ruzie over de vaders

DIesel werd alleen nog maar woedender.
"Oh nee? ! DIt is mijn huis, Charlotte is MIJN dochter en jij bent MIJN vriendin ! Ik heb dus duidelijka lles te zeggen, denk je ook niet?"
Charlotte vond het niet meer leuk en begon hard te huilen. Ze sloeg haar armen om haar meoders nek.
"Maar een klein wondje, eerst jij !" Ik ging wat naar achteren zitten zodat ze niet bij me kon. "JIj moet je krachten nu sparen !"
Piper kwam eraan.
"Ze komen zo !"

Ik keek hem aan.
''Ik ben niet jouw vriendin.''
Zei ik woedend.
''Ik zal nooit jouw vriendin worden.''
Ik was heel erg woedend.
''Au me buik''
Ze had tranen in haar ogen.

Diesel keek Elisa aan.
"Wel !" zei hij en keek haar hooghartig aan.
"Dat ben je wel ! Je hebt besloten om hier te blijven dus daarmee oook dat je mijn vriendin bent !" zei hij nors.
"Of moet ik Esther even gaan bezoeken?"
Piper legde geruststellend haar hand op Paige's schouder.
"Het komt goed !" zei ze, maar was wel erg ongerust. Ze hoopte dat de baby in orde was.

Ik stond woedend op.
''Hoe durf je me dochter te bedreigen''
Ik gaf hem een harde klap in zijn gezicht.
''Ik zal nooit jouw vriendin willen zijn''
Paige had erg veel pijn.
''Me buik doet z'n zeer''
Ze raakte bewusteloos.

Ik hoorde de bel van de voordeur en keek mijn tante aan.
"Ga jij opendoen?" vroeg ik.
Ze knikte, stond op en liep naar beneden.
Ik trok Maria naar me toe en knuffelde haar omdat ik zag dat ze erg hard van streek was en ik zei zachtjes tegen haar.
"Het komt wel goed met mama !"
Piper kwam terug binnen en mijn moeder werd meegenomen.
Diesel keek Elisa woedend aan en greep haar bij de keel.
"Dat zullen we nog wel eens zien !" Hij liet haar weer los en schemerde weg.

Ik kreeg haast geen lucht.
''Laat me gaan''
Ik viel hard op de grond.
''Nee laat haar met rust''
Zei ik bang.
Paige begon een beetje bij te komen
''An'' Zei ze zachtjes.

Mijn tante had voorgesteld dat we met de auto achterna zouden komen en ik had geknikt. Ik ging op de achterbank zitten met Maria en keek de ambulance na.
Piper startte de wagen en reed de ziekenwagen achterna.
Diesel was al weg.
"Esther?" riep hij.
Maria was heel erg overstuur.
Charlotte begon te huilen.

Ik was heel erg in paniek.
"'DIESEL KOM TERUG''
Ik probeerde Charlotte te troosten.
''Laat An alsjebliefd met rust''
Huilde ik.
Paige had veel pijn.
''An''
Bleef ze zeggen.

Diesel hoorde Elisa, maar kwam niet teurg.
"Waar zit je, Esther?" vroeg hij en keek er al naar uit om Esther aan te vallen. Het was lang geleden dat hij nog iemand vermoord had en hij wilde ook graag haar krachten hebben.
Charlotte werd niet rustiger.
De ziekenwagen kwam aan bij het ziekenhuis.
Piper parkeerde de wagen.
Ik sprong met Maria uit de wagen.

ik was heel erg in paniek.
''We komen hier wel weg''
Zei ik om Charlotte gerust te stellen.
''Ik beloof het''
Zei ik daarna.
Paige verloor weer het bewustzijn.
Ze had een erge bloeding.

Charlotte bleef huilen.
"Ap Es !" zei ze en bedoelde dat haar moeder Zankou moest roepen omdat die vast zijn dochter wel wilde beschermen tegne Diesel.
DIesel was ondertussen de kamer waarin Esther lag te slapen, binnen geslopen en grijnsde opgewekt.
Ik gaf Maria aan mijn tante en wachtte tot mijn tante eerst naar binnen ging voro ik haar volgde zodat ze de wonde niet zag. Toen zei ik snel en zachtjes.
"Let the Object of Objection
Become but a Dream
As I cause the Seen to be Unseen"

Ik dacht na.
''Bedoel je zankou roepen''
Zei ik toen en besloot het te doen.
''ZANKOU''
Ik wachte af.
paige werd na een tijdje naar een kamer gebracht.
De dokter liep naar An en Piper.

