stapte uit.
''Laten we dan alles wat we nodig hebben kopen''
Zei ik toen.
''Kom je''
Ik liep naar binnen toe.
Salina keek hem blij aan.
''Meen je dat?''

Noah knikte en wachtte even. Toen bedacht hij dat het vast overtuigender zou zijn als hij het ook nog een keer luidop zou uitspreken.
"Ja, ik meen het echt, ik wil met je trouwen !" Hij legde zijn hand op haar buik, maar voelde zich toch op één of andere manier niet gelukkig. Het was alsof hij iets miste, alsof hij iemand verraadde en alsof er iets of iemand ontbrak in zijn leven waardoor hij nooit meer gelukkig zou worden zonder. In gedachten verzonken bleef hij naar haar buik kijken.
Rick stapte ook uit.
"Ja, laten we dat maar doen !" antwoordde hij en volgde Elisabeth naar binnen toe. HIj keek om zich heen."
Eh... wat hebben we eigenlijk precies nodig?" vroeg hij toen en zijn wangen kleurden een beetje rood.

Ik dacht na.
''We hebben nodig Macarina, macaroni groente, pasta saus, en gehakt''
Somde ik toen op.
''Dat is wat we nodig hebben''
Ik dacht na.
''En pindasaus en kroepoek.''
Salina keek Noah aan.
´´Zullen we alles dan gaan regelen?''

Noah schrok.
"Nu al?" vroeg hij en trok Salina dichter naar zich toe.
"Blijven niet nog even hier?"
Rick knikte.
"Ok, dat vinden we wel !" zei hij en keek om zich heen. Daarna keek hij ELisa weer aan.
"Ga jij maar voor !"

Ik knikte.
''Ok is goed'''
Ik ging door de winkel heen.
''Zo we hebben alles''
Zei ik toen na een tijdje.
Salina keek Noah aan.
''We kunnen het morgen wel regelen''
Zei ze toen.

Noah kek haar aan en knikte.
"Ja, is goed !" antwoordde hij. Eigenlijk deed hij het leiver nooit , maar uitstel was nu ook al goed voor hem.
"Morgen is goed !"
Rick volgde Elisa.
"Ok, tof !" zei hij vrolijk.
"Nu nog betalen !"

Ik knikte.
''Ja laten we gaan betalen''
Zei ik en liep naar de kassa.
''Zo klaar we kunnen gaan''
Ik glimlachte naar Rick.
Salina ging lekker tegen Noah aanliggen.
''Ik hou van je'

Rick volgde haar naar de kassa. Vrolijk glimlachte hij naar haar terug en nam de tassen van haar over.
"Zo, ik draag het wel !" zei hij opgewekt en liep toen met haar terug naar zijn auto toe. Hij zette heti n de wagen.
"We kunnen naar huis !"
Noah glimlachte.
"Ik hou ook van jou", zei hij na een tijdje zachtjes. Het leek wel alsof hij het niet wilde zeggen, maar niet anders kon.

Ik knikte en was nu al veel vrolijker.
''Ja laten we naar huis gaan''
Ik keek Rick aan.
''Zou je het erg vinden als mijn kinderen bij ons komen wonen?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Ik wil ze niet kwijt''
Salina kuste Noah en viel na een tijdje tegen Noah aan in slaap.

Rick knikte en stapte in. Hij startte de wagen en keek Elisa aan toen ze hem die vraag stelde. Hij knikte.
"Natuurlijk mogen ze bij ons komen wonen", zei hij tegen haar en zond haar een warme glimlach toe.
"Het zijn jouw kinderen !"
Noah zelf viel niet in slaap. Teveel gedachten spookten door zijn hoofd en hij kon daardoor de slaap niet vatten. Hij bleef naar Elisa kijken.

Ik omhelsde Rick.
''Dankje echt waar''
Ik keek hem toen bedenkelijk aan.
''Wanneer halen we ze op?''
Vroeg ik toen onzeker aan hem.
Salini sliep erg rustig.
''Hou van je''

Rick glimlachte en was blij dat ELisa zo blij was.
"En het is echt graag gedaan !" zei hij vrolijk en dacht even na toen ze hem die vraag stelde.
"Wanneer je maar wil !" zei hij.
Noah keek naar Selina.
"Hou ... oook van ... jou", zei hij uiteindelijk, maar niet met heel zijn hart. Uiteindelijk viel hij in slaap.

Ik keek Rick aan.
''Wat dacht je van nu?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Gaan we ze nu halen?''
Salina werd na een tijdje wakker.
''Hmm dat was lekker.''
Zei ze zachtjes en bleef naar Noah kijken.

Rick knikte.
"Is god voor mij !" antwoordde hij met een glimlach.
"Maar dat betekent wel dat we Noah zullen zien", zei hij onzeker.
"Kan je dat aan, denk je?"
Noah sliep deze keer nog.
"Salina", mompelde hij.
Nico was wakker geworden.
"Mama"

Ik knikte.
''Ja dat zal wel lukken''
Zei ik toen.
''Ik hoop het''
Salina bleef naar hem kijken.
''Ik ben hier.''
Zei ze zachtjes.

Noah werd wakker en knipperde met zijn ogen.
"Ik ben hier ook !" zei hij toen en lachte naar haar.
"Dus zijn we allebei hier !"
Rick glimlachte.
"Dan gaan we ze halen !" ze i hij opgewekt.
"Gaan we?" hij liep al naar zijn auto.
"Kom je?"

Ik stapte in.
''Ik ben er''
Zei ik.
''Laten we gaan''
Salina keek Noah vrolijk aan.
''Dat is zo''
Ze kuste hem.

Noah grijnsde.
"Inderdaad !" zei hij vrolijk en kuste haar terug.
"We ziijn hier samen !"
Rick deed zijn gordel aan.
"We gaan !" zei hij en startte de wagen. Daarna reed hij naar het husi van ELisabeth.
"We zijn er!"

Ik liep naar de deur.
''Ik ben zo terug''
Ik ging naar binnen.
''Noah''
Riep ik toen.
''Ik kom voor de kinderen''
Riep ik daarna.

Noah schrok en duwde meteen Salina van zich af.
"Elisa !'" riep hij. Snel begon hji zich aan te kleden zodat ze hem niet naakt met haar zou aantreffen.
Rick volgde Elisa."
Zijn de kinderen boven?" vroeg hij.
Nico hoorde zijn moeder.
"MAMA !"

Ik knikte.
''Ja ze zijn boven''
Ik liep naar boven.
''Nico mama is hier''
Ik ging naar hem toe.
''We gaan''
Ik gaf hem aan Rick en haalde de rest van me kinderen.

Nico keek verbaasd naar Rick."
Wie zijn, mama?" vroeg hij.
Esther keek haar moeder slaperig aan.
"WAt doen ?" vroeg hij.
Rick knikte.
"We gaan !"
Noah rende naar Elisa.
"Elisa ! Wacht !"

Ik keek Noah aan.
''Waarom'?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Zodat je me meer kan bedriegen''
Salini liep naar beneden.
'"Wat is er?''