Ik legde mijn hand net boven de wonde even en haalde bijna meteen mijn hand ook weer weg. "Je hebt een diepe wonde !" zei ik en beet even op mijn lip. "Het moet vast erg pijn doen !" "trusten !" zei Thomas en was erg vrolijk. Esther geeuwde. "Moe !"
Ik probeerde het te helen. "Sorry, ik kan je niet helen !" zei ik. "Het spijt me ech t!" Thomas begon te stralen. "Ik hou ook van jou !" zei hij. Nico sliep rustig verder. Esther sliep ook.
Ik keek An aan. ''Het geeft niet'' Zei ik tegen haar. ''toch bedankt'' Ik glimlachte een beetje. Katja begon te glimlachen. ''Houden van me'' Mompelde ze.
Ik glimlachte wat zwakjes, maar vond het heel erg dat ik Elisa niet kon helen. Ik zuchtte diep. "Er lijken alleen maar nadeel verbonden te zijn aan het heks zijn ..." Thomas glimlachte ook. "ja, ik hou van je !" zei hij en streelde even over haar haren. Zijn hand had nog steeds haar han d vas. Nico sliep rustig verder.
Ik knikte een beetje. ´´Ja dat denk ik ook vaak´´ Zei ik toen. ´´Maar wat doen we eraan´´ Katja begon na een tijdje wakker te worden. ´´Hey´´ Zei ze zachtjes tegen Thomas.
Ik zuchtte. "Niets !" Ik bleef een tijdje in gedachten verzonken voor me uitstaren en keek uiteindelijk Elisa weer aan. "Ons concentreren op de goede dingen die magie ons gegeven heeft, al zijn het er misschien niet zoveel ..." Thomas begon te stralen. "Hey !"
Ik keek An aan. ´´Ja je hebt gelijk´´ Zei ik toen. ´´Ik heb er in iedergeval jou door leren kennen.´´ Zei ik wat vrolijker. Katja keek hem aan. ´´Dankje dat je gebleven ben´´
Ik knikte. "Inderdaad !" zei ik met een glimlach. "En daardoor zijn wij beste vriendinnen geworden zijn !" Ik glimlachte naar haar. "Dat is de belangrijkste reden waarom ik toch nog blij ben dat ik magie heb !" Thomas glimlachte. "Bij jou is de enige plek waar ik wil zijn !" zei ik mete en glimlach. "Echt waar !"
Ik keek heel erg vrolijk. "Ik laat je nooit in de steek !" zei ik toen tegen haar. "Net als Noah je ook nooit in de steek zou laten !" vrolijk keek ik haar aan en knuffelde haar. Nico werd gelukkig niet wakker. Thomas knikte. "Echt waar !"
Ik knuffelde An terug. ''En ik laat jullie ook nooit in de steek'' Zei ik toen tegen haar. ''Dat beloof ik.'' Katja werd nog roder. ''Je maakt me verlegen'' Zei ze toen.
"Sorry, dat was niet de bedoeling !" zei Thomas en glimlachte naar haar. "Ik wil gewoon dat je weet dat ik je heel erg leuk vind !" Ik straalde naar Elisa. "Ok, dat hoor ik graag !" zei ik opgewekt. Esther geeuwde en keek haar moeder aan. "Mama !" zei ze en stak haar handje naar haar moeder uit in de hoop dat die die wilde vastnemen.
"Voorzichtig !" zei ik toen Elisa op wilde staan en ik hield haar tegen. Bezorgd keek ik haar aan en vroeg. "Kan ik haar niet beter naar jou brengen?" Ik kon het niet helpen dat mijn blik even naar Thomas en Katja gleed. Esther ging recht in haar bed zitten. Thomas glimlachte. "Mooi zo !" Hij boog zich voorover en zoende haar.
Ik keek haar vrolijk aan. "Graag gedaan !" Ik liep naar Esther toe en tilde haar op zodat ik nu zowel Nicolaas als Esther vasthad. Daarna liep ik terug naar het bed van Elisa en gaf haar Esther. Esther sloeg haar armen om haar moeders nek. "Mama !" Thomas keek haar vrolijk aan. "Weet je al wanneer je hier weg mag?"
Esther knuffelde haar moeder. "Beetje goed !" zei ze Nico kreeg een nachtmerrie en begon te huilen. Ik probeerde hem wakker tez maken. "NIco, word eens wakker !" Thomas glimlachte naar Katja. "Als je uit het ziekenhuis komt, wil je dan met me uit eten gaan?"
Thomas straalde. "Fijn !" zei hij vrolijk. "Dan trakteer ik je op een etentje zodra je uit het ziekenhuis komt !" zei hij en keek haar aan. Nico schrok wakker. "MAMa !" gilde hij en begon hard te huilen. "Mama hebben !"
Ik knuffelde Nico. ''Mama is hier'' Ik bleef hem knuffelen. ''Wat is er toch lieverd'' Katja keek hem aan. ''Zou je willen vragen wanneer ik naar huis mag'' Vroeg ze toen aan Thomas.
Nico hield zijn moeder goed vast. "Bang zijn !" zei hij angstig. "Watel !" Ik bleef bezorgd naar hen kijken. Esthers liep door. Thomas knikte en gaf haar nog een kus. "Natuurlijk zal ik dat gaan vragen, al moet ik je dan wel even missen !"
Nicolaas begon terug hard te huilen. "Maal wel met mama?" vroeg hij toen. "Of Katja ? oF Esthel?" Hij bleef hard huilen. "Of papa? Of Hendlik?" Thomas begon ook te blozen. "dan ga ik maar even de dokter halen !" Hij liep snel de kamer uit, na een bezorgde blik op Nico te hebben geworpen. Ik keek even naar KAtja.