De afname van de kinderen

Ze bleef hem volgen.
Leo knikte.
''Ja hopelijk wel''
Hij nam zijn mobiel op.
''Met Leo''

Af en toe keek Karel om.
We zijn bij haar!
Ik was moe.
Piper vertelde wat er net gebeurd was.
"Wat nu?" vroeg hij zachtjes.
Henry was erg verdrietig.

Ze had heel erg honger.
Leo dacht na.
''We moeten dan heel snel die koningin vinden''
Zei hij toen.

Ik keek bang.
"Oom Leo, wat is er?"
Piper zuchtte.
"Hoe?" Ze begon steeds wanhopiger te worden.
Karel nam zijn gewone gedaante weer aan teon ze in een donker steegje waren.

https://2img.net/r/ihimizer/img127/4423/matthewspaigeya8.jpg

Ze veranderde terug in zichzelf.
Leo dacht na.
''Misschien met een spreuk?''
Hij keek An aan.
''Je moeder is er vandoor gegaan''

Ik vloekte.
"Ik moet ghaar vinden!" Ik dacht na en propbeerde de omgekeerde verloren heksspreuk.
Piper knikte.
"Goed idee, heb je een voorstel voor welke spreuk?"

Ze keek karel aan.
Leo schudde zijn hoofd.

Karel glimlachte.
"Dat heb je goed gedaan!"
Piper zuchtte.
Ik wachtte hoopvol of ik bij mijn moeder zou verschijnen.

Ze glimlachte.
''Dankje''
Leo wachtte af

Ik voelde me verdwijnen en toen ik rond keek, zag ik mijn moeder.
"Mama!" Ik rende naar haar toe en omhelsde haar.
Karel keek Paige aan.
"Laat haar niet gaan!"
Piper keek verbaasd op.
"het is gelukt!"

Ze keek An aan.
''Hey lieverd''
Ze hield haar vast.
Leo knikte.

Ik glimlachte en keek har moeder aan.
"Kom je mee naar huis?" Ik keek even naar Karel.
Karel was in gedachten tegen zijn koningin aan het zeggen dat ze een hapje hadden.
Piper beet p haar lip.
"Moeten we achter haar aan?"

Ze keek haar aan.
''Ik moet eerst wat eten''
Ze wou An eten.
Leo keek haar aan.
''Denk het wel';

Ik keek mijn moeder aan.
"Euh, dat kunnen we thuis toch doen,"
Karel zag het in Paiges ogen en knikte.
Doe maar!
Piper zuchtte en ekek naar Henry.
"Kunnen we hem meenemen?"

Ze boog zich naar An haar nek.
''Dat doe ik liever hier.
Leo schudde zijn hoofd.
''Te gevaarlijk''

Piper keek haar man aan.
"Maar is het niet even gevaarlijk als hem hier laten? Als hij meegaat , kunnen we hem nog beschermen."
Karel kreeg plots een andere opdracht van zijn meesteres. Hij stapte naar voren en sloeg an neer voor Paige har kon bijten.
Ik had net door gehad wat mijn moeder wilde doen en wilde me losrukken. Jammer genoeg viel ik nu bewusteloos neer.
Karel keek paige aan.
"Ik weet iets beter!"

Ze keek Karel aan.
''Waarom deed je dat?''
Ze bleef hem aankijken.
''Wat dan?''
Leo knikte.
''Ja dat is zo''

Karel boeide An en keek Paige aan.
"Omdat ik een lekkerder hapje voor je heb gevonden!" Hij tlde An op. "We moeten eerst lan gs onze Koningin."
Piper zuchtte.
"Wat nu,"

Ze knikte toen maar.
''Ok laten we gaan''
Leo keek haar aan.
''Meenemen?''

Karel glimlachte en verdween met An naar zijn Koningin.
"Waar zal ik haar opsluiten," toen hij antwoord had, gekregen legde hij me daar neer.
de koningin keek Paige aan.
"Hoe heet jouw man?"
Piper knikte.
"Ja"

Ze keekd de koningin aan.
''Mij man heet Henry, uwe hoogheid''
Leo knikte.
''Ok''

De koningin liep vlak tot bij haar en glimlachte
"wat zou jij ervan vinden als hij een deel wordt van onze familie?"
Piper keek Leo aan.
"Zullen we het hem zeggen?" Zij keek naar Henry die in gedachten verzonken was.
Ik begon bij te komen.

Ze keek de koningin aan.
''Dat zou geweldig zijn, mijn koningin''
Zei ze toen en glimlachte.
Leo knikte en liep naar Henry

Karel liep naar een vampier.
"Jij bewaakt de gevangene!"
Ik wilde naar mijn hoofd grijpen, maar merkte dat mijn handen op mijn rug waren gebonden.
HEnry was nog ingedachten verzonken.
Piper maakte zich grote zorgen.
De koningin knikte.
"Maar dan zal je wel iets anders moeten opgeven."

Ze keek hem aan.
''Wat dan?''
Vroeg ze toen.
Leo legde zijn hand op Henry zijn schouder.