Een zomer in Hastings

Lucius balde zijn handen tot vuisten en gromde zachtjes. Hij probeerde kalm te blijven.
Negeren! Negeren! Dan houdt het vanzelf wel op

Een kwartier later ben ik nog steeds bezig. Telkens opnieuw hetzelfde liedje.

Lucius begon het al zachtjes meet te zingen.

''Yo ho, yo ho, a pirate's life for me! We pillage, we plunder, we rifle and loot, drink up, me hearties, yoho! We kidnap and ravage and don't give a HOOT, drink up, me hearties, yoho! Yoho, yoho, a pirate's life for me! We extort, we pilfer, we filch and sack, drink up, me hearties, yoho! Maraud en embezzle and even hijack, drink up, me hearties, yoho! Yoho, yoho, a pirate's life for me! We kindle and char, inflame and ignite, drink up, me hearties, yoho! We burn up the city, we're really a FRIGHT! Drink up, me hearties, yoho!
We're rascals, scoundrels, villains and knaves! Drink up, me hearties, yoho! We're devils and black sheep, REALLY BED EGGS, drink up, me hearties yoho! Yoho, yoho, a pirate's life for me!
We're beggars and blighters and ne'er-do-well cads - drink up, me hearties yoho! AYE! But we're loved by our mommies and dads! DRINK UP, ME HEARTIES, YOHO! ...Yo... ho... yo... ho... a pi-ra-te's liiiiiife fooooor meeeeeeeeeee!''
Ik grijns als een maniak en begin opnieuw.

Lucius moest heeeel veel moeite doen om niets tegen haar te zeggen of haar gewoon een klap tegen haar hoofd te geven.

Ik blijf dat liedje gewoon opnieuw en opnieuw zingen.

Sharon keek om haar heen. Ze sprintte ongezien - hoopte ze - naar de overkant en sloop dichter naar de Dooddoeners toe in de struiken.
Ginny knikte.
"Laten we dan maar!" zei ze.
Hermelien keek om haar heen, haar toverstok stevig beet.
"Waar zouden ze kunnen zijn?"

Draco balde zijn vuist en was blij dat hij zijn toverstok niet in zijn hand had; hij kon niet beloven dat er geen vonken uit waren gekomen.
Zo had hij zijn opmerking niet bepaald genoemt, maar hij had geen zin in discussie te gaan.
Zodra het liedje begon, glipte hij de kamer uit en hij rende naar boven toen hij zijn vader hoorde zingen! Hij ging bijna letterlijk over zijn nek.

Als snel hou ik op met dit liedje - en ga verder met een ander liedje!

Ik glimlachte even naar Fred en keek dan naar Ginny.
"We moeten snel verder."
Ik liep verder.
Sneep liep richting de andere dooddoeners.

Lucius kon er neit meer tegen.
"STOP! GEWOON STOPPEN!"
Fred knikte en liep ook verder.
Ik keek onzeker rond.
"Geen idee", fluisterde ik.

''Now watch me SHINE!'' zing ik nog en kijk dan verbaasd naar Lucy.
''Ben je overwerkt?'' vraag ik dan symphatiek. ''Aaaah... kan de beste gebeuren, hoor. Oh, ik weet nog, een paar jaar geleden...''

Lucius sprong naar voren en legde zijn hand over haar mond.
"ZWIJG! ZWIJG!è ZWIJG!"

Ik staar alleen.
Jep. Die is overwerkt. Zeker weten.
Ik hou mijn mond, aangezien ik toch niks verstaanbaars uit kan brengen met die hand over m'n mond. Om dat te bewijzen doe ik: ''Mff,'' en kijk ik lichtelijk scheel omlaag.

*Harry Godmode*
Harry dacht na.
''Ik hóóp dat ze ergens rustig aan het wachten zijn tot we ze hebben gevonden, maar om de één of andere manier betwijfel ik dat. We moeten toch ERGENS beginnen met zoeken!''

Lucius grijnsde.
"Dat klinkt al veel beter!"

Zo muzikaal vond ik 't anders niet, denk ik droog en neurie wat, alweer mijn concentratie verliezend en kijk naar het plafond.

Sharon probeerde te luisteren naar wat de Dooddoeners zeiden, maar had daar nogal moeite mee.
Ginny keek bezorgd rond en Nick hield de groep bij.
Hermelien hield haar toverstok extra stevig vast.

Draco keek uit het raam.

((sorry, inspiratieloosheid hiero))

Lucius deed enkele stappen weg van Lisette en ademde zwaar. Met de grootste moeite kreeg hij zichzelf weer kalm.
Ik keek onzeker rond.

Ik verveel me al weer te pletter en kijk rond op zoek naar iets leuks.
''Malfie? Tis saai hiero! Zullen we een spelletje doen? Ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet ofzo?''

Lucius draaide zich om en grijnsde.
"Ok, ik begin!" Hij keek naar een rood schilderij achter lisette.
"Het is rood!"

''Rood? Es zien... Dat wandgeval is paars... ehm... wacht es, je keek achter me toen je zei welke kleur 't was!''
Ik buig met veel moeite mijn nek en kijk achter me.
''Aha! Dat schilderij!''

Lucius gromde.
"Ja", zei hij toen.

Ik glimlach triomfantelijk en houdt mijn hoofd weer gewoon.
''Oké dan! Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en 't is...''
Ik zie iets en kijk dan op mijn gemakje ergens anders heen voor ik iets zeg.
''Bruin.''

Lucius keek rond.
"Euhm"

''Zoek je maar rot, we hebben hier vast de hele dag om dit spel te spelen - trouwens, moet jij niet naar je werk ofzo? Je HEBT van de vakantie toch wel werk, hè? Of heb je speciaal vrij genomen om dooddoenertje te gaan spelen?''

Lucius negeerde Lisette. Dat ging veel gemakkelijker nui hij zich op iets anders kon concentreren. NAdenkend keek hij rond en wees naar een schilderrij.
"Ish et dat?"