Het ongevraagde feest

Ik knikte.
''Ik denk het ook''
Zei ik toen.
''Ik zal wel open doen''
Ik deed de deur open.
Salina kreeg weer z'n pijnschreut door haar buik.
''Au me buik''
Ze kroop zowat in elkaar.

Noah keek haar bezorgd aan.
"Lieverd, gaat het?" vroeg hij en legde zijn hand op haar rug. Hij wist niet wat hij moest doen.
Rick knikte.
"Ok !" zei hij en liet zich terug op een stoel zakken.
Charlotte had de bel gehoord.
"Ing ... ong ", zei ze en keek haar moeder vrolijk aan.

Ik gaf eerst Charlotte aan Rick.
''Ja hij doet ing, ong''
Zei ik vrolijk.
''Mama gaat even het eten aannemen''
Ik deed de deur open.
Salina had veel pijn.
''Me buik''
Ze had tranen in haar ogen staan.

Charlotte keek verbaasd naar haar moeder.
"Mama !" Ze stak haar armen uit en wilde helemaal niet bij Rick achtergelatren worden.
Lucas keek Elisa grijnzend aan.
"Hallo, heb je me gemist?"
Noah wist niet wat doen. Uiteindelijk sprong hij op, rnede naar de deur die naar de spreekkamer van dedokter leidde en gooide die oepn.
"Help !"

Ik zag Lucas.
''Neee niet jij''
ik liep naar achteren.
''Ga weg.''
Zei ik toen bang.
''Auuu''
Salina had heel veel pijn.

Lucas sprong naar voren, greep Elisa bij haar arm en schemerde op hetzelfde moment met haar weg
"Was je niet zo blij om mij te zien?" vroeg hij toen en keek haar grijnzend aan waarna hij haar pols losliet.
Noah trok de doktermee naar Salina toe.
"Help haar !"
Rick rende naar de voordeur, maar Elisa was al verdwenen.

Ik werd erg boos.
''Laat me gaan''
Ik wou weg schemeren.
De dokter hielp Salina mee naar de onderzoeks kamer.
''U moet even rustig aan doen''
Hij onderzocht haar.
''U bloeddruk is veelste hoog''
Zei hij toen.

Lucas had zijn jhuis beschermd zodat Elisa niet naar buiten kon schemeren, alleen ibnnen.
"Ik laat jen iet gaan en je gaat ook zelf niet weg !" zei hij nors.
"Elisa !'" riep Rick.
Charlotte begon te huilen.
Noah keek bezorgd naar Salina.
"Is de babyt in orde?"

Ik gaf hem een klap.
''Laat me gaan''
Riep ik boos.
Ik probeerde de duisternis in me tegen te houden.
De dokter knikt.
''De baby is alleen erg zwak.''
Hij keek Noah aan.
''Ze mag niets meer doen en moet rusten''

Noah knikte.
"Dus ze mag wel naar huis?" vroeg hij aan de dokter. "Ik zal er wel voor zorgen dat ze goed rust! " zei hij en keek toen naar Salina. Gelukkig was Salina niet zo koppig als Elisa ... Elisabeth... Toen hij weer aan haar dacht, voelde hij zich slecht worden, maar vermande zich.
Lucas deed geschrokken een stap naar achteren."
Doe dat nooit meer !"
Charlotte begon nog harder te huilen.

Ik keek hem aan.
''Wat wil je van me''
Me ogen begonnen duister te worden.
''Ik doe wat ik wil.''
De dokter knikte.
''Ja ze mag naar huis toe''
Hij gaf Salina pijnstillers.

Noah keek de dokter aan.
"amg ze lopen?" vroeg hij toen onzeker.
"Of moet ik haar dragen?" Hij probeerde niet aan Elisabeth te denken, maar hij kreeg het steeds moeilijker.
Lucas keek haar aan.
"Ik wil jou !" zei hijt oen.
"Dat is alles ..."