Charlotte knikte.
zankou schemerde nieuwsgierig binnen.
Elisa, riep jij me?" vroeg hij haar toen.
Esther sliep rustig door.
Ik zag de dokter op ons afkomen en was blij dat ik mijn wonde had verborgen met de spreuk. Paniekerig keek ik de dokter aan.
"Is ze ok?"

Ik keek Zankou aan.
´´Je moet helpen´´
Zei ikl bezorgt.
´´Diesel is naar Esther toe´´
Zei ik tegen hem.
´´hij wil haar aanvallen´´
De dokter keek hun aan.
´´We hebben de bloeding kunnen stelpen´´
Zei hij.
´´Ze ligt nu op een kamer en we houden het in de gaten´´
Hij vertelde nog op welke kamer ze lag.

Zankou werd bleek en schemerde meteen weg.
"Ik zal hem !" Hij verscheen bij DIesel en gaf hem een erg harde duw in zijn rug.
"Jij smeerlap ! Laat mijn dochter met rust !"
Esther werd wakker en begon te huilen.
Ik zuchtte opgelucht.
"Ik ga naar haar toe !" ZO snel ik kon haastte ik me naar de kamer waar de dokter zei dat mijn moeder lag.

Ik wachte af.
´´Laat hem optijd zijn´´
Zei ik toen hoopvol.
´´Laat Esther in orde zijn´´
Ik was erg bezorgt.
Paige lag aan allemaal apparaten.
Een zuster had net alles gecontroleerd

Zankou greep DIesel bij de keel.
"Vanaf nu blijf je uit de buurt van mijn dochter, begrepen? !" Hij was nog niet vaak zo woedend geweest.
"Het is niet omdat we vaak samenwerken dat je alles mag !" Zankou liep naar Esther en tilde haar op.
Ik bleef geschokt staan.
Maria begon te huilen toen ze het zag.

Ik wachte af.
´´ZANkOU´´
Riep ik toen weer.
´´ZANKOU´´
Riep ik nog een keer.
Paige begon wat bij te komen.
Ze mompelde wat.

Diesel schemerde terug naar Elisa toe.
"Esther is dood !" zei hij toen.
Zankou schemerde met Esther naar zijn huis.
"Hey, kleine meid !"
Piper ging even buiten met Maria omdat zenog altijd hard aan het huilen was.
Ik liep naar het bed toe.
"Mama?" Ik nam haar hand vast.

Ik keek hem aan.
´´WAT´´
Riep ik.
´´Neee´´
Ik zakte in elkaar.
Paige hoorde An.
´´An´´

Charlotte begon te gillen en liet haar moeder naar achteren vliegen.
Esther knikte naar haar vader.
"Mama hebben !" zei ze toen.
"Dat gaat niet !" antwoordde Zankou.
Esther bego n te builen.
"MAMA !"
Diesel kwam overeind en rende naar Elisa toe.
"Elisa, word wakker, ze is niet dood ! Ik loog !"
Ik glimlachte naar mijn moeder.
"Ja, ik ben hier !"

Ik kwam niet bij.
Ik was helemaal op.
Ik dacht dat ik Noah en Esther verloren had.
Paige keek haar aan.
´´Ben je geheeld´´
Vroeg ze toen aan An.

Charlotte werd woedend op haar vader en liet hem nog een keer hard tegen de muur aanvliegen en nog een keer toen hij probeerde om weer overeind te krabbelen. Bezorgd legde ze haar hand op haar moeders wang en probeerde haar moeder te helen.
Esther begon harder te hulen.
"MAMA HEBBEN !"
Ik glimlachte naar mijn moeder.
"Ja, kijk, ik heb geen wonde meer !" loog ik en draaide me even om zodat ze kon zien dat er geen wonde was.

Ik kwam bij.
''Esther''
Zei ik toen ik het me weer herinder. Ik begon te vechten tegen me verdiet.
''Esther''
Zei ik nog een keer.
''Gelukkig''
Zei paige zachtjes.

Charlotte was erg blij dat haar moeder wakker was en had geen aandacht meer voor haar vader, die opnieuw opstond.
"Ze is niet dood !" zei Diesel terwijl hij naar hen toegelopen kwam.
"Maar de volgende keer, dood ik haar echt !"
Ik glimlachte zwakjes en voelde me niet zo hgoed. Ik keek om me heen.
"Ik ben even naar het toilet, ok?" Ik liep naar buiten en mijn tante kwam weer binnen met mijn zusje.
"Mam !"