De afname van de kinderen

Ze schudde haar hoofd.
''nee ik ga niet mee''
Ze veranderde in een vleermuis en vloog weg

Ik keek Ric aan en glimlachte.
"Ik hou van je!"
Henry schrok.
"Verdomme!" riep hij uit.
"OPAIGE!" Hij rende naar de manor en belde aan.
"KJom op, doe open!"

Ze kwam op een plek en veranderde terug.
''Ik heb dorst''
Zei ze tegen zichzelf.
''Wil bloed''
Mompelde ze.
Ric kuste haar.

Ik bleef hem kussen.
"Hmmmmm" , mompelde ik.
Piper deed open. Een beetje boos keek ze naar Henry. Ze had haar pyjama al aangedaan en was aan het slapen.
"Wat is er aan de hand?"
Henry keek haar in paniek aan en dacht er niet eens aan om sorry te zeggen. Hij had trouwens ook een goede reden!
"Paige is een vampier geworden!"
Piper werd lijkbleek en moest zich aan de deur vasthouden om niet te vallen.
"Leo!" riep ze toen.

Ze keek rond.
''Wie zal ik nemen''
Leo kwam eraan.
''Wat is er aan de hand?''
Vroeg hij toen.

Piper trilde op haar been en legde haar hand tegen Leo's borst aan.
"Het is Paige... ze... ze..."
Henry zag dat Paige het niet gezegd kreeg en keek Leo met opgeheven kin aan.
"Ze is een vampier geworden!"
Ik keek RIc aan.
Er liep een meisje voorbij Paige.

Ze keek rond en zag het meisje.
''Goede keuze''
Zei ze tegen zichzelf en volgde haar.
Ric kuste An.
Leo schrok.
''We moeten haar vinden voordat ze iemand bijt''

Piper knikte.
"AN!" riep ze toen.
Ik vloekte.
"Mijn tante roept, Ric!" Ik gaf hem een kus en orbde naar haar toe. "Wat is er aan de hanD?"
Piper keek bang.
"Breng ons naar je moeder!" Ze nam mijn hand vast en keek Leo en Henry aan. "Blijven jullie hier!"
Ik orbde verbaasd met mijn tante naar mijn moeder.
"Mama?"
Het meisje had niets door.

Ze keek hun aan.
''laat me''
Ze liep nog achter het meisje aan en wou haar uiteindelijk bijten.
Ric ging liggen.

Ik schrok.
"Ze is een vampier!" zei Piper.
Ik rende naar haar toe en hield haar tegen.
"Mama!" zei ikgeschriokken Ik greep haar bij haar schouders en keek haar in haar ogen aan.
Piper bevroor het meisje.

Ze keek boos.
''Waarom doe je dat nou?''
Vroeg ze toen.
''Ik had haar bijna''

Boos keek ik mijn moeder aan.
"Omdat je verdorie niemand mag bijten!" Ik keek om me heen, zag niemand, greep mijn tantes pols ook beet en orbde ons drieën naar huis toe.
Henry haalde opgelucht adem.
"PAige!" Hij omhelsde haar.
Daarna trok ik mijn moeder weg en ekek haar aan.
"Wie heeft je gebeten?"

Ze keek haar aan.
'''Hoef je niet te weten''
Zei ze toen.

Ik was moe en gefrustreerd en gaf haar een klap in haar gezicht, niet zo'n heel harde.
"We hebben niet veel tijd! Wie heeft je gebeten!"
Piper schrok een beetje en keek even Henry en Leo onzeker aan. Mioest ze ingrijpen?
Henry keek onzeker.
"An..."

Ze keek boos.
''Gaat je niet aan''
Zei ze nors.
Leo keek onzeker toe.
''euhh''

Ik gromde.
"Mama!" Ik schudde haar aan haar beide armen door elkaar en keek har doordringend aan.
"Je wil toch geen vampier blijven?"
Piper keek onzeker.
"Gaat dit wel goed?" vroeg ze zachtjes aan Leo.
Henry keek bezorgd naar Paige.

Paige begon bijna alles te vergeten van voor ze een vampier was.
''Ik was altijd al een vampier''
Zei ze toen.
Leo keek haar aan.
''Denk het niet''

Ik schudde mijn hoofd.
"nee!" gilde ik.. "Je bent helemaal niet altijd al een vampier geweest!" Ik begon helemaal gek te worden. Ik schudde haar opnieuw door elkaar. "Denk dan na! Hoe kan je kinderen krigjen als je een vampier bent?"
Henry trok me voorzichtig naar achteren en omhelsde Paige. Toen kuste hij haar in de hoop dayt ze zich zo alles weer zou herinneren. Dat ze zich hun liefde zou herinneren.
Piper keek onzeker toe.

Ze dacht na.
''Ik euhhh''
Ze schrok een beetje toen Henry haar kuste..
''Waarom deed je dat?''
Het voelde wel goed

Henry keek haar met een glimlach aan en streelde haar gezicht.
"Om je te laten weten dat ik van je houd" zei hij zachtejs. "En dat je ook van mij houdt!" vervolgde hij. " En dat je dus geen vampier mag blijven want dan kunnen we niets samen blijven!"
Ik knikte.
"Goed gezegd", molmpelde ik.
Piper knikte.
"Beter dan jouw manier!"
Ik werd kanlrood.

Ze keek hem aan.
''dat kan wel''
Zei ze toen.
''Het zal bijna niet pijn doen''

Henry staarde haar enkele ogenblikken verbaasd aan. Plots begon hij het te overwegen. Hij zou eindelijk ook iets magisch zijn en had zo misschien de kans om zijn eigen vrouw te beschermen...
Ik keek verdrietig naar Piper en zag teon dat mijn vader het wel wilde. Ik schrok en trok hem achte rme.
"Dan moet je eerst langs mij!" zei ik woedend.
Piepr keek ozneker.

Ze keek An aan.
''Waarom laat je hem niet gewoon''
Zei ze toen.
''Het is zijn eigen keuze''

Mijn ogen vonkten.
"Hij weet niet wat zijn keuze precies inhoudt!" snauwde ik haar toe. PLots sprongen er tranen in mijn ogen.
"je ging me helpen mijn kinderen terug te krijgen!" flusiterde ik naar haar. "Je moet ons eerst jou laten helpen!" Ik richtte me om en keek haar woedend aan.
"Of wil je ze soms niet terug?"
Henry was bli jdat An hem had tegengehouden.
"Ik wil geen vampier worden, Paige", zei hij toen.
Piper keek onzeker toe.

Ze werd onzeker.
''Ik euhhh''
De herinderingen begonnen terug te komen.
''Natuurlijk wil ik ze terug.''
Het was haar teveel en ze zakte in elkaar.