Ik keek hem aan.
''Je wilt wat''
Ik snapte het niet.
''Je wilt mij?''
De dokter keek Noah aan.
''Ze mag niet lopen''
Zei hij toen.

Naoh knikte en keekt oen naar Salina.
"zal ik je dragen of een rolstoel halen?" vroeg hij haar en knipperde enkele keren snel met zijn oogleden omdat hij tranen voelde opwellen toen hij opnieuw aan Elisa dacht.
Lucas knikte.
"Inderdaad! " zei hij en liep tot bij haar en begon haar vol liefde te kussen.
"Jou !"

Ik wou hem wegdrukken.
''Blijf van me af''
Ik gaf hem een harde klap.
Salina keek Noah aan.
''Doe maar een rolstoel''
Zei ze toen.
''Ik wil naar huis toe.''

Lucas liep wat naar achteren.
"Au !" zei hij boos en keek haar aan."
Wat had ik je gezegd?" Hij liep terugn aar haar toe en greep haar stevig bij haar polsen beet.
Noah knikte en liep weg. Even later kwam hij terug met een rolstoel en zette die voor haar. Hij tilde haar op en zette haar in de rolstoel."
Zo !"

Ik probeerde los te komen.
''Laat me gaan''
Ik wou hem trappen.
''Laat me los''
Ik spuugde in zijn gezicht.
Salina gaf hem een kus.
''Dankje lieverd''

Lucas deed een stap naar achteren en veegde het spuug van zijn gezicht. Daarna lie phij terug nara haar toe en gaf haar een enorm harde klap. Daarna trok hij haar naar het bed toe.
"HGoud ermee op !" zei hij boos.
Noah glimlachte lichtjes.
"Graag gedaan !" Hij ging achter de rolstoel staan en duwde die toen naar de auto toe.

Ik had door wat hij wou gaan doen.
''Nee niet doen''
Ik wou weg lopen van het bed.
''Laat me gaan''
Ik werd erg bang.
Salina sloot haar ogen.
''Ik hou van je''

Lucas was sterker en trok Elisa naar het bed. Hij duwde haar ruw neer en ging bij haar liggen.
"Houd je mond !" zei hij.
Rick wist niet wat hij moest done.
"Rustig maar, Charlotte, we krijgen je mama wel terug !"
Noah zette Salina in de auto.
"Ik hou ook van jou !"

Ik wou weg komen.
''nee laat me gaan''
Ik begon te huilen.
''Niet doen.''
Ik bleef huilen.
''Lekker naar huis''
Zei Salina moe

Noah knikte. Hij liep om de auto heen, opende het portier, stapte de auto in en startte de wagen.
"We gaan naar huis !" Hij reed naar huis toe. Daar haalde hij Salina uit de auto en bracht haar naar binnen.
"Wil je in bed gaan liggen? OF liever op de banK?"
Lucas negeerde Elisa en begon haar shirt uit te trekken terwijl hij ervoor zorgde dat ze niet weg kon.

Ik probeerde hem tegen te houden.
''Nee niet doen''
Ik bleef huilen.
''Laat me toch gaan''
Salina keek Noah aan.
''Ik wil bij jou zijn''
Zei ze toen slaperig.

Noah knikte.
"Ok, afgesproken !" zei hij met een vermoeide glimlach en liep met haar de trap op. "Ik zal je op bed leggen, daar kan ik ook bij gaan liggen !" Hij duwde met zijn voet de deur van hun slaapkamer die hij eerst nog met Elisa gedeeld had, open en legde haar op het bed.
"Zo, lig je lekker?" Hij ging bij haar liggen.
Lucas deed haar broek uit.

Ik begon heel erg in paniek te raken.
''neee niet doen.''
Begon ik te roepen.
''Alsjeblieft doe het niet''
Het werd me teveel.
''Laat me gaan''
Salina knikte.
''Ja ik lig lekker''
Ze ging tegen noah aanliggen.